Even voorstellen: Dave Witteboon. Journalist Jan Brys publiceerde onlangs bij Willems Uitgevers het boek over zijn sportieve loopbaan onder de titel ‘Waterpolo, DNA van Dave Witteboon’. Dave Witteboon wordt algemeen beschouwd als de beste Belgische waterpolospeler aller tijden. Wie is hij? In onze rubriek ‘Twintig levensvragen aan onze auteur’ licht hij een tipje van de sluier.
Waar kom je vandaan?
Ik ben geboren in Wilrijk op 24 juli 1963 en leefde in Berchem tot mijn 25 ste. Daarna verhuisde ik naar Aartselaar en sinds 2003 woon ik in Schoten. Ik ben dus altijd in en rond Antwerpen blijven hangen. Mijn zus Audrey is twee jaar jonger dan ik, zij zwom vroeger ook. Mijn moeder overleed vijf jaar geleden, ze baatte vroeger een kledingzaak uit in de Leopoldstraat, naast de Schouwburg van Antwerpen. Mijn vader werkte steeds in de diamanthandel.
Wat is je achtergrond?
Die noem ik ‘normaal’, zoals in de meeste Vlaamse gezinnen. Ik volgde sportschool en begon op mijn zestiende in de diamantwereld te werken. Op mijn achttiende trad ik toe tot het leger om mijn dienstplicht van tien maanden te vervullen. Van dan af werkte ik in de diamant- en goudsector. Sinds mijn 25 ste handel ik als zelfstandige en tegenwoordig heb ik een eigen zaak in het centrum van Antwerpen.
Wat doe je het liefst?
Sporten! Al van toen ik kind was. Ik sportte op zeer jonge leeftijd en doe dat tot vandaag, op mijn zestigste. Het geeft mij veel energie en sporten is voor mij de beste manier om ook mijn frustraties weg te krijgen. Ik was vroeger een hevig baasje en kreeg het soms op mijn heupen van mensen die mij tegen de kar reden. Of omgekeerd, ik tegen die van hen. Zonder de uitlaatklep van de sport zou ik misschien op het verkeerde pad zijn beland. Ik denk dan aan uitgaan, drank en drugs. Zoals ik dat toch in mijn vriendenkring zag gebeuren.
Terug naar die sport dus. Ik beoefende op jonge leeftijd ook judo en voetbal, maar mijn hart lag meteen bij de zwemsport. Dat was familiaal bepaald blijkbaar, want mijn ouders zaten ook in de zwemwereld en ik volgde hen op hun vraag. Ik ben zeer intensief beginnen zwemmen, was een echte waterrat zoals men zegt en kon op mijn zesde jaar al de vijftig meer van het zwembad heen en weer afleggen. Als enige van mijn leeftijd. Tegelijk was ik balgevoelig en balgericht. Ik vond die bal fantastisch en dus lag die weg naar het waterpolo snel open.
Wat is voor jou geluk?
Genieten van kleine dingen, zonder stress en zonder pijntjes. Bewust door het leven gaan en als je dat doet, dan geniet je automatisch van die kleine dingen: op een terras zitten, gesprekje voeren. ‘Wie het kleine niet eert, is het grote niet weerd’, zegt het spreekwoord. Ik wandel ook graag met mijn honden. Zoals je ziet: eenvoudige dingen brengen mij geluk.
Wat zorgt bij jou voor ergernis?
Ik erger mij aan onbekwame mensen en aan mensen die alles heel traag doen. Die niet van a naar b willen en die doelloos in het leven staan. Dat is iets waar ik niet mee om kan. Soms kom ik thuis met een iets hogere hartslag. Dan kan ik me even opboeien. Ik besef dat ik de wereld niet kan veranderen, maar die ergernis speelt dan toch wel op. Dat is nu eenmaal mijn aard.
Favoriete muziek?
Ik ben een muziekliefhebber en hou van zeer verschillende genres. Dat gaat van Louis Armstrong, Charles Aznavour en The Beatles tot Alicia Keys, Aretha Franklin en Michael Jackson. Ik hou niet van ‘Tomorrowland’ en evenmin van klassiek. Ik word daar zenuwachtig van en vraag tijdens mijn kinesistenbezoek altijd om de sixties en seventies te draaien.
