Lid sinds 24 juli 2024
Stuur een berichtje naar Yvonne Oomen Muurmans
Yvonne Oomen Muurmans
Hey, ik ben Yvonne. Ik werk 4 dagen per week bij The Sting Companies. Naast mijn gezin zijn boeken mijn grootste hobby. Lezen heb ik altijd al veel gedaan maar ondertussen is dat verder uitgebreid met het verzamelen van mooie boeken en het schrijven van recensies. Ik ben een cursus aan het afronden voor manuscriptredactie en ik hoop daar ook opdrachten in te gaan krijgen. Het liefst wil ik dat combineren met het oprichten van een eigen uitgeverij. Ook wil ik nog een cursus vertalen volgen. En dan vooral van het Engels naar het Nederlands.
Lijstjes
Mijn boekervaringen & recensies
Onheilspellende pageturner
boekervaringYvonne Oomen Muurmans - 01/12/2024
Het boek begint al onheilspellend en veelbelovend.
Jacob Styles is onderweg naar Ashland waar hij aangenomen is als de nieuwe burgemeester wanneer hij met autopech langs de weg komt te staan. Het is koud en het sneeuwt flink. Na een bizar vreemd moment komt zijn auto weer tot leven en hij vervolgt zijn weg. Dit is de start van een reeks onverklaarbare, duistere gebeurtenissen. De inwoners van Ashland staan voor een raadsel en voelen zich machteloos wanneer er een aantal mensen onder mysterieuze omstandigheden overlijden. De angst neemt toe en men begint te geloven dat er iets duisters rondwaart in hun stadje. Iets wat kwade bedoelingen heeft.
Voorproefje
"Nog in de ban van zijn droom keek Jacob uit het raam. De wind was toegenomen en de sneeuw joeg langs het raam. Het hek dat de verwaarloosde tuin omheinde, kreunde en steunde in de storm. Een luguber, maar toch aangenaam geluid.
Zijn vingernagels hadden zich in de palm van zijn hand geboord. Met enige verbazing keek hij naar de bloedende halve maantjes. Het deed geen pijn, niet noemenswaardig.
Een lichte brandlucht drong in zijn neus. Jacob maakte zich niet ongerust. Het was de geur die het huis aan hem openbaarde."
Deze horrorthriller van Karin Thomas heeft alle elementen die er nodig zijn om je te laten huiveren tijdens het lezen. Ze heeft een grimmige sfeer gecreëerd door middel van een winterse omgeving met hevige sneeuwval waardoor het stadje geïsoleerd wordt van de buitenwereld. Het sinistere kwaad dat rondwaart tijdens sneeuwstormen maakt zelfs van de meest nuchtere inwoner een gelover van het paranormale.
De personages zijn heerlijk alledaags. Lokale ondernemers en hun gezinnen, de plaatselijke sheriff en een gepensioneerde postbode. Allemaal herkenbare beroepen en relaties. De jongeren gaan gezellig met elkaar om en hebben de nodige meningsverschillen met hun ouders. Goed herkenbaar en makkelijk te verwerken.
Zoals ik al schreef begint het verhaal al direct onheilspellend en veelbelovend. Er wordt meteen al de nodige suspense gecreëerd om het verhaal op gang te brengen. Dit houdt in dat je vol verwachting verder leest waardoor er geen saai moment te bespeuren valt. Constant zit je op het puntje van je stoel en je geduld wordt regelmatig beloond. De spanningsboog is hoog en je brein maakt overuren op zoek naar de dader of oorzaak van al die duistere gebeurtenissen. Regelmatig verander je van mening.
Het verhaal leest vlot en de gebeurtenissen en voorvallen worden met gevoel voor detail beschreven. Dit maakt wel dat dit geen boek is voor gevoelige of zeer jeugdige lezers. Maar als liefhebber van Stephen King heb ik hier absoluut geen moeite mee.
Voorproefje
"Er was niets aan de hand toen ik naar bed ging. Niet noemenswaardig in ieder geval en ik hoopte dat ik een nacht normaal zou kunnen slapen. Het was koud in mijn slaapkamer, terwijl de verwarming aan stond. Het leek geen gewone kou. Het was anders, dieper, intenser. Het drong door tot in mijn botten. Ik kon niet slapen. Ik was bang voor de nachtmerrie die me al twee weken teisterde. Maar ik was zo moe. Ik moest gaan slapen.
Peter keek naar zijn ouders.
De nachtmerrie kwam."
Goed opgebouwde spanning houdt je in een ijzingwekkende greep. Je denkt dat je het boek wilt verlaten maar je zit vastgezogen in het verhaal. Het laat je niet los totdat je de laatste letter hebt gelezen. Daarna klap je het boek met een zucht dicht, houdt het nog vast, staart ernaar en je fluistert: "wauw".
Voetnoot
Zoals jullie wel begrepen hebben heb ik enorm genoten van dit boek. Het is een echte aanrader voor iedereen die een liefhebber is van sinistere en duistere verhalen. Wel moet je ertegen kunnen dat je een aantal lugubere scenes tegenkomt.
Veel leesplezier.
Jacob Styles is onderweg naar Ashland waar hij aangenomen is als de nieuwe burgemeester wanneer hij met autopech langs de weg komt te staan. Het is koud en het sneeuwt flink. Na een bizar vreemd moment komt zijn auto weer tot leven en hij vervolgt zijn weg. Dit is de start van een reeks onverklaarbare, duistere gebeurtenissen. De inwoners van Ashland staan voor een raadsel en voelen zich machteloos wanneer er een aantal mensen onder mysterieuze omstandigheden overlijden. De angst neemt toe en men begint te geloven dat er iets duisters rondwaart in hun stadje. Iets wat kwade bedoelingen heeft.
Voorproefje
"Nog in de ban van zijn droom keek Jacob uit het raam. De wind was toegenomen en de sneeuw joeg langs het raam. Het hek dat de verwaarloosde tuin omheinde, kreunde en steunde in de storm. Een luguber, maar toch aangenaam geluid.
Zijn vingernagels hadden zich in de palm van zijn hand geboord. Met enige verbazing keek hij naar de bloedende halve maantjes. Het deed geen pijn, niet noemenswaardig.
Een lichte brandlucht drong in zijn neus. Jacob maakte zich niet ongerust. Het was de geur die het huis aan hem openbaarde."
Deze horrorthriller van Karin Thomas heeft alle elementen die er nodig zijn om je te laten huiveren tijdens het lezen. Ze heeft een grimmige sfeer gecreëerd door middel van een winterse omgeving met hevige sneeuwval waardoor het stadje geïsoleerd wordt van de buitenwereld. Het sinistere kwaad dat rondwaart tijdens sneeuwstormen maakt zelfs van de meest nuchtere inwoner een gelover van het paranormale.
De personages zijn heerlijk alledaags. Lokale ondernemers en hun gezinnen, de plaatselijke sheriff en een gepensioneerde postbode. Allemaal herkenbare beroepen en relaties. De jongeren gaan gezellig met elkaar om en hebben de nodige meningsverschillen met hun ouders. Goed herkenbaar en makkelijk te verwerken.
Zoals ik al schreef begint het verhaal al direct onheilspellend en veelbelovend. Er wordt meteen al de nodige suspense gecreëerd om het verhaal op gang te brengen. Dit houdt in dat je vol verwachting verder leest waardoor er geen saai moment te bespeuren valt. Constant zit je op het puntje van je stoel en je geduld wordt regelmatig beloond. De spanningsboog is hoog en je brein maakt overuren op zoek naar de dader of oorzaak van al die duistere gebeurtenissen. Regelmatig verander je van mening.
Het verhaal leest vlot en de gebeurtenissen en voorvallen worden met gevoel voor detail beschreven. Dit maakt wel dat dit geen boek is voor gevoelige of zeer jeugdige lezers. Maar als liefhebber van Stephen King heb ik hier absoluut geen moeite mee.
Voorproefje
"Er was niets aan de hand toen ik naar bed ging. Niet noemenswaardig in ieder geval en ik hoopte dat ik een nacht normaal zou kunnen slapen. Het was koud in mijn slaapkamer, terwijl de verwarming aan stond. Het leek geen gewone kou. Het was anders, dieper, intenser. Het drong door tot in mijn botten. Ik kon niet slapen. Ik was bang voor de nachtmerrie die me al twee weken teisterde. Maar ik was zo moe. Ik moest gaan slapen.
Peter keek naar zijn ouders.
De nachtmerrie kwam."
Goed opgebouwde spanning houdt je in een ijzingwekkende greep. Je denkt dat je het boek wilt verlaten maar je zit vastgezogen in het verhaal. Het laat je niet los totdat je de laatste letter hebt gelezen. Daarna klap je het boek met een zucht dicht, houdt het nog vast, staart ernaar en je fluistert: "wauw".
Voetnoot
Zoals jullie wel begrepen hebben heb ik enorm genoten van dit boek. Het is een echte aanrader voor iedereen die een liefhebber is van sinistere en duistere verhalen. Wel moet je ertegen kunnen dat je een aantal lugubere scenes tegenkomt.
Veel leesplezier.
aanbevolenspannendleest als een trein
Mooi en beeldend
boekervaringYvonne Oomen Muurmans - 15/11/2024
Rotterdam 1852
Kaatje Nagtegaal en haar man Nelis wonen in Rotterdam. Ze zijn samen als wees opgegroeid en zijn elkaar trouw gebleven nadat ze het weeshuis hebben verlaten.
Nelis is liever lui dan moe en drinkt zijn zorgen liever weg dan dat hij iets onderneemt. Kaatje daarentegen loopt iedere ochtend trouw mee met de askar van Gerrit. Samen halen ze de oude as bij de mensen op en Kaatje is blij met iedere stuiver. Zo komt ze aan haar bijnaam: Asschen Kaatje.
