Rik Torfs vindt de kerk fantastisch

De titel van dit boek doet even opkijken. De kerk is fantastisch. Dan zie je de auteur, Rik Torfs. Zou die dat menen? Is het een grap, een onliner, iets om de aandacht te trekken? Dat laatste is het zeker, maar de inhoud is géén grap. Torfs weet zijn kritiek op de rooms-katholieke kerk van vandaag mooi in te kleden. Met oneliners en fijne verwoordingen als lepel suiker hebt u, voor u het weet, wat hedendaagse ecclesiologie mee binnen.

Coronaboek over de kerk

Rik Torfs heeft zijn coronatijd nuttig gebruikt. Hij heeft een boek geschreven over de kerk. Volgens Torfs kan de kerk u op weg zetten naar een gelukkiger en beter leven. Fantastisch. Maar dat lukt niet altijd, want de kerk is niet zo heilig. Ze is opgebouwd door en uit mensen en die maken fouten. Torfs zou zichzelf niet zijn als hij met zijn scherpe geest die fouten niet rustig en heel analytisch naast elkaar zet. De oud-rector is een scherpe observator. Daarnaast slaagt hij erin die observaties op een spitse manier uiteen te zettenEnige ironie is de professor ook niet vreemd natuurlijk.

Het is dus geen boek waarin ‘de kerk’ bewierookt wordt. Zeker niet. Torfs staat uitgebreid stil bij wat er vandaag zoal fout loopt. Hij spaart de heilige huisjes niet. Zo wijst hij fijntjes op de nieuwe generatie pastoors. Die hebben de hoge morele standaard voor seksuele moraal ingeruild tegen een strengen sociaaleconomische moraal. Al dan niet aangemoedigd door hun vriendin. Rijkdom is verdacht, zeker als die groter is dan die van hen. De auteur wijst daarbij naar de gematigdheid die Jezus aan de dag legt tegenover tollenaar Zacheüs bijvoorbeeld.

Eerst God, dan de moraal

Een van de kwalen van de kerk van deze tijd is dat er te veel klemtoon op moraal ligt. ‘Het moralisme is een hardnekkige kwaal’ schrijft Torfs. De bedoeling moet zijn om die moraal voor jezelf toe te passen. Niet om ze met een opgeheven vingertje te gebruiken om anderen te oordelen. Volgens Torfs was de encycliek Humanae Vitae, van Paulus VI, over de seksuele moraal, een keerpunt. Sindsdien is de kerk niet langer de referentie in seksuele moraal.

Zo wijst Torfs erop dat het christendom geen afgelijnde ideologie is. Dat is ook goed. Niet alles kan, maar veel kan. Dat zorgt ook voor diversiteit in de kerk. Een realisatie van na Johannes Paulus II. Christenen worden geacht hun geweten te vormen en dan hun geweten te volgen. De essentie zit niet in het blind volgen van regeltjes. Het draait in de eerste plaats om de relatie met God. De moraal, volgt daaruit, bepleit Torfs.

In de kerk kan de mens mens zijn

De meerwaarde van de kerk in onze samenleving is de kerk als hospitaal. Als plaats waar de gekwetste mens welkom is als gekwetste mens, als wie hij is. Via een langer stuk over kerkasiel en de geschiedenis ervan werkt Torfs dat verder uit. De kerk, ook als gebouw en als leverancier van rituelen, moet een plaats zijn waar je als mens welkom bent. Waar je gewoon enkel mens kan zijn. Je labels kan afleggen. Zo wordt de zondagsmis een oase van vrijheid en verrassing. ‘Het toppunt van inhoudelijke nutteloosheid en sociale levensinvulling’. Je hoeft er niets, je kan je laten raken door waar je bent, wat je doet of  waar je op dat moment mee zit.

Zo breekt de auteur ook een lans voor de biecht. Hij geeft ruiterlijk toe dat hij er zelf niet zo van houdt. Hij doet het blijkbaar ook niet, biechten, maar ziet er wel het nut van in. Want je kan met je fouten, je tekortkomingen en spijt ergens terecht. Je kan je gebrokenheid kwijt. Dat past goed bij de mildere moraal die de kerk zou moeten volgen. Meer evangelisch en minder kerkelijk moet die worden.

