Lid sinds 11 april 2022
Stuur een berichtje naar Ans Schapendonk
Ans Schapendonk 
Wist u dat uit het vrouwelijk heiligbeen mannelijk sperma wordt gewonnen? Daardoor konden vrouwen zichzelf bevruchten. Dit heiligbeen is te zien op een schilderij in Luik dat ‘La Vièrge au Papillon’ heet. De vlinder staat voor de dubbele banaan, een wiskundige figuur die pas onlangs is opgelost. Vrouwen baarden lang alleen dochters (Madogs).
Als historisch taalkundige ontdekte ik in 2011 de klankhelix, een universeel geldig klankpatroon waarbij woorden van voren oplossen en van achteren langer worden zoals in deze helix Madam > (m)Adam dat via ATEM / META (lees van achteren naar voren) verschuift in METAAL, MENTAAL, MIJN TAAL, maar dan in (m)UNIEK INSTRUMENT, waarmee we het verleden kunnen reconstrueren.
Dat we er ook de toekomst mee kunnen spellen en dus voorspellen, blijkt toen Jezus beweerde, dat zo’n 2000 jaar na zijn dood ZIJN WOORD alias LE MOT zou wederkeren: de klankhelix. In taal zit de MOT wat taalkundigen onterecht taalverloedering noemen, want dialect (slang) verandert volgens een vast patroon. Vol(k)staal impliceert IJZER dat helixt in ISRA-el. Pale(s)tina verwijst naar ‘bleekgezicht’, waardoor de klankhelix tegenstrijdige informatie oplevert.
Ma-dog helixte in Dog-ma toen het voorjoodse matriarchaat van de Doggersbank in de huidige Noordzee naar het vaste land trok. Deze KAT > (k)HAT-TIETEN helixte naast HOND in DOG / GOD. De rivier De Hondt helixte via Hondsch in SCHELDE(n) dat net als HETEN en APPELER in ‘(H)eet Eva een appel(er)’ naar NOEMEN verwijst. Hoor je de Noemer, denk je aan de Teller want het gaat om wiskunde, om MA-the-MA-tiek, om mama’s die als eersten leerden ‘tellen’ door hun ‘telgen’ te voeden.
Vanwege deze ontdekking in de taalkunde is het Vlaams nu wereldwijd hét onderzoeksobject van microbiologen, astrofysici én theologen. Waarom Vlaams? Ooit ontleenden vrouwen het schrift aan de sterren, de dots (dot.com, Diets, Dutch, Duits) die via pat, penta (vijfster) en punt helixten in ‘pointe’: de CLOU, die helixt in KLAUW alias het POOTJE dat te zien is in quercetine (zie Wikipedia), een molecuul, dat lijkt op een (v)lammetje. Het Vlaams helixt via VLAM in Gods Lam, Islam en Dalai Lama. Van west naar oost! Deze conclusie zet de geschiedenis van Noordwest-Europa op zijn kop.
De wol van het schaap en het spuug van de lama alias al (s)packa (speeksel) illustreren het natuurlijke verloop van de klanken. SpuuG helixt in spouW en omdat klinkers alfabetisch helixen, helixen wal(l) > wol via glaswol en spouwmuur in joodse Klaagmuur. Glas helixt uit ‘de klat’ (vgl. de mot zit erin). Het natuurlijke orale klankverloop werd verstoord, toen vrouwen aan mannen het het schrift uitlegden, het Sanskriet dat paradoxaal genoeg in het Waalse Vlaams ‘zónder krijt’ betekent.
De overgang van spuuG in spouW bewijst dat er geen drie verticale rijtjes P, T en K bestaan, maar vier. Dit vierde rijtje W zagen Leibniz, Grimm, Chomsky en álle Nederlandstaligen fonologen over het hoofd.
Mijn boeken gaan over vrouwen als eerste wetenschapsters, de MA-DOGS, vroedvrouwen uit de Wysentijt, door de DOG-MA’s verdoemd, waardoor de klankhelix een ondergronds bestaan ging leiden. Heksen, die hun naam aan het hexagram ontleenden, werden levend begraven of verbrand. Verbindt men sterren alias puntjes met (p)latjes, vindt men naast geometrische figuren de vroedvrouw Mrs. Hatschepnut en de kraamvrouw Ophiuchus, want het DOTJE verwijst naar de voortplanting. Een baby is een cadeau dat via ‘regalo’ helixt in religie. Het gal in regalo verwijst naar Gallië: de bakermat van de joodstalige bevolking.
Door die conclusies komen mijn boeken niet aan de ‘bak’. Er wordt ons een ‘poets gebakken’ sinds het (v)-lammetje (de mot vliegt in de vlam) ons een ‘pootje lapt’ (clou, klauw). Het quercetine heft het pootje, dat helixt uit PAD (Melkweg) dat via PATROON en PETRONIA helixt in ZWARTE PIET(en) & SINTERKLAAS. Het sinter verwijst naar AFVAL alias SLAK dat helixt in SLANG (dialect) en (s)LINGERIE, want vrouwen hadden de BROEK (string; navelstreng; MOERAS) aan, onder wie ‘reus’ Goliath die de stringtheorie (moer-as + kris-as) kende, wat afbeeldingen op historische munten van de (p)Etrusken bewijzen.
Zoek in mijn boeken geen begin of eind, want dat is er niet. Het heelal is een organisme waar wij als voorgeprogrammeerde wezens deel van uitmaken, want Het Woord wordt AUTOMATISCH gevormd en daarna handelen wij. Daar de mot in de vlam vliegt, is het Lam Gods een aanduiding van Het Laatste Oordeel, maar daarmee is nog niet het laatste woord gezegd. De boodschap van de 'les femmes sage' alias (les fem)MES-SAGE is dezelfde als die Je-zus verkondigde: NAASTENLIEFDE.