Ooit hoopt Kaatje een beter bestaan te leiden. Dat geluk komt haar kant op wanneer ze samen met Nelis naar de Maatschappij van Weldadigheid in Drenthe mag vertrekken.
Tijdens de reis komt Nelis te overlijden en Kaatje is genoodzaakt in haar eentje haar nieuwe leven te beginnen. Gelukkig krijgt ze hulp van haar nieuwe buurvrouw maar Kaatje vraagt zich vaak af of dit nu het leven is dat ze wil.
---Je bent pas werkelijk arm als je geen dromen meer hebt.---
---Kaatje---
Vol overtuiging zet Marja hier een prachtig verhaal op papier. Met een historisch personage waar weinig bekend van is maar ik kan me heel goed inbeelden dat er daadwerkelijk een Asschen Kaatje naast de askar door de straten van Rotterdam heeft gelopen. Zonder enige moeite kan ik haar voor de geest halen met haar met roet vervuild gezicht. Naast de askar met zijn ratelende wielen in de nog stille straten in de ochtendmist. De trage stap van het karpaard. Echt heel beeldend beschreven.
Het personage Kaatje Nagtegaal staat vol in het leven ondanks haar armoede. Haar vlijt om te werken en haar wil om te leren is een voorbeeld voor iedereen. Hard werken is haar niet onbekend en daardoor red ze zichzelf goed in de Maatschappij van Weldadigheid. Dit is een instelling die in het leven is geroepen om daklozen, bedelaars en mensen in armoede van de straat te halen en voor een appel en een ei te laten werken. Voor Kaatje is er iets moois uit voort gekomen en het is haar van harte gegund.
Voorproefje
"Wanneer ze even later weer naar haar huis loopt, is ze blij dat ook het stoppen van sokken nu tot haar mogelijkheden behoort. Ze merkt aan zichzelf dat ze in de weken dat ze nu hier is, heel zelfstandig is geworden. Was ze de eerste week heel erg onevenwichtig door de fouten die ze maakte, steeds meer krijgt ze de slag te pakken om zich alles eigen te maken. En steeds meer raakt ze gewend aan haar huis, haar kleding en alles wat er plotseling aan nieuwigheden in haar leven is gekomen."
In 2021 is de Maatschappij van Weldadigheid onderdeel geworden van UNESCO werelderfgoed.
Kaatje Nagtegaal en haar man Nelis wonen in Rotterdam. Ze zijn samen als wees opgegroeid en zijn elkaar trouw gebleven nadat ze het weeshuis hebben verlaten.
Nelis is liever lui dan moe en drinkt zijn zorgen liever weg dan dat hij iets onderneemt. Kaatje daarentegen loopt iedere ochtend trouw mee met de askar van Gerrit. Samen halen ze de oude as bij de mensen op en Kaatje is blij met iedere stuiver. Zo komt ze aan haar bijnaam: Asschen Kaatje.
Ooit hoopt Kaatje een beter bestaan te leiden. Dat geluk komt haar kant op wanneer ze samen met Nelis naar de Maatschappij van Weldadigheid in Drenthe mag vertrekken.
Tijdens de reis komt Nelis te overlijden en Kaatje is genoodzaakt in haar eentje haar nieuwe leven te beginnen. Gelukkig krijgt ze hulp van haar nieuwe buurvrouw maar Kaatje vraagt zich vaak af of dit nu het leven is dat ze wil.
---Je bent pas werkelijk arm als je geen dromen meer hebt.---
---Kaatje---
Vol overtuiging zet Marja hier een prachtig verhaal op papier. Met een historisch personage waar weinig bekend van is maar ik kan me heel goed inbeelden dat er daadwerkelijk een Asschen Kaatje naast de askar door de straten van Rotterdam heeft gelopen. Zonder enige moeite kan ik haar voor de geest halen met haar met roet vervuild gezicht. Naast de askar met zijn ratelende wielen in de nog stille straten in de ochtendmist. De trage stap van het karpaard. Echt heel beeldend beschreven.
Het personage Kaatje Nagtegaal staat vol in het leven ondanks haar armoede. Haar vlijt om te werken en haar wil om te leren is een voorbeeld voor iedereen. Hard werken is haar niet onbekend en daardoor red ze zichzelf goed in de Maatschappij van Weldadigheid. Dit is een instelling die in het leven is geroepen om daklozen, bedelaars en mensen in armoede van de straat te halen en voor een appel en een ei te laten werken. Voor Kaatje is er iets moois uit voort gekomen en het is haar van harte gegund.
Voorproefje
"Wanneer ze even later weer naar haar huis loopt, is ze blij dat ook het stoppen van sokken nu tot haar mogelijkheden behoort. Ze merkt aan zichzelf dat ze in de weken dat ze nu hier is, heel zelfstandig is geworden. Was ze de eerste week heel erg onevenwichtig door de fouten die ze maakte, steeds meer krijgt ze de slag te pakken om zich alles eigen te maken. En steeds meer raakt ze gewend aan haar huis, haar kleding en alles wat er plotseling aan nieuwigheden in haar leven is gekomen."
In 2021 is de Maatschappij van Weldadigheid onderdeel geworden van UNESCO werelderfgoed.
aanbevolenleest als een treinleerrijkdoet je denken
De heldin van het beleg van Leiden
boekervaringYvonne Oomen Muurmans - 06/11/2024
Er is niet veel bekend over Magdalena Moons. Ze kwam uit een rijke familie uit Den Haag maar verder waren er geen bijzonderheden waardoor ze naamsbekendheid kreeg. Er waren wel verhalen en geruchten dat de Spaanse opperbevelhebber Valdéz een Nederlandse scharrel zou hebben ten tijde van het beleg van Leiden in 1574 maar die werden afgedaan als roddels en onzin. Ook het gerucht dat Magdalena haar geliefde zou hebben gevraagd om de aanval op Leiden uit te stellen werd afgedaan als een verzinsel. Pas in 2007 werd er zwart op wit gevonden dat Magdalena en Valdéz wel degelijk getrouwd zijn geweest.
Voorproefje
"Op tafel staat een plunjezak die ik maar al te goed ken. Eén voor één haal ik er bekende kleren uit. Een rok, ondergoed, twee kapjes enzovoort. Teder strijk ik er met de hand over. Ik voel een brok in mijn keel. Het doosje met kohl, de Arabische gom voor mijn lippen, sieraden, het is er allemaal. Weldra bewonder ik mezelf voor de spiegel in mijn rode tuniek en bruine rok. Het ronde of het vierkante kapje? Liever het ronde. Deze vrouw herken ik tenminste. Dit is Magdalena Moons."
Matthias Rozemond schept een prachtig historisch verhaal door de weinige historische feiten die bekend zijn rondom Magdalena Moons te verweven met zijn eigen verbeeldingskracht. Het verhaal is vooral gebaseerd op het feit dat Magdalena en Valdéz getrouwd zijn geweest en het gerucht van haar vraag om uitstel. Om deze twee kleine wetenswaardigheden heen heeft de auteur een gelovenswaardig verhaal geschreven waarin Magdalena als een bijzondere en sterke vrouw wordt neergezet die haar hoofd helder houdt in penibele situaties. Dat dit in die tijd voor een vrouw uitzonderlijk zou zijn wil niet zeggen dat het onmogelijk is. Ik ben er wel voorstander van; een krachtige vrouw die weet wat ze wil en die wil vechten voor zichzelf en haar geliefde.
Dit bijna ondenkbare liefdesverhaal heeft flinke ups en downs want er is veel wederzijds vertrouwen nodig om deze relatie te laten werken. Maar echte liefde is sterk en ondanks alle tegenslagen die het koppel te verwerken krijgt blijven ze elkaar trouw.
Een prachtig stukje Nederlandse geschiedenis met historische personages die geloofwaardig zijn neergezet. Een echte aanrader voor iedereen.
Voetnoot
Door de geschiedenis heen kom je ze vaker tegen, sterke vrouwen. In 1574 was dat Magdalena Moons, de heldin van het beleg van Leiden.
Voorproefje
"Op tafel staat een plunjezak die ik maar al te goed ken. Eén voor één haal ik er bekende kleren uit. Een rok, ondergoed, twee kapjes enzovoort. Teder strijk ik er met de hand over. Ik voel een brok in mijn keel. Het doosje met kohl, de Arabische gom voor mijn lippen, sieraden, het is er allemaal. Weldra bewonder ik mezelf voor de spiegel in mijn rode tuniek en bruine rok. Het ronde of het vierkante kapje? Liever het ronde. Deze vrouw herken ik tenminste. Dit is Magdalena Moons."
Matthias Rozemond schept een prachtig historisch verhaal door de weinige historische feiten die bekend zijn rondom Magdalena Moons te verweven met zijn eigen verbeeldingskracht. Het verhaal is vooral gebaseerd op het feit dat Magdalena en Valdéz getrouwd zijn geweest en het gerucht van haar vraag om uitstel. Om deze twee kleine wetenswaardigheden heen heeft de auteur een gelovenswaardig verhaal geschreven waarin Magdalena als een bijzondere en sterke vrouw wordt neergezet die haar hoofd helder houdt in penibele situaties. Dat dit in die tijd voor een vrouw uitzonderlijk zou zijn wil niet zeggen dat het onmogelijk is. Ik ben er wel voorstander van; een krachtige vrouw die weet wat ze wil en die wil vechten voor zichzelf en haar geliefde.
Dit bijna ondenkbare liefdesverhaal heeft flinke ups en downs want er is veel wederzijds vertrouwen nodig om deze relatie te laten werken. Maar echte liefde is sterk en ondanks alle tegenslagen die het koppel te verwerken krijgt blijven ze elkaar trouw.
Een prachtig stukje Nederlandse geschiedenis met historische personages die geloofwaardig zijn neergezet. Een echte aanrader voor iedereen.