Verwacht niet te veel

Torfs geeft ook goede raad voor de omgang met de bisschoppen. ‘Het is beter van er zo weinig mogelijk van te verwachten.’ Bisschoppen zijn in zijn ogen te defensief ingesteld en weinig moedig. Hij geeft daar ook sprekende voorbeelden van. Maar hij blijft mild en oordeelt niet. Zelfs voor de ongelovig geworden kardinaal blijft Torfs mild. Ook die heeft zijn plaats in de kerk. Zoals alle ongelovigen welkom moeten zijn in de kerk. De kerk moet openstaan voor twijfel, ongeloof en atheïsme.

Torfs zet de kerk ook af tegen deze tijd. Hij ziet vandaag meerdere ‘kerken’ die allemaal met hun dogma’s schermen. Dogma’s zijn van alle tijden en van alle instituten. Zo heeft de samenleving vandaag een blind vertrouwen in de wetenschap. ‘Ze kent aan de wetenschap een grotere graad van zekerheid toe dan ze verdient.’

Torfs neemt risico’s

Op het einde neemt Torfs een risico. Hij schrijft heel expliciet over de verrijzenis en het eeuwig leven. Gezien de klemtoon op de wetenschap in onze samenleving is dat nogal ongewoon dezer dagen. Zelfs onder christenen en door de kerk wordt het onderwerp wat doodgezwegen. Maar het is de essentie van het christendom. Wie gelooft in het hiernamaals leeft intenser schrijft Torfs. Dat is iets helemaal anders dan wat YOLO (You Only Live Once) preekt.

De Kerk is fantastisch is fantastisch. Een boek dat met liefde op de zere plekken wijst in de kerk vandaag. Het is een harde analyse, in liefde verpakt. Rik Torfs kiest expliciet de rol van insider. Torfs maakt deel uit van die kerk die hij beschrijft en zo goed doorgrond. En er is een extraatje. Met dit boek maakt hij actueel theologisch denken over de kerk beschikbaar voor een breed publiek. Hij trekt de horizon open. En dat is dringend nodig als we de kerk fantastisch willen houden en doorgeven.

Beluister ook de podcast met Rik Torfs en Pieter Bauwens, de auteur van deze recensie. 

De kerk is fantastisch | Rik Torfs

Paperback / softback | Nederlands | Theologie algemeen

De beschrijving van de kerk die Rik Torfs in ‘De kerk is fantastisch’ geeft, is niet altijd mooi. Vaak wel. Maar de kerk is ook een plaats van verrotting, een angstige hoedster van de absolute waarheid en een zedenmeesteres die het zelf met de moraal niet [lees verder...]

In stock

Meer berichtjes van Pieter Bauwens

Lot en liefde in tijden van oorlog

Recensie Pieter Bauwens - 23/01/2023
Vijftien miljoen soldaten en burgers verloren het leven in de Eerste Wereldoorlog. Maar Luckas Vander Taelen heeft er zijn leven aan te danken. Aan de oorlog en het toeval. Hij schreef er een boek over.
Achille
De Eerste Wereld Oorlog blijft beroeren. En honderd jaar na het einde van die [lees verder]

Koop nu rechtstreeks bij Barbara Pas en Lode Vereeck: Bodemloos - Barbara Pas en Lode Vereeck

Koop boek bij de auteur
Op boekencafe kan je nu rechtstreeks bij Barbara Pas en Lode Vereeck het nieuwste boek kopen: Bodemloos - Barbara Pas en Lode Vereeck . Solidariteit is een mooie deugd en een morele plicht. Andersom is het crimineel om misbruik te maken van andermans goedheid. Dit boek hoort dan ook thuis in het misdaadgenre. [lees verder]

Belgisch geld stroomt altijd in dezelfde richting

Recensie Pieter Bauwens - 03/04/2021
Vlaanderen draagt elk jaar 6% van het Bruto Binnenlands product af aan Wallonië. Al jaren. Al leeft in Wallonië de mythe dat het ooit anders was. Tijd voor een ontmythologisering. Er is geen bewijs voor die geldstroom van Wallonië naar Vlaanderen. Integendeel.
De Franstalige mythe
Aan [lees verder]