Een lange, maar hopelijk duidelijk introductie.
Boeken
Nieuws
Geen ‘voer voor theologen’, maar voor het ‘varken’! Hoezo?
boekervaringAns Schapendonk - 16/06/2022
Ik wed dat de meeste vrouwen van penisnijd geen last hebben. Omgekeerd wed ik dat veel mannen mateloos jaloers zijn op vrouwen, waardoor ze ooit de penis tot een zich verheffende Godheid (i.c. religie) hebben benoemd. Messianisme als ‘gevaarlijke herinnering’ mag een idee zijn van Marcel Poorthuis, maar interessanter is de vraag naar aanleiding waarvan hij op dit idee kwam. Dat is de herontdekking van de universele klankhelix, waarmee we het verleden kunnen reconstrueren en de toekomst kunnen spellen. Vrouwen ontdekten dit klankpatroon lang geleden. Toen het patriarchaat de macht overnam, ging deze kennis een ondergronds leven leiden tot aan 2011 toen opnieuw een vrouw de klankhelix ontdekte. Maar daarover wordt in alle talen gezwegen, want dat is nou juist dat ‘gevaarlijke’: waren de vrouwen de eerste en zijn vrouwen nog steeds de betere wetenschapsters? Ja. Vrouwennamen komt men in dit boekje niet tegen, terwijl het oorspronkelijk om een vrouw die in ‘verwachting’ was ging. Niet de ‘verlosser’ maar de ‘verloskundige’, de ‘gynaecoloog’, de vroedvrouw, de ‘les femmes sage’ (> message) hielpen de kraamvrouw door de baby er ‘bij het hoofdje uit te pakken’. Hierdoor ontstond het begrip ‘bisschop’ (beim Schopf (kuif) packen). Begrippen als prie-ster, mee-ster, domin-ee of muezz-in zijn dan ook allemaal vrouwelijk, terwijl moskee (meiske) zelfs direct naar de vagina verwijst (Muschi). Ooit ging het niet om ‘dogma’, maar om de madogs, waarin the dog alias de hond overeenkomt met ‘gynae’ (hondenkenner). Dat is relevant, want volgens de regels van het klankpatroon helixt DOG / GOD via de permutatie: lees van achteren naar voren. Wanneer vrouwen ‘de broek aan hebben’ is dit voor veel mannen onverdraaglijk. Poorthuis en de auteurs van dit boekje sloegen decennia lang de plank mis en halen alleen joodse denkers aan, terwijl ze over de voorjoodse denksters een boekje open hadden moeten doen. Ook de foto op de cover is feitelijk een illustratie van de miskleunen van (mannelijke) wetenschappers. Ten eerste helixt Turk uit Kort, waardoor de Ottomanen niet voor de poorten van Wenen stonden, maar voor die van Kortrijk (in de buurt van Lille). Ottomaan heeft met de joodse traditie van de ‘zevenacht’ te maken. Het ging bij de Talmoed om een Getalmoed, waarin de zeven en de acht door de zes en de negen werden ‘gekraakt’. Ten tweede verwijst de fopmachine naar het Lam Gods dat de mensheid millennia lang een pootje lapte door ‘religie’ in plaats van het ‘regalo’ (de baby als geschenk, de menselijke voortplanting) te eren. Ten derde bewijst de fopmachine het belang van de klankhelix, want mensen beseffen niet dat ze leven naargelang de woorden zich volgens het universele klankpatroon ontwikkelen. Uit ‘dakraam’ helixt ‘de kraan’, gevolgd door ‘(kr)aanrecht’ dat helixt in ‘Insel’ (kookeiland). Dat Poorthuis niets van de klankhelix heeft begrepen, blijkt uit het feit dat hij en andere (geëmeriteerde) professoren deze herontdekking nog steeds angstvallig verzwijgen. Het zou ‘gevaarlijk’ zijn, wanneer uitkomt dat de oorspronkelijke joodse bevolking in Pas de Calais leefde, nadat de Doggersbank (Kanaän) door de Noordzee was overspoeld. Maar nog groter is de angst van al deze mannen dat uitkomt hoe ze geen eeuwen, maar millennia lang hebben gefaald als het om ‘wetenschap’ gaat. Dit boek is geen ‘voer voor theologen’, maar voor het ‘varken’, dat helixt in ‘verreke’, (ik) ‘verréken’ (me), (we gaan naar de) ‘verrèkkenis’, maar dan in ‘volle bolleke(n)s kennis’!
aanbevolengrappig
Koop nu rechtstreeks bij Ans Schapendonk: Hoe de universele klankhelix Zwarte Piet liet verpieteren > verpoiteren > ver(p)wateren [...] maar waar bleef Sinterklaas?
Koop boek bij de auteur
Op boekencafe kan je nu rechtstreeks bij Ans Schapendonk het nieuwste boek kopen: Hoe de universele klankhelix Zwarte Piet liet verpieteren > verpoiteren > ver(p)wateren [...] maar waar bleef Sinterklaas? . Dit boek dient als HANDBOEK voor scholieren en studenten, voor docenten en iedereen die [lees verder]Terug van weggeweest? No way!
