Verdeeldheid in eenheid

De Lage Landen, zeg maar: de Benelux met een stuk van wat vandaag ‘Hauts de France’ heet en het Land van Kleef in Duitsland. Dat is zowat het gebied dat de Lage Landen sinds de middeleeuwen vormen. Een regio in de delta van de grote rivieren, waar een klimaatopwarming voor relatieve landbouwopbrengsten zorgde. En die zorgden op hun beurt voor het ontstaan en de groei van grote — en al gauw ‘vrije’ steden. Steden die handel voerden. En oorlog. Steden die druk zetten op landsheren, en die laatste gedurende de hele vroegmoderne tijd motiveerden om handel dan wel oorlog te voeren. Het is wat kort door de bocht om de geschiedenis van de Lage Landen zo voor te stellen. Maar dat geldt voor elke gepubliceerde geschiedenis over onze Nederlanden.

Enkele weken geleden verscheen een nieuwe geschiedenis van die Lage Landen bij de gewezen Stichting Ons Erfdeel, die nu al een tijdje door het leven gaat onder de naam… De Lage Landen. De laatste omvattende geschiedenis van deze regio verscheen in 2014. Een 500 pagina’s tellende synopsis van tweeduizend jaar geschiedenis. Onder redactie van een Vlaamse en een Nederlandse historicus: Emiel Lamberts en J.C.H. Blom.

De voorliggende nieuwe, beknoptere en meer analytische geschiedenis, is eveneens een product van een ‘algemeen-Nederlands’ redactieteam. Deze keer tekenden historici Marnix Beyen (UAntwerpen), Henk te Velde en Judith Pollmann (allebei Universiteit Leiden) voor de redactie.

Het nieuwe boek vergelijken met de eerder genoemde publicatie Geschiedenis van de Nederlanden (Prometheus/Bert Bakker) zou het oneer doen. Deze uitgave biedt immers meer een analyse dan een synopsis. Tegen de achtergrond van de feiten die in sneltreinvaart de revue passeren, ontdekken we  een verklaringsmodel voor de manier hoe er in het Noorden en het Zuiden van de Lage landen aan politiek wordt gedaan. En hoe in beide overblijfselen van de XVII Provinciën – België en Nederland dus – naar politieke oplossingen wordt gezocht.

Dynamieken

De historici beginnen het boek in de vijftiende eeuw, na eerst na te gaan waarom de Lage Landen als een eenheid in de politieke geschiedenis mogen worden behandeld. Vooreerst is er een algemeen gedeelde politieke cultuur met veel plaats voor onderlinge verschillen (tussen steden, regio’s, religies en ideologische zuilen…) die ‘particularisme’ wordt genoemd. Vier factoren bepalen de gezamenlijke politieke cultuur.

(1) Geopolitiek: de rivierendelta tegenover Engeland, door geografie een ideaal slagveld voor Europese grootmachten. (2) Het waterrijke landschap dat voor specifieke overleg- en bestuursorganen zorgde en voor gemeenschappelijke praktijken als de strijd tegen dat water, onder meer door het opwerpen van dammen, het ontginnen van grond op de zee. En uiteraard handel over het water… (3) Verstedelijking, waar handel en particularisme een handje hielpen. (4) Een grote, tot vandaag zichtbare, spanning tussen bestuurlijke eenwording en gevoelde en beleefde onderlinge verschillen’. Samenwerking leidde – en leidt – niet altijd tot solidariteit.

Evenementen (met kleine e)

Met die vier principes in het achterhoofd vatten de drie historici een reis van vijf eeuwen politieke geschiedenis aan. Een immense uitdaging, want die geschiedenis is grosso modo bekend. En dus leest het boek, zoals gezegd, als een verklaring voor de evolutie van het politieke reilen en zeilen in de Nederlanden. We leren zo dat in de middeleeuwse steden een ‘verrassend groot deel van de mannelijke bevolking vertrouwd is met aspecten van de lokale politieke cultuur en enige vorm van bestuurlijke verantwoordelijkheid.’

We krijgen het inzicht mee dat ‘steden weliswaar concurreerden, maar ook veel te winnen hadden bij veiligheid, rechtszekerheid en arbitrage. Een beter geïntegreerd gezag kon hun dat wellicht bieden.’ De link met de EU vandaag is dan snel gelegd. We leren waarom Antwerpen in de 16de eeuw profiteerde van de Habsburgse eenmaking, als stapelplaats voor producten van de Nieuwe Wereld. Maar ook dat de Raad van Beroerten onder Alva ‘maar’ duizend doodstraffen uitvoerde van de 11.000 uitgesproken vonnissen tegen protestantse opstandelingen. En zo biedt het boek een verklarende inkijk in tal van evenementen die bijdroegen tot de politieke cultuur die we vandaag kennen.