Voetnoot
Door de geschiedenis heen kom je ze vaker tegen, sterke vrouwen. In 1574 was dat Magdalena Moons, de heldin van het beleg van Leiden.
aanbevolenspannendleest als een treinleerrijkcadeauboek
Een erg fijne en prachtige roman
boekervaringYvonne Oomen Muurmans - 28/10/2024
*** Nadat ik dit boek had uitgelezen en dichtgeslagen, was er nogal wat tijd nodig om het verhaal te verwerken. En dan in het bijzonder één feit uit het verhaal dat mij persoonlijk raakt. Ik wil niet teveel uitweiden daarover omdat ik dan spoilers niet kan voorkomen maar er is een soort van hetzelfde gebeurd in mijn persoonlijke familiekring. Toendertijd heb ik daar ontzettend veel verdriet van gehad en als er dan zoiets dergelijks wordt omschreven in een boek dan komt dat weer hard binnen. Vandaar dat het wat meer tijd dan gewoonlijk heeft gekost om deze review op papier te zetten. ***
Na een heftige relatiebreuk ziet Floor ontzettend op tegen de zomer en de vakantieperiode die er aankomt. Ze heeft geen zin om in haar eentje op vakantie te gaan en alleen thuis blijven ziet ze ook niet zitten. Het telefoontje van haar vriendin Nova komt dan ook als geroepen. Nova begeleidt fietsvakanties op Shetland en heeft iemand nodig om haar daarbij te helpen. Floor accepteert het aanbod en vertrekt naar Shetland. Hopelijk kan ze haar hoofd ergens anders aan laten denken dan aan die vervelende breuk met Mark.
Voorproefje
" Ik dacht dat jij baarden juist leuk vond?
Ja, van die goed bijgehouden hipsterdingen, die vind ik wel geinig. Maar hier is het meer een soort verwilderde doornstruik wat ze aan hun kin hebben hangen; ik moet er niet aan denken om daarmee te moeten zoenen.
Ik moest ontzettend lachen, voelde me daar enorm door opgelucht, hing op, pakte mijn tas en boekte een ticket."
Hier staat een prachtig en emotioneel verhaal op papier. De emoties die het oproept zijn zeer divers. Aan de ene kant voel je verdriet, angst en onzekerheid. Soms ook kwaadheid. Aan de andere kant zit het verhaal vol vriendschap, verbondenheid en liefde. Op sommige momenten is het zelfs een tikkeltje spicy. Ook heeft de auteur een flinke dosis humor toegevoegd. Hierdoor leest het verhaal heerlijk weg en wordt de scherpte van het onderliggende onderwerp afgehaald wat anders nogal zwaar had aangevoeld.
Je kunt bijzonder goed met de personages meevoelen en daardoor komt het verhaal erg dichtbij wat soms voor een lach of een traan kan zorgen. Doordat je je zo goed kunt inleven wordt het verhaal alleen maar mooier.
De personages zijn ook zeer herkenbaar in hun doen en laten. Alledaagse dingen passeren de revue. Je gaat lekker sportief op vakantie met die twee meiden, zet je tentje op en kletst gezellig bij een kampvuurtje. Ook de gedachtenstroom komt op verschillende momenten bekend voor.
De auteur neemt je mee naar de prachtige omgeving van de Shetlandeilanden die bij Schotland behoren maar zeer op zichzelf zijn. Met de schitterende natuur en de indrukwekkende kastelen en ruïnes zou ik er zo naartoe willen. De auteur treedt niet overal over in detail maar de beschrijvingen zijn goed genoeg om je een goed beeld van de omgeving te geven.
Voetnoot
Een erg fijne en mooie roman. Ondanks dat ik bijna alle boeken van Jackie van Laren thuis op de plank heb staan, is dit het eerste boek wat ik van haar lees. En het is uitermate goed bevallen. Nu weet ik zeker dat ik haar andere boeken ook met plezier ga lezen.
Ik bedank uitgeverij Boekerij voor het beschikbaar stellen van een recensie-exemplaar.
Met dank aan Boeken.Café voor het aanvragen.
Na een heftige relatiebreuk ziet Floor ontzettend op tegen de zomer en de vakantieperiode die er aankomt. Ze heeft geen zin om in haar eentje op vakantie te gaan en alleen thuis blijven ziet ze ook niet zitten. Het telefoontje van haar vriendin Nova komt dan ook als geroepen. Nova begeleidt fietsvakanties op Shetland en heeft iemand nodig om haar daarbij te helpen. Floor accepteert het aanbod en vertrekt naar Shetland. Hopelijk kan ze haar hoofd ergens anders aan laten denken dan aan die vervelende breuk met Mark.
Voorproefje
" Ik dacht dat jij baarden juist leuk vond?
Ja, van die goed bijgehouden hipsterdingen, die vind ik wel geinig. Maar hier is het meer een soort verwilderde doornstruik wat ze aan hun kin hebben hangen; ik moet er niet aan denken om daarmee te moeten zoenen.
Ik moest ontzettend lachen, voelde me daar enorm door opgelucht, hing op, pakte mijn tas en boekte een ticket."
Hier staat een prachtig en emotioneel verhaal op papier. De emoties die het oproept zijn zeer divers. Aan de ene kant voel je verdriet, angst en onzekerheid. Soms ook kwaadheid. Aan de andere kant zit het verhaal vol vriendschap, verbondenheid en liefde. Op sommige momenten is het zelfs een tikkeltje spicy. Ook heeft de auteur een flinke dosis humor toegevoegd. Hierdoor leest het verhaal heerlijk weg en wordt de scherpte van het onderliggende onderwerp afgehaald wat anders nogal zwaar had aangevoeld.
Je kunt bijzonder goed met de personages meevoelen en daardoor komt het verhaal erg dichtbij wat soms voor een lach of een traan kan zorgen. Doordat je je zo goed kunt inleven wordt het verhaal alleen maar mooier.
De personages zijn ook zeer herkenbaar in hun doen en laten. Alledaagse dingen passeren de revue. Je gaat lekker sportief op vakantie met die twee meiden, zet je tentje op en kletst gezellig bij een kampvuurtje. Ook de gedachtenstroom komt op verschillende momenten bekend voor.
De auteur neemt je mee naar de prachtige omgeving van de Shetlandeilanden die bij Schotland behoren maar zeer op zichzelf zijn. Met de schitterende natuur en de indrukwekkende kastelen en ruïnes zou ik er zo naartoe willen. De auteur treedt niet overal over in detail maar de beschrijvingen zijn goed genoeg om je een goed beeld van de omgeving te geven.
Voetnoot
Een erg fijne en mooie roman. Ondanks dat ik bijna alle boeken van Jackie van Laren thuis op de plank heb staan, is dit het eerste boek wat ik van haar lees. En het is uitermate goed bevallen. Nu weet ik zeker dat ik haar andere boeken ook met plezier ga lezen.
Ik bedank uitgeverij Boekerij voor het beschikbaar stellen van een recensie-exemplaar.
Met dank aan Boeken.Café voor het aanvragen.
aanbevolengrappigleest als een treindoet je denken
Een ode aan boeken en de betekenis die ze in zich dragen
boekervaringYvonne Oomen Muurmans - 03/10/2024
Met de gedachte dat haar moeder iets ondenkbaars heeft gedaan, verhuist Ella na de dood van haar vader naar Australië. Haar moeder Sally blijft gebroken achter in Engeland. Het contact wat overblijft is zwak. Ella is altijd druk met haar wek bezig en heeft totaal geen interesse in het leven wat haar moeder leidt.
Ondanks dit alles blijft Sally ieder jaar met de verjaardag van Ella een boek toevoegen aan de bibliotheek die ze heeft gecreerd. In dat boek zet ze steeds een nieuwe boodschap voor haar dochter.
Wanneer Sally een ongelukkige val maakt en beide handen niet kan gebruiken besluit Ella toch om haar bij te staan en reist naar Engeland. Als ze in haar ouderlijk huis aankomt blijkt dat er grote waterschade is en de prachtige bibliotheek van haar moeder is verwoest.
Gaandeweg leert Ella haar moeder opnieuw kennen en ze beseft dat niet alles is zoals ze dacht. Zullen ze elkaar weer leren vertrouwen na alles wat er is gebeurt? En zullen ze het nieuwe obstakel kunnen overwinnen dat hun leven in is geslopen?
Voorproefje
"Het was opgehouden met regenen en de wolken werden gemarmerd door stroken blauwe lucht. Ella vermeed de plassen toen ze richting West Greenwich liep, en in haar hoofd speelde ze de gesprekken af die ze in het verleden met haar moeder had gevoerd. Ze waren allemaal kort en bestonden voornamelijk uit vragen die Sally haar stelde. Ze realiseerde zich dat ze maar weinig had teruggevraagd en alleen maar de kale feiten van haar moeders leven kende. Daarmee had ze een verhaal geconstrueerd waarin Sally goede daden verrichtte als boetedoening. Ze had zich voorgesteld dat haar moeder haar fouten probeerde goed te maken door deel te nemen aan commissies en voorzitter te zijn van boekenclubs. Maar ze kwam er al snel achter dat de waarheid weinig leek op het leven dat ze dacht dat haar moeder leidde."
Kate Storey heeft een prachtige roman geschreven met veel aandacht voor boeken en wat ze kunnen betekenen. Die betekenis is voor iedereen verschillend en iedere lezer heeft zo zijn of haar eigen boek waar hij of zij met plezier aan terugdenkt. Veel boeken dragen een boodschap met zich mee en in dit verhaal komt dat sterk naar voren. De herinneringen die Sally en Ella hebben verschillen nogal van elkaar waardoor ze uit elkaar zijn gegroeid. De liefde voor boeken die ze delen is de bindende factor die ervoor zorgt dat die verschillen herzien worden.
De personages zijn heerlijk divers. Net zoals je in het dagelijks leven verschillende mensen zult tegenkomen, kom je ze ook in dit verhaal tegen. Zelfs de kat van Sally draagt hieraan bij. Samen vormen ze een prachtige gemeenschap die misschien iets te rooskleurig is in tegenstelling tot de werkelijkheid maar het is dan ook een feelgoodroman.