boekervaringAns Schapendonk - 11/06/2022
If one looks at the presentation of Susskind on youtube under this link: https://www.youtube.com/watch?v=-OkwGDKoY0o one sees the uncertainty of this professor, because he hears the bell tolling, but still knows not where the clapper hangs. Since 2011, chemists have derived their results from the rediscovery of the ‘universele klankhelix’ (sound helix, Lauthelix). If we apply the course of these sound patterns, we find processes that have remained hidden. Ill give you an example. From KAT (katalysator) helixes through KET, KIT, KOOT, KUT, KUAT: KWAT(s) because vowels helix alphabetically. KWAT(s) in Dutch means nonsense, so scientists ignored illogical processes. But KWAT also helixes in KWANT, so that quantum mechanics was investigated as a process. But the helix KWANT, KWENTJE (little tail) helixes into KWINT, which means that it comes down to the ‘quintessence’: the punch line, the pointe. This CLOU is helixing in Dutch KLAUW which refers to a leg like in ‘pulling a leg’ (in Dutch ‘iemand een pootje lappen’). Now look and find in every church the lamb with this leg. This means that the stringtheory deals with religion, which is in the end only MA-the-MA-tics: theory found by the mama’s. I will explain. In French, KWINT means QUINT which refers to the number fifteen, found by adding 6 and 9. These two numbers are nagenoeg’ = ‘almost identical. If one speaks of the 69-position, it is known as barren. But between these numbers are the 7 and the 8, written in Dutch as zevenacht, which makes it seem to be about the night (cf. dark matter). But if you apply the permutatio by reading the number 7 from the right to the left, you get neve which refers to the number 9 in French (noef), but by adding the remaining z (zevenacht) it becomes a plural (noefs ). Permutatio does not only mean retrogarde (read from back to front), but also repetition, so that in French there appears to be noef (n)oeufs: ‘negen eieren’, which means ‘nine eggs’. But ‘nine’ refers to a child, a female child (Nina). In French, noef oeufs refers to the copulation where the man penetrates the woman from behind. 6-9 gives birth since 7-8 (thermic crack) deals with ‘nine’ which is helixing in ‘nighteen’: atonce (in Dutch ‘plot-seling’, but in Spanish ‘and than, and than, and than (without an ending). But in English it means ‘a surprise’! Now look at the strychnine, a molecule that shows exactly this process. This phase arises from cyclo-addition indole, on which you can see the stork with the basket the baby is in. What I have written here seems complete nonsense, but it is not. In this way I rediscovered the string theory, because a string is a hair, but also a reference to the umbilical cord (butterfly). It is a rediscovery because her is also a possessive pronoun that refers to women, to the pre-Jewish matriarchy that the midwife Mrs. Hatschepnut, which is Mother Nature, did discover in the stars: Auriga, Gemini, Taurus, Orion and Cetus. For many men it is difficult to accept that women before men had already discovered the string theory millennia ago. Women were the first MA-the-MA-tici, because the string theory is related to the figure of the double banana (butterfly).What I blame Susskind and also Chomsky is that they act as if they themselves discovered the relationship between quantum mechanics and string theory versus the sound helix. This also proves that they have not understood the sound helix, because it eventually exposes all lies. Ans Schapendonk 2022-06-12.
aanbevolendoet je denken
Waarom over het werkelijk mysterie van het voorjoods matriarchaat wordt gezwegen.
boekervaringAns Schapendonk - 10/06/2022
Alhoewel Goropius Becanus, de Vader der Vergelijkende Taalwetenschappen én lijfarts van keizer Karel V. al in de 16e eeuw wees op het verband tussen de Indo-Europese talen door op het belang van de consonant W te wijzen, weigeren taalkundigen aan universiteiten zijn theorie te erkennen. Ook Sleeman en Peeters reppen met geen woord over Becanus’ opvatting van adjectio (woorden worden van achteren langer), detractio (lossen van voren op), metathesis (klanken, lettergrepen en woorden draaien om hun as) en permutatio (herhaling, retrogarde). Ruim 5 eeuwen deden taalkundigen erover om erachter te komen dat Becanus het mysterie van de oertaal blootlegde door erop te wijzen dat het Vlaams (Diets) direct helixte uit het Hebreeuws. Ook in het Zeeuwse dialect zit de verwijzing naar de ‘eeuw’ alias honderd jaar. Hier kom ik zo op terug. Alle ‘curieuze’ verhalen die taalonderzoekers en -docenten aan Nederlandse universiteiten schrijven, ontlenen ze aan de herontdekking van de klankhelix: een universeel klankpatroon dat in alle talen op exact dezelfde manier verloopt alleen niet gelijktijdig. Het enige wat ‘mysterieus’ is in dit boek is het geheimhouden van deze klankhelix, die bewijst dat het Vlaams de oertaal is (dat zijn de ‘raadselachtige feiten’ waarop de schrijfsters duiden). Nu dit hier is onthuld, is het zaak de consequenties te aanvaarden. Het begrip eeuw verwijst naar de kat en de hond die via adjectio en detractio verwijzen naar de (k)Hat-tieten (vrouwen) die via de helix hond – honderd - hun drietjes naar het getal 100 verwijzen, die staat voor de Heilige Drie-eenheid. In het Frans doe je hetzelfde: tan – ten – cien – chien – siècle (eeuw). Dit concept komt niet van de mannelijke dogma’s maar van de madogs, dat helixt uit Madocke, moeders en dokters, dat helixt in dochters, die ‘de Willem’ schreven, want Guillaum alias (g)uide-oom verwijst naar Gids-Dames. Niet alleen taalkundigen maken heimelijk gebruik van de klankhelix. Ook letterkundigen onder wie Frits van Oostrom ontrafelt in zijn nog te publiceren boek het geheim van de werkelijk auteurs (Madogs) van de Vos Reynaerde. De rivier De Hondt helixte via Hondsch in Schelde die uitmondt in de huidige