Evenementen (met hoofdletter)

De grote stappen, Evenementen (met hoofdletter) en verklarende elementen (met kleine letter), passen in dit boek als puzzelstukken in mekaar. Het is een puzzel van macht en tegenmacht, van actie en reactie, van eenmaking en scheuring. Zowel tussen Noord en Zuid als binnenin de beide onderdelen van de Lage Landen. De kracht van dit boek ligt in de beknopte, vlot geschreven, synthetische zoektocht naar gelijkenissen en verschillen tussen Noord en Zuid in maar 200 bladzijden De eerder genoemde factoren – geopolitiek, politiek, sociaaleconomisch – zorgden voor een historische twee-eenheid: een gedeelde cultuur die voldoende afzonderlijk is van de omringende landen. Maar met veel onderlinge verschillen.

En hoe dichter we bij vandaag komen, hoe explicieter die verschillen verworden tot tegenstellingen. De visie op collaboratie tijdens de Tweede Wereldoorlog  of op de Europese integratie,  ze zijn fundamenteel verschillend tussen Nederland en België. Beyen, Pollmann en Te Velde illustreren en verklaren hoe de onderliggende dynamieken en toevalligheden gedurende vijf eeuwen zorgden voor een unieke politieke cultuur. Het doet me denken aan de metafoor van Oscar Wilde over Engeland en de VS: ’two countries divided by the same language.’ Na het lezen van De Lage Landen: een geschiedenis voor vandaag durf ik de boutade voor Noord en Zuid uitbreiden tot: twee landen, verdeeld door dezelfde politieke cultuur

Krachtig

Enkele schoonheidsfoutjes ontsieren het boek, al doen ze geen afbreuk aan de krachtige synthese. Joris van Severen was bijvoorbeeld nooit advocaat. Zijn Verdinaso was nooit een partij (p. 156). De foto over de FN-staking ging over feminisme en niet over de links-wallingantische strijd van André Renard (p. 203). Maar laat deze foutjes u niet afleiden. De Lage landen: een geschiedenis voor vandaag biedt maar één visie op onze gedeelde (en verdeelde) geschiedenis. Maar als u één geschiedenis wil lezen over de verenigde/verdeelde Nederlanden, van ca. 1500 tot vandaag, dan kan u niet buiten dit boek.

De Lage Landen | Marnix Beyen

Allerlei | Nederlands | Geschiedenis algemeen

DE LAGE LANDEN. EEN GESCHIEDENIS VOOR VANDAAG.Sinds de middeleeuwen heeft het deltagebied aan de Noordzee een gedeelde naam: de Lage Landen. Ze waren het slagveld voor alle grote Europese oorlogen, ze waren al vroeg vermaard om hun bloeiende handelsecononomieën, [lees verder...]

Uitverkocht

Meer berichtjes van Karl Drabbe

Verdeeldheid in eenheid

Recensie Karl Drabbe - 18/05/2021
De Lage Landen, zeg maar: de Benelux met een stuk van wat vandaag ‘Hauts de France’ heet en het Land van Kleef in Duitsland. Dat is zowat het gebied dat de Lage Landen sinds de middeleeuwen vormen. Een regio in de delta van de grote rivieren, waar een klimaatopwarming voor relatieve landbouwopbrengsten [lees verder]

100 jaar bedevaarten naar de IJzer

Recensie Karl Drabbe - 14/05/2021
In 2020 vond de honderdste IJzerbedevaart plaats. Wat ooit begon als een massamanifestatie in dorpen van gesneuvelde Vlaamse frontsoldaten uit de Eerste Wereldoorlog, evolueerde naar pacifistische colloquia in mineur aan de voet van de IJzertoren. De affiches van de honderd manifestaties werden nu gebundeld [lees verder]

De moord op Hitlers halfnicht

Recensie Karl Drabbe - 13/05/2021
‘Angelika Maria (Geli) Raubal (1923-1931) was een dochter van Angela Raubal, die een halfzus was van Adolf Hitler. Zodoende was Geli Raubal een halfnicht van hem.
Toen Hitler in 1929 een appartement betrok in München, werd zijn halfzuster Angela zijn huishoudster. Samen met Geli woonde [lees verder]