Het verhaal heeft een redelijk zwaar onderwerp als ondertoon. Dementie is een ziekte die nog vaak voor onbegrip zorgt, zowel voor de patiënt als voor degenen die dichtbij staan. Het is vaak moeilijk om met dementie om te gaan, zeker als de patiënt het nog niet wil accepteren. Het vroegtijdig herkennen kan misschien veel problemen voorkomen. De auteur verweeft dit proces heel subtiel door het verhaal. Daardoor is het verhaal niet zwaar maar leest het heerlijk weg. Op sommige momenten komen er emoties om de hoek kijken die erg geloofwaardig zijn en het verhaal echt maken. Het kan zomaar iedereen overkomen.
Al met al is De bibliotheek vol herinneringen een heerlijk verhaal. Zeker een aanrader voor iedereen die houdt van een fijne feelgoodroman gevuld met boeken.
---Je hebt maar één leven, je kunt er maar beter het beste van maken.---
Ondanks dit alles blijft Sally ieder jaar met de verjaardag van Ella een boek toevoegen aan de bibliotheek die ze heeft gecreerd. In dat boek zet ze steeds een nieuwe boodschap voor haar dochter.
Wanneer Sally een ongelukkige val maakt en beide handen niet kan gebruiken besluit Ella toch om haar bij te staan en reist naar Engeland. Als ze in haar ouderlijk huis aankomt blijkt dat er grote waterschade is en de prachtige bibliotheek van haar moeder is verwoest.
Gaandeweg leert Ella haar moeder opnieuw kennen en ze beseft dat niet alles is zoals ze dacht. Zullen ze elkaar weer leren vertrouwen na alles wat er is gebeurt? En zullen ze het nieuwe obstakel kunnen overwinnen dat hun leven in is geslopen?
Voorproefje
"Het was opgehouden met regenen en de wolken werden gemarmerd door stroken blauwe lucht. Ella vermeed de plassen toen ze richting West Greenwich liep, en in haar hoofd speelde ze de gesprekken af die ze in het verleden met haar moeder had gevoerd. Ze waren allemaal kort en bestonden voornamelijk uit vragen die Sally haar stelde. Ze realiseerde zich dat ze maar weinig had teruggevraagd en alleen maar de kale feiten van haar moeders leven kende. Daarmee had ze een verhaal geconstrueerd waarin Sally goede daden verrichtte als boetedoening. Ze had zich voorgesteld dat haar moeder haar fouten probeerde goed te maken door deel te nemen aan commissies en voorzitter te zijn van boekenclubs. Maar ze kwam er al snel achter dat de waarheid weinig leek op het leven dat ze dacht dat haar moeder leidde."
Kate Storey heeft een prachtige roman geschreven met veel aandacht voor boeken en wat ze kunnen betekenen. Die betekenis is voor iedereen verschillend en iedere lezer heeft zo zijn of haar eigen boek waar hij of zij met plezier aan terugdenkt. Veel boeken dragen een boodschap met zich mee en in dit verhaal komt dat sterk naar voren. De herinneringen die Sally en Ella hebben verschillen nogal van elkaar waardoor ze uit elkaar zijn gegroeid. De liefde voor boeken die ze delen is de bindende factor die ervoor zorgt dat die verschillen herzien worden.
De personages zijn heerlijk divers. Net zoals je in het dagelijks leven verschillende mensen zult tegenkomen, kom je ze ook in dit verhaal tegen. Zelfs de kat van Sally draagt hieraan bij. Samen vormen ze een prachtige gemeenschap die misschien iets te rooskleurig is in tegenstelling tot de werkelijkheid maar het is dan ook een feelgoodroman.
Het verhaal heeft een redelijk zwaar onderwerp als ondertoon. Dementie is een ziekte die nog vaak voor onbegrip zorgt, zowel voor de patiënt als voor degenen die dichtbij staan. Het is vaak moeilijk om met dementie om te gaan, zeker als de patiënt het nog niet wil accepteren. Het vroegtijdig herkennen kan misschien veel problemen voorkomen. De auteur verweeft dit proces heel subtiel door het verhaal. Daardoor is het verhaal niet zwaar maar leest het heerlijk weg. Op sommige momenten komen er emoties om de hoek kijken die erg geloofwaardig zijn en het verhaal echt maken. Het kan zomaar iedereen overkomen.
Al met al is De bibliotheek vol herinneringen een heerlijk verhaal. Zeker een aanrader voor iedereen die houdt van een fijne feelgoodroman gevuld met boeken.
---Je hebt maar één leven, je kunt er maar beter het beste van maken.---
aanbevolenleest als een treinleerrijkdoet je denken
Een ontzettend krachtig verhaal
boekervaringYvonne Oomen Muurmans - 19/09/2024
---Ze probeerden ons te kooien maar een Weyward-vrouw kan niet worden getemd.---
Altha, 1619
Van Altha wordt beweerd dat ze vreemd is. Wanneer ze ervan wordt beschuldigd een man te hebben omgebracht door middel van hekserij wordt ze opgepakt en terecht gesteld. Ze blijft volhouden dat ze onschuldig is maar door haar geheimzinnige band met dieren en de natuur vormt ze een bedreiging en hangt haar de doodstraf boven het hoofd. Ze belooft aan zichzelf dat ze haar levensverhaal gaat opschrijven mocht ze levend haar gevangeniscel verlaten. Maar of dit haar lukt is nog maar de vraag.
Voorproefje Altha
"Ik zocht naar de spin onder het samengeklitte stro, en mijn hart kromp ineen bij de gedachte dat hij weg was, mij aan mijn lot had overgelaten. Maar net toen ik de hoop had opgegeven en mezelf tot een bal op de grond had opgerold, voelde ik hem langs mijn oorlel strijken. Ik wou dat ik hem kon zien: de schittering in zijn ogen, zijn pootjes, maar de nacht was te donker en door het rooster drong geen enkel straaltje maanlicht naar binnen. Zo donker dat het voelde alsof ik al in mijn graf lag."
Violet, 1942
Violet vertoeft liever buiten tussen de insecten en klimmend in bomen dan dat ze zich netjes gedraagt zoals een jongedame zich hoort te gedragen. Wanneer er een neef op bezoek komt staat het leven van Violet ineens op zijn kop. Buiten haar schuld om moet ze zomaar ineens voor zichzelf zorgen. Nu komen haar insectenvriendjes haar goed van pas.
Voorproefje Violet
"De maan hing als een parel aan de schemerige hemel en verlichtte de rotsige heuvels. Er stond een zacht briesje en Violet hoorde de bomen bewegen en mompelen. Ze sloot haar ogen en luisterde naar het geoehoe van een uil, het klapperen van de vleugels van een vleermuis, een das die ritselend zijn weg zocht naar zijn hol."
Kate, 2019
Kate erft van haar oudtante een kleine cottage. Om haar gewelddadige partner te ontvluchten besluit ze daar haar intrek te nemen. Het huisje herbergt een geheimzinnig verleden en Kate vindt iets waardoor ze zichzelf leert kennen en eindelijk iets los durft te laten wat altijd verborgen heeft gezeten.
Voorproefje Kate
"Kate trekt haar capuchon over haar hoofd terwijl ze het bos in stapt. Hier waait het minder hard; de boomkruinen buigen zich over haar heen om haar te beschermen tegen de elementen. Maar nog steeds rilt en hijgt ze van angst; haar adem wolkt als witte stoom voor haar uit. De stilte is zenuwslopend. Het enige geluid komt van de sneeuwstorm. Opeens verlangt ze naar het zien van een uil, of een roodborstje, of zelfs naar het gefladder van een mot. Alles behalve deze witte, doodse wereld."
Deze 3 vrouwen zijn door de eeuwen heen met elkaar verbonden. Verbonden door hun bloedband en door de kracht van de natuur. Het zijn de mannen in hun leven die deze kracht willen temperen en indammen. Maar de vrouwen hervinden hun kracht en slaan terug met alles wat in hun macht ligt.
---Er is iets geks met onze ogen. Soms laten ze ons zien wat er vlak voor ons gebeurt. Andere keren tonen ze ons iets wat al is gebeurd, of nog gaat gebeuren.---
Emilia Hart zet een ontzettend sterk verhaal op papier. Een verhaal waar je als vrouw zijnde zeker kracht uit kunt putten.
Iedereen kent de historische feiten. Men weet wat er in vroeger tijden gebeurde met vrouwen die verdacht werden van hekserij. Ook nu nog wordt er vreemd tegenaan gekeken en door veel mensen fluisterend over gesproken, of over gezwegen. Dit verhaal laat zien dat vrouwen sterk zijn en zelfstandig.
De drie personages zijn zeker herkenbaar en eigenlijk nogal gewoontjes. Je kunt je goed in hun persoontje verplaatsen. Hun gedachtengang en handelingen zijn goed weergegeven en hebben genoeg diepgang gekregen doordat de auteur ze vanuit hun eigen gedachten laat spreken. Ik heb zeer met ze meegeleefd tijdens het lezen.
De drie verhaallijnen wisselen elkaar af waardoor de opbouw van de verhalen evenredig groeit en uiteindelijk tot een gezamenlijke conclusie komt.
Het verhaal leest erg prettig door de korte hoofdstukken en je wordt verleidt om door te lezen tot het eind. Dit boek is voor iedereen die houdt van historische romans met een vleugje magie.
Voorproefje
"Ik heb besloten dat ik deze papieren zal verbergen en me ervan zal overtuigen dat ze pas worden gevonden als ik deze aarde heb verlaten en me in het volgende leven bij mijn moeder heb gevoegd. Misschien laat ik ze na aan mijn dochter. Dat vind ik een fijn idee: een lange rij Weyward-vrouwen die na mij komt. Want het eerste kind dat uit een Weyward-vrouw wordt geboren, is altijd een meisje, vertelde mijn moeder me. Daarom had ze alleen mij, net zoals haar moeder alleen haar had. Er zijn al genoeg mannen op de wereld, zei ze altijd."
