Is het voldoende om na iedere aanslag te gaan voor meer veiligheid en te hopen op meer vrede? De Waalse therapeut Thomas d’Ansembourg (een wereldautoriteit op vlak van geweldloze communicatie) en auteur David Van Reybrouck vinden van niet. Vrede is een (wetenschappelijk) vak, menen ze. Een levensstijl zelfs. Hun mosterd halen ze bij de dalai lama, volgens wie wetenschap en spiritualiteit elkaar alleen maar kunnen versterken.
Te soft?
Er bestaan een hele reeks methoden die door volgens hen onterecht worden beschouwd als soft, vaag en zweverig. Toch bewijzen volgens de auteurs recente wetenschappelijke inzichten hoe deze technieken werkelijk leiden tot een beter zelfbeeld, betere leerprestaties en wederzijds begrip. Al staan studies hierover nog in hun kinderschoenen, volgens d’Ansembourg en Van Reybrouck verhogen ze de mentale hygiëne, zowel van mens als maatschappij. ‘Als tien minuten stilzitten per dag volstaat, waarom doen we er dan decennia over om die gewoonte in te voeren?‘, vragen de auteurs zich af. Ze vergelijken het met gymnastiek op school. Ooit werd belachelijk gevonden en nu geldt het iets als wat goed is voor de gezondheid.
Innerlijke vrede
De twee auteurs krijgen bijval van psycholoog Charles Rojzman die zegt dat de politieke, economische en sociale omstandigheden niet los gezien mogen worden van de psychologische omstandigheden.
‘Moeten we wachten op nog meer aanslagen, nog meer burn-outs, nog meer zelfdodingen en nog meer wanhoop, in welke vorm dan ook, om onze samenleving uit onze verdoving te laten ontwaken?’, vragen de auteurs zich daarom af. Hun therapeutisch essay licht alvast drie technieken toe. Van Reybrouck en d’Ansembourg pleiten voor mindfulness, geweldloze communicatie (ook wel compassievolle communicatie genoemd) en compassie op school, op het werk en thuis. De sceptici raden ze vooral aan om het zelf eens te proberen. Dat tonen ze ook aan met een studie uit Groot-Brittannië, waar het scepticisme veranderd is in nieuwsgierigheid. Van Reybrouck was vroeger trouwens zelf een scepticus. Tegenwoordig gebruikt hij iedere ochtend de ademhalingsapp Headspace.
Hol
Mentale hygiëne kan nooit kwaad, maar de fout die de auteurs maken is dat ze door innerlijke vrede te koppelen aan terreur nogal kort door de bocht gaan. De term innerlijke vrede holt bovendien de definitie van vrede fors uit. Stress wordt dan net als oorlog het uitblijven van vrede. Ten slotte zijn hun aangehaalde methoden geen all fits one-oplossingen, maar moet je ze op maat toepassen. Hun pleidooi is in die zin te algemeen. Wie moet zich nu aangesproken voelen? Alsof geradicaliseerden na dit boek ineens massaal gaan mediteren.
Paperback / softback | Nederlands | Filosofie algemeen |