De eerste globalisering

Recensie Karl Drabbe - 13/04/2021
Als er één wetmatigheid de geschiedenis van de mensheid typeert, is het wel continuïteit. Ondanks alle grote theorieën of cesuren die mensen post hoc zien of verklaren in het verleden. Continuïteit is echter zo voor de hand liggend, dat ze weinig verrassend lijkt. Ze doet zich voor tegen de achtergrond [lees verder]

De Dietsche nationaalsocialist

Recensie Karl Drabbe - 11/04/2021
Het is prof. Bruno De Wever die Reimond Tollenaere in een artikel ‘De Dietse nationaalsocialist’ noemde. De meeste hardcore nazi’s in Vlaanderen zaten tijdens de Tweede Wereldoorlog bij DeVlag/Algemeene SS Vlaanderen. Tollenaere koos er echter voor binnen het VNV te blijven, de grootste collaboratiebeweging, [lees verder]

Europees aanmodderen

Recensie Karl Drabbe - 09/04/2021
Aanmodderen. Of voortmodderen. Er is allicht een nuanceverschil. Het ene werkwoord klinkt al minder uitgesproken negatief dan het andere. Volgens Caroline De Gruyter is voortmodderen het motto van zowel de Oostenrijkse Habsburgmonarchie als van de Europese Unie. Ook slordigheid, gekluns, halfbakken compromissen [lees verder]

Moorden in Dresden

Recensie Karl Drabbe - 13/03/2021
Dresden, 1944-1945. De historische stad kreunt onder de bombardementen van de geallieerden. Tienduizenden Duitsers vluchtten uit het oosten voor de Rode Russen. Het Derde Rijk loopt op zijn laatste benen; Hitlers wonderwapen laat het afweten. En als klap op de vuurpijl krijgt de politie er te maken met [lees verder]

BDW: docusoap wordt boek

Recensie Karl Drabbe - 06/03/2021
‘Politiek is een slecht toneelstuk met briljante acteurs.’ Die oneliner hanteert Bart De Wever wel vaker. Het net verschenen boek In het hoofd van Bart De Wever sluit er ei zo na mee af. Datzelfde boek kan je recenseren met een parafrase daarvan: ‘een slecht boek met briljante acteurs’.
[lees verder]

Ik ga op expeditie, en ik neem mee…

Recensie Karl Drabbe - 25/02/2021
‘Ik ga op reis, en ik neem mee…’ U speelde het spelletje als kind zeker ook. Of u speelt het weleens met kinderen en/of kleinkinderen. Eindeloos plezier in de auto, op weg naar een verre vakantiebestemming gegarandeerd. Al kunnen vakantiebestemmingen ons hoogstens doen wegdromen van [lees verder]

Covid doodt, eenzaamheid ook

Recensie Karl Drabbe - 01/02/2021
Wie dacht dat de lockdown een ‘leuke, luie, ontspannende periode zou worden — de hele dag voor de buis of met een spannend boek en een lekker wijntje — had het mis’. Denk maar aan jonge gezinnen met kinderen op een klein appartement. Afstandsonderwijs in arme gezinnen, waar niet voldoende [lees verder]

De middeleeuwen waren anders

Recensie Karl Drabbe - 12/01/2021
De middeleeuwen kwamen ten einde met de renaissance, het quatrocento. Toen zochten geleerden en kunstenaars in Italië terug aansluiting bij het roemrijke verleden van het ‘beschaafde’ Oude Rome. Letterlijk slaat het op de ‘wedergeboorte’ van de ‘Klassieken’. De tien [lees verder]

Complotdenkers, carrièrejagers en charlatans

Recensie Karl Drabbe - 22/12/2020
De vrijmetselarij is wereldwijd gebaseerd op Grote Principes die ook de Franse Revolutie – en vandaag de Franse Republiek – kenmerken: vrijheid, gelijkheid, broederschap. Of bij uitbreiding vrijheid, gewetensvrijheid, religieuze verdraagzaamheid, democratie, wereldburgerschap. Van een goede man een [lees verder]

0
    0
    Jouw winkelmand
    Jouw winkelmand is leeg
      Bereken verzending
      Bon toepassen

      Bedankt!

      Je link is opgenomen. Hartelijk dank. We bekijken en plaatsen die zo snel mogelijk. Klik ‘Nog een link ingeven’ om een nieuwe link in te geven of klik op Terug om terug te gaan naar de vorige pagina.