Altha, 1619
Van Altha wordt beweerd dat ze vreemd is. Wanneer ze ervan wordt beschuldigd een man te hebben omgebracht door middel van hekserij wordt ze opgepakt en terecht gesteld. Ze blijft volhouden dat ze onschuldig is maar door haar geheimzinnige band met dieren en de natuur vormt ze een bedreiging en hangt haar de doodstraf boven het hoofd. Ze belooft aan zichzelf dat ze haar levensverhaal gaat opschrijven mocht ze levend haar gevangeniscel verlaten. Maar of dit haar lukt is nog maar de vraag.
Voorproefje Altha
"Ik zocht naar de spin onder het samengeklitte stro, en mijn hart kromp ineen bij de gedachte dat hij weg was, mij aan mijn lot had overgelaten. Maar net toen ik de hoop had opgegeven en mezelf tot een bal op de grond had opgerold, voelde ik hem langs mijn oorlel strijken. Ik wou dat ik hem kon zien: de schittering in zijn ogen, zijn pootjes, maar de nacht was te donker en door het rooster drong geen enkel straaltje maanlicht naar binnen. Zo donker dat het voelde alsof ik al in mijn graf lag."
Violet, 1942
Violet vertoeft liever buiten tussen de insecten en klimmend in bomen dan dat ze zich netjes gedraagt zoals een jongedame zich hoort te gedragen. Wanneer er een neef op bezoek komt staat het leven van Violet ineens op zijn kop. Buiten haar schuld om moet ze zomaar ineens voor zichzelf zorgen. Nu komen haar insectenvriendjes haar goed van pas.
Voorproefje Violet
"De maan hing als een parel aan de schemerige hemel en verlichtte de rotsige heuvels. Er stond een zacht briesje en Violet hoorde de bomen bewegen en mompelen. Ze sloot haar ogen en luisterde naar het geoehoe van een uil, het klapperen van de vleugels van een vleermuis, een das die ritselend zijn weg zocht naar zijn hol."
Kate, 2019
Kate erft van haar oudtante een kleine cottage. Om haar gewelddadige partner te ontvluchten besluit ze daar haar intrek te nemen. Het huisje herbergt een geheimzinnig verleden en Kate vindt iets waardoor ze zichzelf leert kennen en eindelijk iets los durft te laten wat altijd verborgen heeft gezeten.
Voorproefje Kate
"Kate trekt haar capuchon over haar hoofd terwijl ze het bos in stapt. Hier waait het minder hard; de boomkruinen buigen zich over haar heen om haar te beschermen tegen de elementen. Maar nog steeds rilt en hijgt ze van angst; haar adem wolkt als witte stoom voor haar uit. De stilte is zenuwslopend. Het enige geluid komt van de sneeuwstorm. Opeens verlangt ze naar het zien van een uil, of een roodborstje, of zelfs naar het gefladder van een mot. Alles behalve deze witte, doodse wereld."
Deze 3 vrouwen zijn door de eeuwen heen met elkaar verbonden. Verbonden door hun bloedband en door de kracht van de natuur. Het zijn de mannen in hun leven die deze kracht willen temperen en indammen. Maar de vrouwen hervinden hun kracht en slaan terug met alles wat in hun macht ligt.
---Er is iets geks met onze ogen. Soms laten ze ons zien wat er vlak voor ons gebeurt. Andere keren tonen ze ons iets wat al is gebeurd, of nog gaat gebeuren.---
Emilia Hart zet een ontzettend sterk verhaal op papier. Een verhaal waar je als vrouw zijnde zeker kracht uit kunt putten.
Iedereen kent de historische feiten. Men weet wat er in vroeger tijden gebeurde met vrouwen die verdacht werden van hekserij. Ook nu nog wordt er vreemd tegenaan gekeken en door veel mensen fluisterend over gesproken, of over gezwegen. Dit verhaal laat zien dat vrouwen sterk zijn en zelfstandig.
De drie personages zijn zeker herkenbaar en eigenlijk nogal gewoontjes. Je kunt je goed in hun persoontje verplaatsen. Hun gedachtengang en handelingen zijn goed weergegeven en hebben genoeg diepgang gekregen doordat de auteur ze vanuit hun eigen gedachten laat spreken. Ik heb zeer met ze meegeleefd tijdens het lezen.
De drie verhaallijnen wisselen elkaar af waardoor de opbouw van de verhalen evenredig groeit en uiteindelijk tot een gezamenlijke conclusie komt.
Het verhaal leest erg prettig door de korte hoofdstukken en je wordt verleidt om door te lezen tot het eind. Dit boek is voor iedereen die houdt van historische romans met een vleugje magie.
Voorproefje
"Ik heb besloten dat ik deze papieren zal verbergen en me ervan zal overtuigen dat ze pas worden gevonden als ik deze aarde heb verlaten en me in het volgende leven bij mijn moeder heb gevoegd. Misschien laat ik ze na aan mijn dochter. Dat vind ik een fijn idee: een lange rij Weyward-vrouwen die na mij komt. Want het eerste kind dat uit een Weyward-vrouw wordt geboren, is altijd een meisje, vertelde mijn moeder me. Daarom had ze alleen mij, net zoals haar moeder alleen haar had. Er zijn al genoeg mannen op de wereld, zei ze altijd."
aanbevolenspannendleest als een treindoet je denken
Fantasy om vol van te genieten
boekervaringYvonne Oomen Muurmans - 10/09/2024
In de loop der jaren zijn er verschillende verhalen op papier gezet waarbij het hoofdpersonage zich moet bewijzen tijdens een soort afvalrace. Wedstrijden en uithoudingsproeven die gewonnen of zelfs overleefd moeten worden.
Eén van de bekendste is The Hunger Games. Misschien zijn de verhalen van Suzanne Collins zelfs trendsetter voor de verhalen die daarna uitgebracht zijn. Ik heb ze niet allemaal gelezen maar volgens mij is The serpent & the wings of night het enige boek waarin een mens zich staande moet houden tegenover vampieren. (En laat het me weten wanneer dit niet zo is.) En dan weet Carissa Broadbent er ook nog een spicy draai aan te geven.
Oraya is als kind gered door Vincent. Oraya is een mensenkind. Vincent is een vampierenkoning. De verschillen konden niet groter zijn maar Vincent neemt Oraya onder zijn hoede en in bescherming. Hij voedt haar op als zijn eigen dochter en traint haar in het zwaardvechten. Hij prent haar in dat ze niemand kan vertrouwen behalve hemzelf en dat ze vampiers zoveel mogelijk uit de weg moet gaan.
Maar dat is lastig wanneer je tussen deze bloeddorstige monsters woont en leeft. Haar enige kans om te overleven in deze wereld is zelf vampier worden. Hiervoor moet ze meedoen aan de Kejari, een legendarisch toernooi dat door de Godin van de vampiers wordt georganiseerd.
Ze zal het moeten opnemen tegen de meest wrede krijgers van het land. En wat kan een mens nu beginnen tegen een vampier? Om te kunnen overleven sluit Oraya een verbond met Raihn, een mysterieuze vampier die ook deelneemt aan het toernooi. Alles aan hem is gevaarlijk en hij aast op de troon van haar vader. Maar Oraya voelt zich enorm tot hem aangetrokken en langzaam leren ze elkaar beter kennen. Maar hun liefde kan haar ondergang worden.
Quote
"Zonder macht kun je niks bereiken in deze wereld. Macht vereist opoffering, focus en meedogenloosheid."
---Vincent---
Met vlotte pen weet de auteur een fantastisch verhaal neer te zetten. Een verhaal vol strijd, geweld en bloedvergieten. Maar ook vol magie, vriendschap en liefde. Een verhaal vol vampiers, spanning en sensatie. En daar tegenover staat een mens, een meisje. Maar dat meisje is sterk en haar wil om te winnen is enorm krachtig.
De auteur heeft het personage Oraya zeer sterk neergezet. Met haar lange zwarte haren en haar zwarte kleding staat ze zeker haar mannetje. Maar Oraya is ook erg onzeker. Er is haar altijd verteld dat ze niemand kan vertrouwen en daarom is ze erg in zichzelf gekeerd. Maar er sluimert iets in haar. Een vorm van magie die ze eigenlijk liever niet wil ontdekken. Totdat ze niet anders kan.
Voorproefje
"Ik ervaarde iets vreemds... een warm-koude sensatie die diep vanbinnen opborrelde en me probeerde te helpen. Plots werd ik me niet alleen bewust van de vloer onder mijn handen, maar ook van de muren en de raamkozijnen. Ik kon mezelf voelen, hier midden in deze kamer. Ik voelde waar mijn zwaarden lagen.
En ik voelde... een kracht. Waanzinnige kracht. Het omringde me en was klaar om gebruikt te worden. Het Nachtvuur... dat was energie. Het was kracht."
Het verhaal speelt zich hoofdzakelijk af in de arenas waar het toernooi plaatsvindt en in de woonvertrekken van de deelnemers. En dan met name van de hoofdpersonages Oraya en Raihn. Er is niet al teveel aandacht besteed aan de omschrijving van deze locaties. Dit laat de auteur veel aan de fantasie van de lezer over. Destemeer wordt er aandacht besteed aan de gevechten die gevoerd worden. Het verhaal is doordrenkt met vechtlust en bloeddorst. Soms spat het bloed gewoon van de paginas af. De gevechten zijn echt prachtig weergegeven en het verloop ervan is uitermate spannend.
Wat ook spannend is, is de chemie die tussen Oraya en Raihn voelbaar is. Ze zijn elkaars tegenstanders in het toernooi. Er kan tenslotte maar één persoon winnen. Maar ze hebben elkaar ook nodig om te kunnen winnen. En juist dit detail zorgt ervoor dat je als lezer op het puntje van je stoel zit en alleen maar wilt verderlezen. En dan maakt de auteur die chemie ook nog eens heerlijk spicy en vormt het een warm plekje van binnen.