Noordzee die de Dog-gersbank overspoelde, het voormalige Kanaän (lees: het land der kano’s van de zee-vaarders alias Fari-zeeërs). De Madogs ontleenden het schrift aan de sterren, puntjes alias ‘dots’ die verbonden door (p)latjes de vroedvrouw Mrs. Hatschepnut (gewoon: het schepnet) laat zien met aan de andere kant Ophiuchus, de kraamvrouw op Asklepilos. Uit het vrouwelijke heiligbeen wisten deze vrouwen uit de oertijd het mannelijke sperma te winnen. Daarom ziet men op het Luikse schilderij La vièrge au Papillon dit heiligbeen onder het zitvlak van Jezus; niet Holbein maar het holle been alias het hollende been, the running clouds, verwijzen naar de kennis die het voorjoods matriarchaat ontdekte over het bestaan van de klankhelix, die is gerelateerd aan de stringtheorie. Nederlandstalige onderzoekers schrijven zogenaamd raadselachtige boekjes om te verhullen dat ze al eeuwen de plank missloegen inzake de werkelijke geschiedenis van Noordwest-Europa, inzake de intelligentie van vrouwen en inzake de waarheid omtrent ‘religie’ (dog/god). Dat dit voorjoods matriarchaat in Pas de Calais alias Astoria (geen his-story, maar her-store) leefde, bewijst de helix ‘regalo’ (Gallië), want het gaat om de baby, het resultaat van de voortplanting. Geen sprake van mannelijke ‘bisschoppen’, want het Duitse ‘beim Schopf packen’ (Schopf betekent kuif) verwijst naar wat de vroedvrouw doet, wanneer ze het kindje er b ij het hoofdje uithaalt. Begrippen als prie-ster, domin-ee en muezz-in verwijzen naar vrouwen, die met een priesje zout werkten: zoutkristallen. Wanneer Sleeman en Peeters zichzelf verloochenen door de naam van de herontdekster van de universele klankhelix te verzwijgen en de rol van vrouwen in de geschiedenis te negeren, acht ik dit soort valse ‘mysteries’ meer de moeite van het discussiëren waard dan het lezen van hun boek. Gelukkig biedt boeken.cafe hier een podium om over dit soort onderwerpen te debatteren.
aanbevolenleerrijk
KAT, (k)HAT, (h)ATLA(nT: HET LAND, maar welk dan?
boekervaringAns Schapendonk - 08/06/2022
Jozef van Loon is een historisch fonoloog die zijn sterren verdiend heeft. Toch sloeg hij tot 2011 de plank mis bij de verklaring van plaatsnamen. Pas nadat hij was ingelicht over de universele klankhelix kon hij dit ‘Antroponymie van Noordwest-Europa tot de twaalfde eeuw’ schrijven dat op 23 juni 2022 in Gent gepresenteerd wordt. Van Loon schrijft niet geheel toevallig over het Germaans, want hieruit helixt het (ge)Romaans. Uit het Vlaams helixte het Waals! Deze tegenstrijdige informatie zet de hele geschiedenis van Europa op zijn kop, want voor het Italiaanse Rome bestond er een Germaans Room. Germaans helixt uit KARMA waaruit via (k)AROMA de ROOM-MA (botervrouwtje, Ramadam) helixt. KARMA / MAKAR (metathesis) verwijst naar de sterrenconstellatie van Auriga, Gemini, Taurus, Orion en Cetus. Ik noemde haar Mrs. Hatschepnut, dat Egyptisch klinkt, maar ‘het schepnet’ betekent. Geen vaderlijke God, maar een Moeder Natuur staat levensgroot aan het firmament. Wanneer van Loon het over de wateren heeft, gaat het over De Hondt die via Hondsch helixt in de Schelde, want woorden worden van achteren langer en lossen van voren op. Van Loon heeft dit pas begrepen toen hij werd ingelicht over de universele klankhelix met niet drie rijtjes P, T en K, maar met een vierde rijtje van de W. Ook helixen klinkers alfabetisch en moet men soms van achteren naar voren lezen (permutatie). Al deze klankregels verklaren bij de toepassing ervan namen van mensen, dieren, planten of sterren. In het Engels is de vertaling van hond de dog, die na permutatie helixt in God. Woorden worden van achteren langer in elke taal, wat de helixen ‘hond, honderd, hun drietjes (100)’ alias de heilige drie-eenheid en ‘tan, ten, cien, chien (dog), siècle (100) bewijzen. De dog helixte in Doggersbank, waardoor Goropius Becanus, lijfarts van keizer Karel V. maar ook taalkundige na vijf eeuwen als idioot werd bestempeld alsnog aan het langste eind trekt. Hij onderzocht de relatie tussen het Vlaams (Diets) en het Hebreeuws (> Zeeuws) door op het belang van de consonant W te wijzen, waardoor ik een vierde rijtje van de W kon ontwikkelen. Dog helixt uit Madog, moeders en dokters, die helixen in dochters. Madog helixt in Dogma, waardoor de regels van de menstruatie veranderden in regels van de star, de (s)tora, de tuas glos (Bijbel) en de (t)orak / koran. Vrouwelijke woorden als prie-ster, als domin-ee en muezz-in bewijzen dat het Vlaams niet alleen de oudste geschreven taal is, maar dat vrouwen dit schrift ooit ontleenden aan de sterren, waardoor paradoxaal genoeg het Sanskriet naar ‘zonder krijt’ verwijst. Het schrift wordt terecht als een sensationele ontdekking beschouwd. Toch werd daardoor het natuurlijk klankverloop tegengehouden, waardoor de werkelijke geschiedenis van Noordwest-Europa in de vergetelheid geraakte. Fari-zeeërs helixte in zeevaarders alias kruisvaarders die niet met paarden naar Jeruzalem togen, maar die met hun zeilkano’s (Kanaän) de rivieren opkruisten in Pas de Calais, de bakermat van de joodstalige bevolking, want Pale(s)tin(t) verwijst naar ‘bleekgezicht’! Vlaams helixt via VLAM in het LAM, want woorden lossen van voren op en worden van achteren langer. Het Gods Lam helixte via Islam in Dalai Lama, dus van west richting oost! Of het nu dieren, werktuigen of plaatsnamen zijn, wanneer men de universele klankhelix toepast, kan elke taalkundige mooie boeken schrijven. Maar hierin zouden ze op zijn minst naar de herontdekster van de klankhelix kunnen verwijzen. Dat doet van Loon niet. Taalkundigen verzwijgen de klankhelix omdat ze hun blunders willen verbergen en omdat politici hun daartoe dwingen. Pas de Calais alias Astoria was vóór His-story een Her-store. Veel mannen kunnen niet accepteren dat vrouwen al millennia geleden de stringtheorie kenden, omdat ze de klankhelix beheersten.