Er moet meer midden zijn

Recensie Pieter Bauwens - 02/02/2021
We beleven politiek woelige tijden. Dat heeft vele oorzaken, Maar er zijn ook remedies. Rik Torfs en Pieter Marechal hebben er een boek over geschreven. De oplossing ligt in het midden.
Spits en scherp
Over morgen: Mijmeringen voor wie niet van gisteren is. Spits is professor Torfs altijd [lees verder]

Broeders en bisschoppen met vuile manieren

Recensie Pieter Bauwens - 25/10/2020
Het verleden is een schatkamer aan verhalen. Maar je moet die goed kunnen brengen. Want dat verleden heeft wel eens de ellendige gewoonte opgesloten te zitten in stoffige en droge archieven. Wie die kunst verstaat is Jan Pauwels. Met nu al een tweede boek over de fratsen en strapatsen van de Vlaamse [lees verder]

Rik Torfs vindt de kerk fantastisch

Recensie Pieter Bauwens - 10/10/2020
De titel van dit boek doet even opkijken. De kerk is fantastisch. Dan zie je de auteur, Rik Torfs. Zou die dat menen? Is het een grap, een onliner, iets om de aandacht te trekken? Dat laatste is het zeker, maar de inhoud is géén grap. Torfs weet zijn kritiek op de rooms-katholieke kerk van vandaag [lees verder]

Kerkopstand in Sint-Gillis

Recensie Pieter Bauwens - 21/04/2019
Eind jaren 60, na het Tweede Vaticaanse Concilie, ging de Kerk in Europa door zwaar weer. Er zijn boeken vol geschreven over die periode en de zoektocht naar de oorzaken. Volgens de ene ging Vaticanum II te ver, volgens de andere werd het niet consequent toegepast maar teruggedraaid door de Paus, nog [lees verder]

Paus Franciscus, de linkse dictator

Recensie Pieter Bauwens - 16/03/2019
Is paus Franciscus die vriendelijke lachende paus die genadeloos wordt tegengewerkt door de curie, die vecht voor haar privileges? Of is Paus Franciscus een genadeloze manipulator die medewerkers tegen elkaar opzet en zijn visie wil doorduwen?
Framing en karaktermoord
De pers loopt makkelijk [lees verder]

Joden van Antwerpen

Recensie Pieter Bauwens - 10/11/2018
Een filosemiet, dat ben ik. Al jaren. Ik koester een diepe bewondering voor de Joodse cultuur, of culturen moet ik zeggen, want er zijn verschillende manieren om Jood te zijn. In het boek De Joden van Antwerpen van Ludo Abicht, herkende ik diezelfde fascinatie en ook affectie, maar niet zonder kritische [lees verder]

Guldensporenslag en identiteit

Recensie Pieter Bauwens - 11/07/2018
In 2002 schreef Karim Van Overmeire een goed boek over de Guldensporenslag, De Guldensporenslag; Het verhaal van een onmogelijke gebeurtenis. Dat boek was toen een welkome aanvulling bij de boeken die verschenen over die veldslag die toen bijna 700 jaar geleden was. Het was eens een boek dat geschreven [lees verder]

Poetin en Assad hebben zijn leven gered

Recensie Pieter Bauwens - 25/11/2017
In 2010 komt de Vlaamse pater Daniël Maes (we interviewden hem eerder hier op Doorbraak) aan in Syrië om er te helpen bij de heropbouw van het eeuwenoude klooster van Mar Yacub bij Qara, vlak bij de grens met Libanon. Pater Daniël besluit om voor ‘het thuisfront’ een dagboek bij te houden, [lees verder]

Uw score voor het merk België

Recensie Pieter Bauwens - 15/10/2017
Welke score op een schaal van nul tot tien zou u aan België geven? Welke argumenten hebt u voor die score? Dat zijn -vereenvoudigd- de vragen van een kwalitatief onderzoek op grote schaal van het bureau WHY5Research van Jan Callebaut. De vragen werden gesteld aan een representatieve staal Belgen en [lees verder]

0
    0
    Jouw winkelmand
    Jouw winkelmand is leeg
      Bereken verzending
      Bon toepassen

      Bedankt!

      Je link is opgenomen. Hartelijk dank. We bekijken en plaatsen die zo snel mogelijk. Klik ‘Nog een link ingeven’ om een nieuwe link in te geven of klik op Terug om terug te gaan naar de vorige pagina.