Voorproefje
"Elke keer ontdekte ik een nieuw stukje van hem dat ik wilde opeisen. Het was het tegenovergestelde van bevrediging, bij elk orgasme verlangde ik alleen maar meer. Tegen de tijd dat we van volledige uitputting het bed in kropen, had ik nog veel meer bedacht dan we in één nacht konden doen."
---Liefde verwondt dieper dan het wreedste gevecht.---
Voetnoot
Dit boek bevat veel elementen om van te houden. Maar sommige elementen kunnen ook afschrikken. Daarvoor even een kleine waarschuwing. Er komt best wat geweld en bloedvergieten voor in dit boek. Ook opgelet voor seksuele scènes. Schrik je daar niet voor terug? Dan is dit boek zeker een aanrader.
Eén van de bekendste is The Hunger Games. Misschien zijn de verhalen van Suzanne Collins zelfs trendsetter voor de verhalen die daarna uitgebracht zijn. Ik heb ze niet allemaal gelezen maar volgens mij is The serpent & the wings of night het enige boek waarin een mens zich staande moet houden tegenover vampieren. (En laat het me weten wanneer dit niet zo is.) En dan weet Carissa Broadbent er ook nog een spicy draai aan te geven.
Oraya is als kind gered door Vincent. Oraya is een mensenkind. Vincent is een vampierenkoning. De verschillen konden niet groter zijn maar Vincent neemt Oraya onder zijn hoede en in bescherming. Hij voedt haar op als zijn eigen dochter en traint haar in het zwaardvechten. Hij prent haar in dat ze niemand kan vertrouwen behalve hemzelf en dat ze vampiers zoveel mogelijk uit de weg moet gaan.
Maar dat is lastig wanneer je tussen deze bloeddorstige monsters woont en leeft. Haar enige kans om te overleven in deze wereld is zelf vampier worden. Hiervoor moet ze meedoen aan de Kejari, een legendarisch toernooi dat door de Godin van de vampiers wordt georganiseerd.
Ze zal het moeten opnemen tegen de meest wrede krijgers van het land. En wat kan een mens nu beginnen tegen een vampier? Om te kunnen overleven sluit Oraya een verbond met Raihn, een mysterieuze vampier die ook deelneemt aan het toernooi. Alles aan hem is gevaarlijk en hij aast op de troon van haar vader. Maar Oraya voelt zich enorm tot hem aangetrokken en langzaam leren ze elkaar beter kennen. Maar hun liefde kan haar ondergang worden.
Quote
"Zonder macht kun je niks bereiken in deze wereld. Macht vereist opoffering, focus en meedogenloosheid."
---Vincent---
Met vlotte pen weet de auteur een fantastisch verhaal neer te zetten. Een verhaal vol strijd, geweld en bloedvergieten. Maar ook vol magie, vriendschap en liefde. Een verhaal vol vampiers, spanning en sensatie. En daar tegenover staat een mens, een meisje. Maar dat meisje is sterk en haar wil om te winnen is enorm krachtig.
De auteur heeft het personage Oraya zeer sterk neergezet. Met haar lange zwarte haren en haar zwarte kleding staat ze zeker haar mannetje. Maar Oraya is ook erg onzeker. Er is haar altijd verteld dat ze niemand kan vertrouwen en daarom is ze erg in zichzelf gekeerd. Maar er sluimert iets in haar. Een vorm van magie die ze eigenlijk liever niet wil ontdekken. Totdat ze niet anders kan.
Voorproefje
"Ik ervaarde iets vreemds... een warm-koude sensatie die diep vanbinnen opborrelde en me probeerde te helpen. Plots werd ik me niet alleen bewust van de vloer onder mijn handen, maar ook van de muren en de raamkozijnen. Ik kon mezelf voelen, hier midden in deze kamer. Ik voelde waar mijn zwaarden lagen.
En ik voelde... een kracht. Waanzinnige kracht. Het omringde me en was klaar om gebruikt te worden. Het Nachtvuur... dat was energie. Het was kracht."
Het verhaal speelt zich hoofdzakelijk af in de arenas waar het toernooi plaatsvindt en in de woonvertrekken van de deelnemers. En dan met name van de hoofdpersonages Oraya en Raihn. Er is niet al teveel aandacht besteed aan de omschrijving van deze locaties. Dit laat de auteur veel aan de fantasie van de lezer over. Destemeer wordt er aandacht besteed aan de gevechten die gevoerd worden. Het verhaal is doordrenkt met vechtlust en bloeddorst. Soms spat het bloed gewoon van de paginas af. De gevechten zijn echt prachtig weergegeven en het verloop ervan is uitermate spannend.
Wat ook spannend is, is de chemie die tussen Oraya en Raihn voelbaar is. Ze zijn elkaars tegenstanders in het toernooi. Er kan tenslotte maar één persoon winnen. Maar ze hebben elkaar ook nodig om te kunnen winnen. En juist dit detail zorgt ervoor dat je als lezer op het puntje van je stoel zit en alleen maar wilt verderlezen. En dan maakt de auteur die chemie ook nog eens heerlijk spicy en vormt het een warm plekje van binnen.
Voorproefje
"Elke keer ontdekte ik een nieuw stukje van hem dat ik wilde opeisen. Het was het tegenovergestelde van bevrediging, bij elk orgasme verlangde ik alleen maar meer. Tegen de tijd dat we van volledige uitputting het bed in kropen, had ik nog veel meer bedacht dan we in één nacht konden doen."
---Liefde verwondt dieper dan het wreedste gevecht.---
Voetnoot
Dit boek bevat veel elementen om van te houden. Maar sommige elementen kunnen ook afschrikken. Daarvoor even een kleine waarschuwing. Er komt best wat geweld en bloedvergieten voor in dit boek. Ook opgelet voor seksuele scènes. Schrik je daar niet voor terug? Dan is dit boek zeker een aanrader.
aanbevolenspannendleest als een trein
Een prachtig verhaal vol magie, vriendschap en liefde.
boekervaringYvonne Oomen Muurmans - 18/08/2024
Moeder Natuur, heerseres van het Rijk, is aan het verwelken. Het is tijd voor een nieuwe Moeder Natuur die het stokje van haar overneemt. De Erfgenamen van de 4 koninkrijken zullen tegen elkaar strijden om deze titel te bemachtigen. Daarvoor moeten ze deelnemen aan de Seizoensproeven.
Nadat haar zus is omgekomen bij een ongeluk, is Ayla de Erfgename geworden van koninkrijk Zomer. In tegenstelling tot haar 3 rivalen, die hun hele leven voorbereidt zijn op dit moment, heeft Ayla slechts een jaar de tijd gehad om haar vaardigheden te ontwikkelen. Ook is ze nog steeds haar verdriet niet te boven over het verlies van haar zus.
Al enige tijd wordt het land geteisterd door rebellen die dorpen plunderen en de bewoners angst aanjagen en uit hun huizen verdrijven. Wanneer er een opstand aan zit te komen en blijkt dat er verraders in het paleis zijn die de Proeven willen dwarsbomen staat Ayla voor een moeilijke keuze. Waar ligt haar hart en wie kan ze vertrouwen?
Quote
"Het zal niet gemakkelijk zijn, al zijn de beste dingen dat zelden. Dat zijn de dingen die het waard zijn om voor te vechten."
---Azra---
Er is hier een verhaal op papier gezet dat in eerste instantie doet denken aan de Hunger Games. Er zijn zeker overeenkomsten. Deelnemers van verschillende Rijken die strijden om een titel. Het statussymbool wat verkregen wordt bij de overwinning. Ook de rebellie, onrust en chaos in de lagere bevolkingsgroepen is aanwezig. Toch is er in het geheel een compleet andere wending gegeven aan de Proeven en het verhaal daaromheen. Het zijn 3 verschillende uitdagingen waarbij de verliezer afvalt maar zijn of haar waardigheid behoudt.
Alles in het verhaal is prachtig beeldend omschreven. Van de vertrekken in het paleis waar de Erfgenamen verblijven totaan de steegjes, straten en pleinen in de hoofdstad Oasis. Er is echt een goede voorstelling te maken van hoe het er uitziet en je waant jezelf in het verhaal.
Ook de personages zijn prachtig en duidelijk neergezet. Wanneer je ze op straat tegenkomt zul je ze zeker herkennen. Ondanks de herkenbaar neergezette personages zijn ze zeker niet alledaags te noemen. Ze hebben iets magisch en mysterieus over zich. Wat begrijpelijk is want ze zijn de prinsen en prinsessen van hun koninkrijk en hebben stuurkracht over het element van hun Rijk. Bij Ayla en Valdemar komen we tot in het diepst van hun wezen. Alleen de emoties en diepere gedachten bij Yuri en Sienna zijn soms wat minder maar dat maakt de beleving van het verhaal niet minder mooi.
Voorproefje
"Een intense woede overviel Ayla en haar vuur raasde door haar aderen. De kracht moest een uitweg vinden of het zou haar verzwelgen.
Zonder het te beseffen had ze twee vuurballen in haar handpalmen die zo intens brandden dat de vlammen bijna wit waren.
De vlammen werden groter, gleden over haar armen en verbrandden de mouwen van de jurk die ze droeg. Haar huid bleef ongeschonden door het vuur en Ayla wenste bijna dat ze de hitte ervan kon voelen, alleen maar om haar af te leiden van de pijn die ze voelde in haar hart.
Het vuur had zich over haar hele lichaam verspreid en de jurk hing in verbrande flarden rond haar. Ze wist niet langer waar het vuur stopte en zij begon.
Ze was een vuurstorm. Alles zou in vlammen opgaan. Met een luide brul die door de gangen weergalmde, verzamelde Ayla elke vlam die ze kon voelen branden in haar binnenste.