aanbevolenlevensveranderend
KAT, (k)ATLA, (h)ATLA(n)T: HET LAND, maar welk dan?
boekervaringAns Schapendonk - 08/06/2022
Jozef van Loon is een historisch fonoloog die zijn sterren verdiend heeft. Toch sloeg hij tot 2011 de plank mis bij de verklaring van plaatsnamen. Pas nadat hij was ingelicht over de universele klankhelix kon hij dit ‘Antroponymie van Noordwest-Europa tot de twaalfde eeuw’ schrijven dat op 23 juni 2022 in Gent gepresenteerd wordt. Van Loon schrijft niet geheel toevallig over het Germaans, want hieruit helixt het (ge)Romaans. Uit het Vlaams helixte het Waals! Deze tegenstrijdige informatie zet de hele geschiedenis van Europa op zijn kop, want voor het Italiaanse Rome bestond er een Germaans Room. Germaans helixt uit KARMA waaruit via (k)AROMA de ROOM-MA (botervrouwtje, Ramadam) helixt. KARMA / MAKAR (metathesis) verwijst naar de sterrenconstellatie van Auriga, Gemini, Taurus, Orion en Cetus. Ik noemde haar Mrs. Hatschepnut, dat Egyptisch klinkt, maar ‘het schepnet’ betekent. Geen vaderlijke God, maar een Moeder Natuur staat levensgroot aan het firmament. Wanneer van Loon het over de wateren heeft, gaat het over De Hondt die via Hondsch helixt in de Schelde, want woorden worden van achteren langer en lossen van voren op. Van Loon heeft dit pas begrepen toen hij werd ingelicht over de universele klankhelix met niet drie rijtjes P, T en K, maar met een vierde rijtje van de W. Ook helixen klinkers alfabetisch en moet men soms van achteren naar voren lezen (permutatie). Al deze klankregels verklaren bij de toepassing ervan namen van mensen, dieren, planten of sterren. In het Engels is de vertaling van hond de dog, die na permutatie helixt in God. Woorden worden van achteren langer in elke taal, wat de helixen ‘hond, honderd, hun drietjes (100)’ alias de heilige drie-eenheid en ‘tan, ten, cien, chien (dog), siècle (100) bewijzen. De dog helixte in Doggersbank, waardoor Goropius Becanus, lijfarts van keizer Karel V. maar ook taalkundige na vijf eeuwen als idioot werd bestempeld alsnog aan het langste eind trekt. Hij onderzocht de relatie tussen het Vlaams (Diets) en het Hebreeuws (> Zeeuws) door op het belang van de consonant W te wijzen, waardoor ik een vierde rijtje van de W kon ontwikkelen. Dog helixt uit Madog, moeders en dokters, die helixen in dochters. Madog helixt in Dogma, waardoor de regels van de menstruatie veranderden in regels van de star, de (s)tora, de tuas glos (Bijbel) en de (t)orak / koran. Vrouwelijke woorden als prie-ster, als domin-ee en muezz-in bewijzen dat het Vlaams niet alleen de oudste geschreven taal is, maar dat vrouwen dit schrift ooit ontleenden aan de sterren, waardoor paradoxaal genoeg het Sanskriet naar ‘zonder krijt’ verwijst. Het schrift wordt terecht als een sensationele ontdekking beschouwd. Toch werd daardoor het natuurlijk klankverloop tegengehouden, waardoor de werkelijke geschiedenis van Noordwest-Europa in de vergetelheid geraakte. Fari-zeeërs helixte in zeevaarders alias kruisvaarders die niet met paarden naar Jeruzalem togen, maar die met hun zeilkano’s (Kanaän) de rivieren opkruisten in Pas de Calais, de bakermat van de joodstalige bevolking, want Pale(s)tin(t) verwijst naar ‘bleekgezicht’! Vlaams helixt via VLAM in het LAM, want woorden lossen van voren op en worden van achteren langer. Het Gods Lam helixte via Islam in Dalai Lama, dus van west richting oost! Of het nu dieren, werktuigen of plaatsnamen zijn, wanneer men de universele klankhelix toepast, kan elke taalkundige mooie boeken schrijven. Maar hierin zouden ze op zijn minst naar de herontdekster van de klankhelix kunnen verwijzen. Dat doet van Loon niet. Taalkundigen verzwijgen de klankhelix omdat ze hun blunders willen verbergen en omdat politici hun daartoe dwingen. Pas de Calais alias Astoria was vóór His-story een Her-store. Veel mannen kunnen niet accepteren dat vrouwen al millennia geleden de stringtheorie kenden, omdat ze de klankhelix beheersten.
aanbevolenlevensveranderend
Nieuwe auteur op boeken.cafe: Ans Schapendonk
AuteurAns Schapendonk - 08/06/2022
Wist u dat uit het vrouwelijk heiligbeen mannelijk sperma wordt gewonnen? Daardoor konden vrouwen zichzelf bevruchten. Dit heiligbeen is te zien op een schilderij in Luik dat ‘La Vièrge au Papillon’ heet. De vlinder staat voor de dubbele banaan, een wiskundige figuur die pas onlangs is opgelost. Vrouwen baarden lang alleen dochters (Madogs).