Favoriete film of televisieprogramma?
Ik kijk graag naar series en films op televisie. Met een voorkeur voor geschiedenis. Deze drie blijven mij bij: ‘La guerre du feu’, die zich afspeelt 2000 jaar voor Christus. En ‘The Last of the Mohicans’ en ‘Once upon a time in the West’. Of goede science fiction, waar een idee achter steekt. Zoals 2001 Space Odyssey van Stanley Kubrick. Onlangs liet ik me bekoren door de televisieserie Life, over het leven op de planeet Mars.
Favoriet boek?
Ik ben geen echte lezer, maar hield wel van het werk van Jef Geeraerts. Zowel van zijn romans als van zijn thrillerserie Vincke & Verstuyft. Boeken hebben me niet altijd geïnteresseerd, maar ik vind het wel fantastisch om een boekenkast te hebben. Ik heb de overeenkomst met mijn vader dat zijn boekenkast naar moet verhuizen, als het zo ver zou zijn. Ik lees graag sportbiografieën: levensverhalen van wielrenners en voetballers. Met een voorkeur voor die over Johan Cruijff.
Sporthelden?
Ik ben niet ‘heldengericht’. Ik vind sport mooi om naar te kijken, maar bezit geen echte idolen. Met uitzondering van Muhammad Ali. Voor hem stond ik ’s nachts op, om zijn historische bokswedstrijden tegen onder meer Joe Frazier te kijken. Boksen is een zeer aparte en zware sport en Ali was een man met een verhaal met zijn strijd tegen de rassendiscriminatie in de Verenigde Staten en tegen de Amerikaanse oorlog in Vietnam.
Naar welke mensen kijk je op?
Ik heb respect naar voor veel mensen, maar echt opkijken doe ik niet. Mensen die iets hebben gepresteerd, vind ik wel fantastisch. Ik zal nooit krijsend achter iemand toelopen omdat ik fan ben. Ik heb respect, eerder dan bewondering. En we zijn allemaal gelijk in mijn ogen.
Martin Luther King en Nelson Mandela zijn twee historische figuren die echt iets hebben teweeggebracht volgens mij.
Ben je gelovig/ongelovig? Iets tussen die twee in?
Ik ben heel vrijzinnig. Niet gelovig dus. Ik heb een vrije mentaliteit en vind dat geloof in de wereld meer kwaad doet dan goed. Waar is onze ‘god’ tegen alle oorlog en slechte dingen die gebeuren?
Favoriete drank/eten/restaurant?
Ik ben vroeger Bourgondisch opgevoed via mijn grootouders langs de zijde van mijn moeder. Die heeft dat verder gezet. Zwaar eten, degousteren. Dat was steeds mijn probleem en ik diende daar zelfs de rem op te zetten. Ik ben pas na mijn veertigste aan ‘drank’ begonnen en ik hou van rode wijn. Bij voorkeur Franse. Dat heeft met de druif te maken. Vandaag kan ik daar echt van genieten. Maar het komt nog steeds na de sport. Die blijft primeren. Ik formuleer nog steeds mijn sportdoelen en in die periode ben ik volledig alcoholvrij. Dan ben ik zeer streng voor mezelf wat voeding betreft. Alle vettigheden en toestanden worden dan uit mijn eetgewoonten gefilterd. Ik kan dat nog steeds: een doel hebben. Ik heb het Belgisch record op de 800 meter vrije slag in de categorie zestig plus. En in augustus neem ik deel aan het WK in Japan, ik denk dat ik een top acht plaats in mijn leeftijdscategorie waard ben, maar ik ben ambitieus en richt mij op een medaille. Dus het ‘eten & drinken’ zal de volgende maanden naar het tweede plan verhuizen.
Politieke voorkeur?