En toen liet ze alles los."
De elementen en de magie daarvan zijn tot in de kleinere details omschreven waardoor je ook hierbij een levensechte ervaring krijgt bij het lezen. Er is veel aandacht besteedt aan de 4 verschillende seizoenselementen en de mogelijkheden die de stuurders ervan laten zien.
Het verhaal leest vlot en de hoofdstukken zijn van een aangename lengte waardoor je makkelijk verder leest. Just one more chapter. Het enige wat dit verhaal nog nodig heeft is een extra redactieronde om de laatste schrijffouten eruit te halen. Soms lopen zinnen hierdoor niet lekker vloeiend.
Het is een verhaal van kracht en doorzettingsvermogen. Van vriendschap, liefde en acceptatie. Maar ook van verlies, verdriet, geheimen en bedrog. Van wankel vertrouwen en keuzes die gemaakt moeten worden. En het is een verhaal wat hopelijk een vervolg krijgt want ik ben er nog niet klaar voor om deze wereld en haar bewoners te verlaten.
Quote
"Probeer een warm hart niet te veranderen, gewoon omdat het naar het duister wil luisteren."
---Aroon---
Voetnoot
Dit boek is een echte aanrader voor iedereen die genoten heeft van de Hunger Games. Maar ik weet zeker dat ook andere lezers ervan zullen genieten. Lezers die van een magisch verhaal houden vol avontuur, vriendschap en liefde zullen niet teleurgesteld worden.
Met dank aan Uitgeverij Pelckmans mocht ik dit prachtige verhaal lezen. Ik hoop op een vervolg.
Ook bedank ik Boeken.Café voor het aanvragen van een recensie-exemplaar.
Nadat haar zus is omgekomen bij een ongeluk, is Ayla de Erfgename geworden van koninkrijk Zomer. In tegenstelling tot haar 3 rivalen, die hun hele leven voorbereidt zijn op dit moment, heeft Ayla slechts een jaar de tijd gehad om haar vaardigheden te ontwikkelen. Ook is ze nog steeds haar verdriet niet te boven over het verlies van haar zus.
Al enige tijd wordt het land geteisterd door rebellen die dorpen plunderen en de bewoners angst aanjagen en uit hun huizen verdrijven. Wanneer er een opstand aan zit te komen en blijkt dat er verraders in het paleis zijn die de Proeven willen dwarsbomen staat Ayla voor een moeilijke keuze. Waar ligt haar hart en wie kan ze vertrouwen?
Quote
"Het zal niet gemakkelijk zijn, al zijn de beste dingen dat zelden. Dat zijn de dingen die het waard zijn om voor te vechten."
---Azra---
Er is hier een verhaal op papier gezet dat in eerste instantie doet denken aan de Hunger Games. Er zijn zeker overeenkomsten. Deelnemers van verschillende Rijken die strijden om een titel. Het statussymbool wat verkregen wordt bij de overwinning. Ook de rebellie, onrust en chaos in de lagere bevolkingsgroepen is aanwezig. Toch is er in het geheel een compleet andere wending gegeven aan de Proeven en het verhaal daaromheen. Het zijn 3 verschillende uitdagingen waarbij de verliezer afvalt maar zijn of haar waardigheid behoudt.
Alles in het verhaal is prachtig beeldend omschreven. Van de vertrekken in het paleis waar de Erfgenamen verblijven totaan de steegjes, straten en pleinen in de hoofdstad Oasis. Er is echt een goede voorstelling te maken van hoe het er uitziet en je waant jezelf in het verhaal.
Ook de personages zijn prachtig en duidelijk neergezet. Wanneer je ze op straat tegenkomt zul je ze zeker herkennen. Ondanks de herkenbaar neergezette personages zijn ze zeker niet alledaags te noemen. Ze hebben iets magisch en mysterieus over zich. Wat begrijpelijk is want ze zijn de prinsen en prinsessen van hun koninkrijk en hebben stuurkracht over het element van hun Rijk. Bij Ayla en Valdemar komen we tot in het diepst van hun wezen. Alleen de emoties en diepere gedachten bij Yuri en Sienna zijn soms wat minder maar dat maakt de beleving van het verhaal niet minder mooi.
Voorproefje
"Een intense woede overviel Ayla en haar vuur raasde door haar aderen. De kracht moest een uitweg vinden of het zou haar verzwelgen.
Zonder het te beseffen had ze twee vuurballen in haar handpalmen die zo intens brandden dat de vlammen bijna wit waren.
De vlammen werden groter, gleden over haar armen en verbrandden de mouwen van de jurk die ze droeg. Haar huid bleef ongeschonden door het vuur en Ayla wenste bijna dat ze de hitte ervan kon voelen, alleen maar om haar af te leiden van de pijn die ze voelde in haar hart.
Het vuur had zich over haar hele lichaam verspreid en de jurk hing in verbrande flarden rond haar. Ze wist niet langer waar het vuur stopte en zij begon.
Ze was een vuurstorm. Alles zou in vlammen opgaan. Met een luide brul die door de gangen weergalmde, verzamelde Ayla elke vlam die ze kon voelen branden in haar binnenste.
En toen liet ze alles los."
De elementen en de magie daarvan zijn tot in de kleinere details omschreven waardoor je ook hierbij een levensechte ervaring krijgt bij het lezen. Er is veel aandacht besteedt aan de 4 verschillende seizoenselementen en de mogelijkheden die de stuurders ervan laten zien.
Het verhaal leest vlot en de hoofdstukken zijn van een aangename lengte waardoor je makkelijk verder leest. Just one more chapter. Het enige wat dit verhaal nog nodig heeft is een extra redactieronde om de laatste schrijffouten eruit te halen. Soms lopen zinnen hierdoor niet lekker vloeiend.
Het is een verhaal van kracht en doorzettingsvermogen. Van vriendschap, liefde en acceptatie. Maar ook van verlies, verdriet, geheimen en bedrog. Van wankel vertrouwen en keuzes die gemaakt moeten worden. En het is een verhaal wat hopelijk een vervolg krijgt want ik ben er nog niet klaar voor om deze wereld en haar bewoners te verlaten.
Quote
"Probeer een warm hart niet te veranderen, gewoon omdat het naar het duister wil luisteren."
---Aroon---
Voetnoot
Dit boek is een echte aanrader voor iedereen die genoten heeft van de Hunger Games. Maar ik weet zeker dat ook andere lezers ervan zullen genieten. Lezers die van een magisch verhaal houden vol avontuur, vriendschap en liefde zullen niet teleurgesteld worden.
Met dank aan Uitgeverij Pelckmans mocht ik dit prachtige verhaal lezen. Ik hoop op een vervolg.
Ook bedank ik Boeken.Café voor het aanvragen van een recensie-exemplaar.
aanbevolenspannendleest als een trein
Een prachtig stukje geschiedenis.
boekervaringYvonne Oomen Muurmans - 01/08/2024
Reis mee terug in de tijd en ontdek een stukje Nederlandse geschiedenis in de 19e eeuw. Via het verborgen verleden van auteur Frits Bosch, leren we Pauw op jonge leeftijd kennen en groeien we met hem op. We zien hoe deze voorvader van de auteur de liefde leert kennen, een gezin sticht, zich opwerkt in de maatschappij. Maar ook zien we zijn verliezen en verdriet.
Pauw groeide op in een periode waarin de stadsmuren werden neergehaald, de trekschuit vervangen werd door de trein en de stadsomroeper plaats moest maken voor de krant. In deze tijd verscheen ook de eerste grondwet en de slavernij werd afgeschaft.
Voorproefje
"De storm giert door de Helderse Wachtstraat. Pauw rent vol verwachting naar buiten. Hij likt aan zijn vinger, steekt die omhoog en spoedt zich richting zee. Wanneer hij honderd meter verder bij de dijk is aangekomen, slaakt hij een zucht van verlichting als hij ziet dat het strand nog steeds verlaten is. Hij moet snel in actie komen voordat er kapers op de kust zijn"
Frits Bosch zet hier een ontzettend mooi verhaal op papier. Met mooie teksten vertelt hij het verhaal van zijn voorvader(s). Het verhaal is niet geschreven als een historische roman. Dat is ook niet de bedoeling van de auteur. Het is ook geen zwaar stuk geschiedenis zoals je ze op school voorgeschoteld krijgt. Gelukkig maar! Het is een mooi verweven mix van persoonlijke belevingen en gesprekken van de mensen uit die tijd met historische feiten. Hierdoor krijg je een beeld van hoe het geweest moet zijn om in die tijd te trouwen, een huis te bouwen en een winkel te runnen. De saamhorigheid onder de bevolking was groot. Iedereen hielp elkaar waar ze maar konden. We maken vreugde en liefde mee. Helaas was er ook veel leed en verdriet onder de bevolking. De mensen werden over het algemeen niet zo oud en de kindersterfte was hoog.
Voor mensen die uit de streek van Den Helder komen zal de beschrijving van de omgeving misschien nog herkenbaar zijn. Dat is altijd leuk aan historische verhalen.
Het verhaal op zich is prachtig en het zal veel lezers aantrekken die interesse hebben in een stukje Nederlandse geschiedenis.
Voorproefje
"Met behulp van zoon Willem gaat Pauw hard aan de slag om het volledig uitgewoonde huis op adres Weltevreden 142 op te knappen. De jaren daarna zal hij nog veel meer huizen op de veiling kopen, zoals in de Prinsenstraat en de Oestersteeg."
Het 19e eeuwse familieverhaal De Jutter is een vervolg op De Tromslager. Dit verhaal is al eerder verschenen en hierin beschrijft Frits Bosch het leven van zijn oudvader tijdens de overgang van de 18e naar de 19e eeuw. Deze twee boeken zijn onafhankelijk van elkaar te lezen.