Als historisch taalkundige ontdekte ik in 2011 de klankhelix, een universeel geldig klankpatroon waarbij woorden van voren oplossen en van achteren langer worden zoals in deze helix Madam > (m)Adam dat via ATEM / META (lees van achteren naar voren) verschuift in METAAL, MENTAAL, MIJN TAAL, maar dan in (m)UNIEK INSTRUMENT, waarmee we het verleden kunnen reconstrueren.
Dat we er ook de toekomst mee kunnen spellen en dus voorspellen, blijkt toen Jezus beweerde, dat zo’n 2000 jaar na zijn dood ZIJN WOORD alias LE MOT zou wederkeren: de klankhelix. In taal zit de MOT wat taalkundigen onterecht taalverloedering noemen, want dialect (slang) verandert volgens een vast patroon. Vol(k)staal impliceert IJZER dat helixt in ISRA-el. Pale(s)tina verwijst naar ‘bleekgezicht’, waardoor de klankhelix tegenstrijdige informatie oplevert.
Ma-dog helixte in Dog-ma toen het voorjoodse matriarchaat van de Doggersbank in de huidige Noordzee naar het vaste land trok. Deze KAT > (k)HAT-TIETEN helixte naast HOND in DOG / GOD. De rivier De Hondt helixte via Hondsch in SCHELDE(n) dat net als HETEN en APPELER in ‘(H)eet Eva een appel(er)’ naar NOEMEN verwijst. Hoor je de Noemer, denk je aan de Teller want het gaat om wiskunde, om MA-the-MA-tiek, om mama’s die als eersten leerden ‘tellen’ door hun ‘telgen’ te voeden.
Vanwege deze ontdekking in de taalkunde is het Vlaams nu wereldwijd hét onderzoeksobject van microbiologen, astrofysici én theologen. Waarom Vlaams? Ooit ontleenden vrouwen het schrift aan de sterren, de dots (dot.com, Diets, Dutch, Duits) die via pat, penta (vijfster) en punt helixten in ‘pointe’: de CLOU, die helixt in KLAUW alias het POOTJE dat te zien is in quercetine (zie Wikipedia), een molecuul, dat lijkt op een (v)lammetje. Het Vlaams helixt via VLAM in Gods Lam, Islam en Dalai Lama. Van west naar oost! Deze conclusie zet de geschiedenis van Noordwest-Europa op zijn kop.
De wol van het schaap en het spuug van de lama alias al (s)packa (speeksel) illustreren het natuurlijke verloop van de klanken. SpuuG helixt in spouW en omdat klinkers alfabetisch helixen, helixen wal(l) > wol via glaswol en spouwmuur in joodse Klaagmuur. Glas helixt uit ‘de klat’ (vgl. de mot zit erin). Het natuurlijke orale klankverloop werd verstoord, toen vrouwen aan mannen het het schrift uitlegden, het Sanskriet dat paradoxaal genoeg in het Waalse Vlaams ‘zónder krijt’ betekent.
De overgang van spuuG in spouW bewijst dat er geen drie verticale rijtjes P, T en K bestaan, maar vier. Dit vierde rijtje W zagen Leibniz, Grimm, Chomsky en álle Nederlandstaligen fonologen over het hoofd.
Mijn boeken gaan over vrouwen als eerste wetenschapsters, de MA-DOGS, vroedvrouwen uit de Wysentijt, door de DOG-MA’s verdoemd, waardoor de klankhelix een ondergronds bestaan ging leiden. Heksen, die hun naam aan het hexagram ontleenden, werden levend begraven of verbrand. Verbindt men sterren alias puntjes met (p)latjes, vindt men naast geometrische figuren de vroedvrouw Mrs. Hatschepnut en de kraamvrouw Ophiuchus, want het DOTJE verwijst naar de voortplanting. Een baby is een cadeau dat via ‘regalo’ helixt in religie. Het gal in regalo verwijst naar Gallië: de bakermat van de joodstalige bevolking.
Door die conclusies komen mijn boeken niet aan de ‘bak’. Er wordt ons een ‘poets gebakken’ sinds het (v)-lammetje (de mot vliegt in de vlam) ons een ‘pootje lapt’ (clou, klauw). Het quercetine heft het pootje, dat helixt uit PAD (Melkweg) dat via PATROON en PETRONIA helixt in ZWARTE PIET(en) & SINTERKLAAS. Het sinter verwijst naar AFVAL alias SLAK dat helixt in SLANG (dialect) en (s)LINGERIE, want vrouwen hadden de BROEK (string; navelstreng; MOERAS) aan, onder wie ‘reus’ Goliath die de stringtheorie (moer-as + kris-as) kende, wat afbeeldingen op historische munten van de (p)Etrusken bewijzen.
Zoek in mijn boeken geen begin of eind, want dat is er niet. Het heelal is een organisme waar wij als voorgeprogrammeerde wezens deel van uitmaken, want Het Woord wordt AUTOMATISCH gevormd en daarna handelen wij. Daar de mot in de vlam vliegt, is het Lam Gods een aanduiding van Het Laatste Oordeel, maar daarmee is nog niet het laatste woord gezegd. De boodschap van de 'les femmes sage' alias (les fem)MES-SAGE is dezelfde als die Je-zus verkondigde: NAASTENLIEFDE.
Een lange, maar hopelijk duidelijk introductie.
Als historisch taalkundige ontdekte ik in 2011 de klankhelix, een universeel geldig klankpatroon waarbij woorden van voren oplossen en van achteren langer worden zoals in deze helix Madam > (m)Adam dat via ATEM / META (lees van achteren naar voren) verschuift in METAAL, MENTAAL, MIJN TAAL, maar dan in (m)UNIEK INSTRUMENT, waarmee we het verleden kunnen reconstrueren.
