Pieter Van den Bossche 
Pieter Van den Bossche is vader, leraar en classicus. In die volgorde. Als leraar geef ik Latijn, Grieks en filosofie in het Sint-Vincentiusinstituut te Gijzegem, maar in mijn vrije tijd experimenteer ik met hout, baksteen en metaal.
Lijstjes
Deze gebruiker heeft geen publieke lijstjes.
Mijn boekervaringen & recensies
De verlichting is dood, leve de verlichting!
Recensie Pieter Van den Bossche - 26/10/2021
Filosofie en ethiek. Twee disciplines die in tijden van klimaatopwarming en mondiale politiek-militaire verhitting even relevant lijken als kaboutertjes voor een burgerlijk ingenieur bouwkunde. Abstracte discussies over parallelle universa of categorische imperatieven: momenteel geen nood aan, toch? [lees verder] Dante voor fijnproevers
Recensie Pieter Van den Bossche - 27/06/2021
‘Laat varen alle hoop, gij die hier binnentreedt’. Wie bij het lezen van deze zin onwillekeurig terugdenkt aan zijn of haar vroegere school, heeft ongelijk. Kans is namelijk klein dat Dante Alighieri (1265-1321) bij het schrijven van zijn magnum opus oud-leraars in gedachten had. Hoe het [lees verder] Niets nieuw onder de zon
Recensie Pieter Van den Bossche - 25/03/2021
Vuur. Weinig natuurverschijnselen die zo sterk tot de verbeelding spreken. Op water, aarde en lucht na, misschien. Iedereen met een beetje herinneringen aan zijn of haar kindertijd, kan zich het aansteken van de kachel of (‘politiek correcter’ dezer dagen) de barbecue voor de geest halen. [lees verder] Ode aan het leven, de liefde en de dood
Recensie Pieter Van den Bossche - 07/03/2021
Zomer 2017. Acteur Stefaan Degand trekt er met zijn zwangere vrouw een weekendje op uit. Zonder dochter Mila, even op adem komen met z’n tweetjes in een idyllische omgeving. Tot de grauwe werkelijkheid plots en totaal onverwacht op de deur bonkt. Moeder en ongeboren kind worden afgevoerd met de ziekenwagen [lees verder] Grasduinen in kunst en cultuur
Recensie Pieter Van den Bossche - 19/02/2021
Geen dankbaarder genre dan het essay om boeken, theater en films te bespreken. Dat weet Daniel Mendelsohn, de kale classicus uit de Verenigde Staten, ook. Hij maakt dan ook graag van de gelegenheid gebruik om ons, zijn Nederlandstalige lezers, in zijn nieuw boek Pijn en genot een intieme inkijk te bieden [lees verder] De middeleeuwen zijn nog niet voorbij
Recensie Pieter Van den Bossche - 13/02/2021
Een hartverscheurend experiment in het secundair onderwijs. Laat leraars geschiedenis kiezen tussen lesgeven in het tweede of in het derde jaar. De dankbare, want zo sterk tot de verbeelding sprekende oudheid versus de val van het West-Romeinse rijk. Atheense democratie (Akropolis! Gouden Eeuw! Homeros!) [lees verder] Europa grendelt buitengrenzen hermetisch af voor vluchtelingen
Recensie Pieter Van den Bossche - 09/01/2021
Bericht vooraf aan de Doorbraak-lezer: deze recensie kan en zal u met een zeker gevoel van Unheimlichkeit achterlaten. Het uitgangspunt van Timur Vermes’ jongste roman behelst namelijk een vluchtelingencrisis, waarbij het woord ‘vluchtelingen’ voor één keer niet lijdend maar handelend gebruikt [lees verder] We zijn allemaal kinderen van Apate
Recensie Pieter Van den Bossche - 14/12/2020
Het is gebeurd. Het boerenjaar 2020 wankelt naar zijn einde met enkele spoortjes hoop die gloeien aan de horizon. Er is zicht op een vaccin. Dat zal ervoor zorgen dat het vermaledijde coronavirus binnenkort niet meer dan een onaangename rimpeling zal geweest zijn. En met Biden in het Witte Huis lonkt [lees verder] De canon van de Romeinen
Recensie Pieter Van den Bossche - 02/11/2020
Ik zwierf, at sneeuw, had lief en werd vergeten. In negen woorden de essentie van een mensenleven gevat, dus dit moet poëzie zijn. Door de eeuwen heen hebben ontelbaar veel mensen geprobeerd een onuitwisbare indruk te maken op de generaties die nog moesten komen. Slechts enkelen zijn hierin geslaagd. [lees verder] Propaganda voeren met geschiedenis
Recensie Pieter Van den Bossche - 31/10/2020
Iedereen die ooit in Vlaanderen naar school ging, ging wel ‘ns op schooluitstap naar Brussel — hoofdstad van ons uit elkaar brokkelende landje — en naar het Jubelpark, waar een gemythologiseerd collectief verleden herdacht wordt. Het opvallendste bouwwerk in het Brusselse park is de in 1905 voltooide [lees verder] Verdwenen in de nevelen der tijd
Recensie Pieter Van den Bossche - 18/10/2020
Ambitie: voor de ene een zeer belangrijke en positieve eigenschap, voor de ander synoniem voor ontmenselijking van universele waarden. Ambitieuze mensen hebben duidelijke voor- en tegenstanders. Eén constante komt echter bij iedereen terug: de dood. Hoe het ook loopt, sterven doen we allemaal. Het kerkhof [lees verder] Mijn volgers
Nog geen volgers voor deze lezer. Volg hem of haar als eerste.