Voetnoot
Met dank aan Uitgeverij de Brouwerij | Brainbooks mocht ik dit historisch verhaal lezen. Henriëtte Faas bedank ik voor het verstrekken van een recensie-exemplaar. Ondanks dat het geen historische roman is, kan ik dit boek toch van harte aanraden voor liefhebbers daarvan. Er komt veel Nederlandse geschiedenis naar voren en je leert veel over de leefomstandigheden in de 19e eeuw.
Pauw groeide op in een periode waarin de stadsmuren werden neergehaald, de trekschuit vervangen werd door de trein en de stadsomroeper plaats moest maken voor de krant. In deze tijd verscheen ook de eerste grondwet en de slavernij werd afgeschaft.
Voorproefje
"De storm giert door de Helderse Wachtstraat. Pauw rent vol verwachting naar buiten. Hij likt aan zijn vinger, steekt die omhoog en spoedt zich richting zee. Wanneer hij honderd meter verder bij de dijk is aangekomen, slaakt hij een zucht van verlichting als hij ziet dat het strand nog steeds verlaten is. Hij moet snel in actie komen voordat er kapers op de kust zijn"
Frits Bosch zet hier een ontzettend mooi verhaal op papier. Met mooie teksten vertelt hij het verhaal van zijn voorvader(s). Het verhaal is niet geschreven als een historische roman. Dat is ook niet de bedoeling van de auteur. Het is ook geen zwaar stuk geschiedenis zoals je ze op school voorgeschoteld krijgt. Gelukkig maar! Het is een mooi verweven mix van persoonlijke belevingen en gesprekken van de mensen uit die tijd met historische feiten. Hierdoor krijg je een beeld van hoe het geweest moet zijn om in die tijd te trouwen, een huis te bouwen en een winkel te runnen. De saamhorigheid onder de bevolking was groot. Iedereen hielp elkaar waar ze maar konden. We maken vreugde en liefde mee. Helaas was er ook veel leed en verdriet onder de bevolking. De mensen werden over het algemeen niet zo oud en de kindersterfte was hoog.
Voor mensen die uit de streek van Den Helder komen zal de beschrijving van de omgeving misschien nog herkenbaar zijn. Dat is altijd leuk aan historische verhalen.
Het verhaal op zich is prachtig en het zal veel lezers aantrekken die interesse hebben in een stukje Nederlandse geschiedenis.
Voorproefje
"Met behulp van zoon Willem gaat Pauw hard aan de slag om het volledig uitgewoonde huis op adres Weltevreden 142 op te knappen. De jaren daarna zal hij nog veel meer huizen op de veiling kopen, zoals in de Prinsenstraat en de Oestersteeg."
Het 19e eeuwse familieverhaal De Jutter is een vervolg op De Tromslager. Dit verhaal is al eerder verschenen en hierin beschrijft Frits Bosch het leven van zijn oudvader tijdens de overgang van de 18e naar de 19e eeuw. Deze twee boeken zijn onafhankelijk van elkaar te lezen.
Voetnoot
Met dank aan Uitgeverij de Brouwerij | Brainbooks mocht ik dit historisch verhaal lezen. Henriëtte Faas bedank ik voor het verstrekken van een recensie-exemplaar. Ondanks dat het geen historische roman is, kan ik dit boek toch van harte aanraden voor liefhebbers daarvan. Er komt veel Nederlandse geschiedenis naar voren en je leert veel over de leefomstandigheden in de 19e eeuw.
aanbevolenleest als een treinleerrijkdoet je denken
Een niet alledaagse mix van realiteit en dromerig surrealisme.
boekervaringYvonne Oomen Muurmans - 25/07/2024
Als 20-jarige student ontmoet Peter de bloedmooie Myrthe. Hij is op slag verliefd en dat lijkt wederzijds. Maar verder dan een paar zoenen komt hun romance niet. Peter ziet Myrthe steeds verder van zich afdrijven en tenslotte raakt ze volledig uit beeld. Maar uit zijn gedachten is ze zeker niet en hij besluit om een brief te schrijven naar het universum met daarin zijn liefdeswens. Hij verstuurt de brief per flessenpost en het wachten op antwoord is begonnen.
Peter doet er alles aan om een normaal leven te leiden. Hij vindt een vaste baan en trouwt met Barbara. Ze vormen een gezin samen met hun 2 dochters en alles lijkt goed te gaan. Toch blijft Myrthe altijd in zijn achterhoofd rondzwerven als een obsessie.
Voorproefje
"De Styx is onverbiddelijk gebleken en vormt de onoverkomelijke barrière. Ze is daarmee een bron van schaamteloos leed. Slechts Hades zal misschien deze muur kunnen breken, maar die vaart in al zijn arrogantie nog een rondje met een plezierjacht op de duistere golven van de onherbergzame Styx: in zijn hand een te lauw glas witte wijn."
Met Flessenpost aan Hades en de Dagda zet Jeroen Rook een hedendaags liefdesverhaal op papier. Maar het is ook een nogal éénzijdig liefdesverhaal. Heel even komt de affectie van twee kanten maar dat verbleekt al snel. Doordat Peter Myrthe niet kan vergeten wordt zijn verliefdheid een obsessie. Deze obsessie zorgt ervoor dat hij zijn plaats in de maatschappij niet goed kan vinden waardoor hij steeds verder afdrijft van de realiteit.
Naar buiten toe ziet zijn leven er stabiel en onbezorgd uit; hij is getrouwd en heeft twee dochters. En hij heeft een baan als uitvaartverzorger. Maar in zijn hoofd is het een grote chaos. Zijn obsessie komt tot een explosie wanneer Myrthe hem weer opzoekt en vraagt om haar uitvaart te verzorgen.
Voorproefje
"Ik hield van Barbara en van mijn dochters. En toch sloop de dorst naar meer erin. De dorst naar onvoltooide dromen die ik op zijn best nog kon blussen met een biertje. Er was iets aan het groeien, waar al jaren ervoor de zaadjes waren geplant. Was het obsessie? De gedachte alleen al deed me diep zuchten. Ik vond dat een beledigend woord voor zon mooie zuivere vorm van onvoltooide liefde."
Het is geen alledaags verhaal. Het is een mix van realiteit en dromerig surrealisme. Het is met veel gevoel geschreven en het leest vlot.
De personages zijn zeer herkenbaar en waarschijnlijk heeft iedereen nog wel ergens een herinnering van zijn of haar eerste verliefdheid en denkt daar nu met een glimlach aan terug.
Het verhaal mist wel wat diepgang. Ondanks de voortdurende obsessie blijft het allemaal wat aan de oppervlakte drijven. Het blijft teveel in het hoofd van Peter in plaats van naar het hart te gaan. Maar ondanks dat is het toch een volwaardig verhaal dat veel mensen aan zal spreken.
Peter doet er alles aan om een normaal leven te leiden. Hij vindt een vaste baan en trouwt met Barbara. Ze vormen een gezin samen met hun 2 dochters en alles lijkt goed te gaan. Toch blijft Myrthe altijd in zijn achterhoofd rondzwerven als een obsessie.
Voorproefje
"De Styx is onverbiddelijk gebleken en vormt de onoverkomelijke barrière. Ze is daarmee een bron van schaamteloos leed. Slechts Hades zal misschien deze muur kunnen breken, maar die vaart in al zijn arrogantie nog een rondje met een plezierjacht op de duistere golven van de onherbergzame Styx: in zijn hand een te lauw glas witte wijn."
Met Flessenpost aan Hades en de Dagda zet Jeroen Rook een hedendaags liefdesverhaal op papier. Maar het is ook een nogal éénzijdig liefdesverhaal. Heel even komt de affectie van twee kanten maar dat verbleekt al snel. Doordat Peter Myrthe niet kan vergeten wordt zijn verliefdheid een obsessie. Deze obsessie zorgt ervoor dat hij zijn plaats in de maatschappij niet goed kan vinden waardoor hij steeds verder afdrijft van de realiteit.
Naar buiten toe ziet zijn leven er stabiel en onbezorgd uit; hij is getrouwd en heeft twee dochters. En hij heeft een baan als uitvaartverzorger. Maar in zijn hoofd is het een grote chaos. Zijn obsessie komt tot een explosie wanneer Myrthe hem weer opzoekt en vraagt om haar uitvaart te verzorgen.
Voorproefje
"Ik hield van Barbara en van mijn dochters. En toch sloop de dorst naar meer erin. De dorst naar onvoltooide dromen die ik op zijn best nog kon blussen met een biertje. Er was iets aan het groeien, waar al jaren ervoor de zaadjes waren geplant. Was het obsessie? De gedachte alleen al deed me diep zuchten. Ik vond dat een beledigend woord voor zon mooie zuivere vorm van onvoltooide liefde."
Het is geen alledaags verhaal. Het is een mix van realiteit en dromerig surrealisme. Het is met veel gevoel geschreven en het leest vlot.
De personages zijn zeer herkenbaar en waarschijnlijk heeft iedereen nog wel ergens een herinnering van zijn of haar eerste verliefdheid en denkt daar nu met een glimlach aan terug.
Het verhaal mist wel wat diepgang. Ondanks de voortdurende obsessie blijft het allemaal wat aan de oppervlakte drijven. Het blijft teveel in het hoofd van Peter in plaats van naar het hart te gaan. Maar ondanks dat is het toch een volwaardig verhaal dat veel mensen aan zal spreken.
aanbevolenleest als een treindoet je denken
Een magisch verhaal vol liefde voor boeken.
BlogYvonne Oomen Muurmans - 25/07/2024
Het verhaal is opgebouwd uit twee tijdlijnen en wordt verteld vanuit drie perspectieven. Ikzelf vind verschillende perspectieven altijd erg fijn om te lezen omdat je dan in verschillende personages kunt kruipen om het verhaal te beleven.De eerste tijdlijn is de historische periode waarin [lees verder]
Mijn volgers
Nog geen volgers voor deze lezer. Volg hem of haar als eerste.