Dat we er ook de toekomst mee kunnen spellen en dus voorspellen, blijkt toen Jezus beweerde, dat zo’n 2000 jaar na zijn dood ZIJN WOORD alias LE MOT zou wederkeren: de klankhelix. In taal zit de MOT wat taalkundigen onterecht taalverloedering noemen, want dialect (slang) verandert volgens een vast patroon. Vol(k)staal impliceert IJZER dat helixt in ISRA-el. Pale(s)tina verwijst naar ‘bleekgezicht’, waardoor de klankhelix tegenstrijdige informatie oplevert.
Ma-dog helixte in Dog-ma toen het voorjoodse matriarchaat van de Doggersbank in de huidige Noordzee naar het vaste land trok. Deze KAT > (k)HAT-TIETEN helixte naast HOND in DOG / GOD. De rivier De Hondt helixte via Hondsch in SCHELDE(n) dat net als HETEN en APPELER in ‘(H)eet Eva een appel(er)’ naar NOEMEN verwijst. Hoor je de Noemer, denk je aan de Teller want het gaat om wiskunde, om MA-the-MA-tiek, om mama’s die als eersten leerden ‘tellen’ door hun ‘telgen’ te voeden.
Vanwege deze ontdekking in de taalkunde is het Vlaams nu wereldwijd hét onderzoeksobject van microbiologen, astrofysici én theologen. Waarom Vlaams? Ooit ontleenden vrouwen het schrift aan de sterren, de dots (dot.com, Diets, Dutch, Duits) die via pat, penta (vijfster) en punt helixten in ‘pointe’: de CLOU, die helixt in KLAUW alias het POOTJE dat te zien is in quercetine (zie Wikipedia), een molecuul, dat lijkt op een (v)lammetje. Het Vlaams helixt via VLAM in Gods Lam, Islam en Dalai Lama. Van west naar oost! Deze conclusie zet de geschiedenis van Noordwest-Europa op zijn kop.
De wol van het schaap en het spuug van de lama alias al (s)packa (speeksel) illustreren het natuurlijke verloop van de klanken. SpuuG helixt in spouW en omdat klinkers alfabetisch helixen, helixen wal(l) > wol via glaswol en spouwmuur in joodse Klaagmuur. Glas helixt uit ‘de klat’ (vgl. de mot zit erin). Het natuurlijke orale klankverloop werd verstoord, toen vrouwen aan mannen het het schrift uitlegden, het Sanskriet dat paradoxaal genoeg in het Waalse Vlaams ‘zónder krijt’ betekent.
De overgang van spuuG in spouW bewijst dat er geen drie verticale rijtjes P, T en K bestaan, maar vier. Dit vierde rijtje W zagen Leibniz, Grimm, Chomsky en álle Nederlandstaligen fonologen over het hoofd.
Mijn boeken gaan over vrouwen als eerste wetenschapsters, de MA-DOGS, vroedvrouwen uit de Wysentijt, door de DOG-MA’s verdoemd, waardoor de klankhelix een ondergronds bestaan ging leiden. Heksen, die hun naam aan het hexagram ontleenden, werden levend begraven of verbrand. Verbindt men sterren alias puntjes met (p)latjes, vindt men naast geometrische figuren de vroedvrouw Mrs. Hatschepnut en de kraamvrouw Ophiuchus, want het DOTJE verwijst naar de voortplanting. Een baby is een cadeau dat via ‘regalo’ helixt in religie. Het gal in regalo verwijst naar Gallië: de bakermat van de joodstalige bevolking.
Door die conclusies komen mijn boeken niet aan de ‘bak’. Er wordt ons een ‘poets gebakken’ sinds het (v)-lammetje (de mot vliegt in de vlam) ons een ‘pootje lapt’ (clou, klauw). Het quercetine heft het pootje, dat helixt uit PAD (Melkweg) dat via PATROON en PETRONIA helixt in ZWARTE PIET(en) & SINTERKLAAS. Het sinter verwijst naar AFVAL alias SLAK dat helixt in SLANG (dialect) en (s)LINGERIE, want vrouwen hadden de BROEK (string; navelstreng; MOERAS) aan, onder wie ‘reus’ Goliath die de stringtheorie (moer-as + kris-as) kende, wat afbeeldingen op historische munten van de (p)Etrusken bewijzen.
Zoek in mijn boeken geen begin of eind, want dat is er niet. Het heelal is een organisme waar wij als voorgeprogrammeerde wezens deel van uitmaken, want Het Woord wordt AUTOMATISCH gevormd en daarna handelen wij. Daar de mot in de vlam vliegt, is het Lam Gods een aanduiding van Het Laatste Oordeel, maar daarmee is nog niet het laatste woord gezegd. De boodschap van de 'les femmes sage' alias (les fem)MES-SAGE is dezelfde als die Je-zus verkondigde: NAASTENLIEFDE.
Een lange, maar hopelijk duidelijk introductie.
Wie waren die "Oude Grieken" werkelijk?
boekervaringAns Schapendonk - 30/05/2022
Kinderen op een speelse manier kennis over de Oude Grieken bijbrengen is een bittere noodzaak, want "de wonderlijke weetjes en fascinerende feiten" die Sarah Devos hen aanreikt, vormen de basis van waaruit we veel mythes kunnen ontmaskeren. Zo blijkt het paard van Troje geen paard te zijn, maar een schip omgebouwd tot paard, getuige The Trojan Horse on the trail of a myth. Dit schip had als boegbeeld een paard dat op oude afbeeldingen van roeiende Phoeniciërs te zien is. Uit het woord schip helixte de Griekse benaming (sc)hippo voor paard, want woorden worden van achteren langer en slijten van voren af! Wanneer Sarah Devos dit soort klankverschuivingen in haar boeken zou inbouwen, zouden kinderen ook aan de weet komen, waar deze "Grieken" alias Phoeniciërs - wier naam ontleend is aan de Föhn, de wind - werkelijk vandaan kwamen. De inhoud van dit hele boek berust op één grote mythe. Schip helixt uit skaap, wat duidt op (s)kapers op de kust die de techniek van het zeilen kenden. De zogenaamde kruisvaarders na de tijd van de Fari-zeeërs waren zee-vaarders die niet op paarden, maar op zeilboten vanuit de Atlantische Oceaan de Middellandse Zee op kruisten. Sarah Devos is een getalenteerde schrijfster die met de kennis van de klankhelix kinderen op een nog betere manier het ware verleden van de Oude Grieken kan bijbrengen.