Ik ben rechts noch links, een man van het midden. Eigenlijk een liberaal, maar ik ben van oordeel dat er bij Open VLD geen sterke persoonlijkheden meer zijn. Dat is wat ik van een politicus verwacht: er moet naar geluisterd worden. Dat gebeurt nog amper. Bij de parlementsverkiezingen van 2014 ben ik in Schoten opgekomen voor de Lijst Dedecker (LDD). Ik haalde zelfs meer dan vierhonderd voorkeurstemmen. Ik kon het goed vinden met Jean-Marie Dedecker en werd verkozen, maar ben er toch snel mee gestopt. De afdeling Schoten was te racistisch getint. Daar kan ik niet tegen. Hoe er daar over bepaalde groepen mensen werd gesproken…daar had ik het heel moeilijk mee. Die types zaten in het partijbestuur van Antwerpen. Ik kreeg het daar toch van op mijn heupen en heb na twee algemene vergaderingen gezegd: ‘Dit is mijn gedachtengoed niet.’ En ben vervolgens opgestapt.
Toppers in de wereldpolitiek van vandaag?
Vandaag vind ik ze niet. Ik steunde volledig Barack Obama, ik vond dat een prachtige president. Hij leidde de Verenigde Staten op een fantastische manier en verspreidde mooie boodschappen voor de mensheid. Vandaag zijn bijna overal ‘slechteriken’ die aan het stuur staan: in Noord-Korea, Rusland, China en ook de vorige president van Brazilië. Om bang van te worden.
Welk thema verdient nationaal meer aandacht?
Ik vind in het bijzonder dat ‘kinderen met een beperking’ meer aandacht mogen krijgen van het beleid. Dat gebrek aan steun doet me altijd pijn. Vandaar dat ik de opbrengst van mijn boek aan de organisatie van Marc Herremans geef: ‘To Walk Again’.
Welk thema verdient internationaal meer aandacht?
Zou het niet verstandig wezen om eindelijk op wereldniveau de geboortebeperking te bespreken. Ik vrees echt dat er overbevolking is en dat we op die wijze de planeet stuk maken. Je kunt heel moeilijk beperkingen aan mensen opleggen, dat weet ik wel. Toch zouden verstandige wereldleiders daar eens moeten over nadenken. Wat als we evolueren naar meer dan tien miljard mensen? Dat komt toch niet meer goed?
Heb je belangstelling voor de natuur en voor dierenwelzijn?
Zeker. Zelfs grote belangstelling. Ik ben een dierenvriend en steun GAIA al jaren. Ik ben het niet eens met alles wat ze doen, maar in de weegschaal van leven is er altijd tegengewicht nodig. En GAIA doet dat om het dierenwelzijn onder de aandacht te brengen. Ik heb drie honden in mijn tuin rondlopen, drie hertjes en een poes. En dan spreek ik nog niet over de dieren van mijn dochter. Ze bezit een privéstal met tien paarden, vier honden en een kat. Ik zit zelf ook in dierenwereld: paarden verzorgen gaat me goed af. Ik weet hoe je met dieren moet omgaan en voel hun pijngrens aan. Een dier trekt mij aan.
Toon je interesse in duurzaamheid?
Ik geloof in het vooruitgangsprincipe. En stel dus vast dat veel van die ‘duurzaamheidsprincipes’ tot niets leiden. Met energie zijn we bij voorbeeld niet goed bezig. Die elektrische oplading gaat zorgen dat we allemaal zullen stilstaan. Idem voor zonne- en windenergie: waar gaat ons dat brengen? Wordt hier wel ernstig over nagedacht? Ik ben niet verstandig genoeg om dit op te lossen, maar ik heb het gevoel dat we hier vast zitten. En dat men dus het pad van het vooruitgangsgeloof heeft verlaten.
Favoriete reisbestemmingen?
Ik heb met de nationale waterpoloploeg heel Europa afgereisd. Ik ben bijna overal geweest in de wereld, behalve in Azië. Als ik op reis ga, is dat meestal richting Spanje. En de bestemming moet sportgericht zijn, waar ik dus kan fietsen en zwemmen. Ik hou wel van de omgeving van Benidorm.
Waarover gaat je boek en wat wil je ermee bereiken?
Het boek behandelt dus mijn weg naar de top als waterpolospeler. Wat streef ik met mijn boek na? Meer waardering en erkenning voor topsporters in onbekende sporten. Meer sociale aandacht voor mensen die iets gepresteerd of beteken hebben voor dit land.
 € 30.00
Paperback / softback | Nederlands | Sport en spel algemeen |