aanbevolenspannendgrappigleest als een treinleerrijk
Taal geen kwestie van mensenwerk, maar van Moeder Natuur!
boekervaringAns Schapendonk - 29/05/2022
Standaardtaal lijkt gevormd te worden door taalwetten van mensen. Lijkt, want dat is niet waar, wat juist het gebruik van hun als onderwerp bewijst. Toen het de provincies Holland na de ontginning van de veengebieden voor de wind ging, werden deze dialecten tot standaard verheven. Maar ook hier was geen sprake van een ‘vrije wil’, want deze dialecten - die uit het Vlaams voortkwamen - bewijzen dat de overgang volgens universeel geldige klankwetten verliep. Uit as-de helixte as-de-gij waarna als-je volgde. Dus, een analoog horizontaal verloop volgens de overgang van het derde verticale rijtje van de K in het voor van der Sijs onbekende vierde verticale rijtje van de W. Nu taalkundigen ook nog zijn ingelicht over het vierde horizontale rijtje van de M weten we dat aan alle talen hetzelfde klankpatroon ten grondslag ligt. Talen helixen op een universeel geldige manier. Reden waarom ze niet op elkaar lijken is het verloop door een verschil in tijd. Op bladzijde 84 schrijft van der Sijs dat Goropius Becanus - nog altijd de Vader der Vergelijkende Taalwetenschappen – beweerde dat het Gotisch uit het Getisch stamde. Helemaal correct want klinkers helixen alfabetisch. Nog zo’n klankregel die van der Sijs nooit heeft opgemerkt. Ze begrijpt niet dat dialecten een natuurlijk verloop hebben dat door de standaardtaal (lees: opgelegde wetten door economisch sterkere gebieden) wordt ondermijnd. Op dezelfde manier (economisch belang) verdrijft het Engels de landstalen. Vanaf bladzijde 544 verhardt van der Sijs haar toon door met getallen of concrete voorbeelden haar gelijk te staven, terwijl die voorbeelden juist haar ongelijk bewijzen. De zin “Zuid-Nederlandse immigranten brachten geen taalverschijnselen (klanken, woorden, constructies) mee die doordrongen tot de standaardtaal” spreekt de zin die erboven staat “Er zijn nauwelijks sporen van de Hollandse volkstaal in de standaardtaal te vinden” tegen, omdat juist de rijke immigranten die vertrokken uit Antwerpen (let op: werpen) steden in de provincies Holland (let op: gooien) groot maakten, waaronder de diamanthandel. De Zuid-Nederlandse dialecten verschoven juist via de universele klankhelix in dat wat we nu de Noord-Nederlandse dialecten noemen. Lie helixte in lui, (k)werpen (Antwerpen) helixte in gooien (Het Gooi). Woorden worden van achteren langer en lossen van voren op (vgl. I (k)now). Een –er helixt in een –ol (vgl. Goirle), maar een verdubbelde l wordt een j-klank (vgl. detailleren)! Van der Sijs beheerst de techniek niet! Daarom zongen de Vlaamse Brabanders ooit ‘ben ik van Dietsen bloet’, want klinkers helixen alfabetisch waardoor als gevolg van de blunders die taalkundigen sinds Becanus maken, het Duitse Nassau de veel oudere Nassau’s uit de provincies West- en Oost-Vlaanderen en Brabant ging overschaduwen. De zin “De zuidelijke invloed was in de zeventiende eeuw in Holland juist opvallend gering” klopt niet, omdat er juist sprake was van een opvallende klankverschuiving. De uitspraak hiel voor heel helixt in hil, omdat de ie in een i helixt, wat van der Sijs niet opvalt omdat ze zich laat misleiden door het schriftbeeld in heel. De Zuid-Nederlandse dialecten komen voort uit het Bargoens, een oude zigeunertaal die men dieventaal noemt, niet omdat het om een verarmd, joods volk gaat, maar om een techniek waarbij men uit een tomatenplant het middelste gedeelte plukt zodat de vrucht beter groeit. En dit komt overeen met de techniek van het thermisch kraken, waardoor het Kraks helixte via Krieks in Grieks! Uit de Germaanse talen helixten de (Ge)Romaanse talen! Het dief verwijst naar een jat (aanwijsstok) die samenhangt met een gap waardoor het jatten en gappen synoniem zijn met stelen. Zigeunervolken worden hiermee geassocieerd, terwijl deze woorden ook naar oplichten verwijzen. Taalkundigen lichten de zaak op door het bestaan van de universele klankhelix te verzwijgen om zo hun blunders te verdoezelen. Het middelste stukje afval uit de tomatenplant helixt via afvallig in bevallig licht licht op. Het gaat daarom om de fluorescentie, de bioluminescentie alias kleurverschijnselen die onze klanken op een manier kleuren die volgens een universele patroon in menselijke taal verloopt. Volgens een bepaalde kleurstaal, waardoor het bij onze dialecten om volk-staal gaat, waarin het staal verwijst naar een metaal dat via madam, (m)Adam, adem, Atem / Meta (lees van achteren naar voren) en metaal verschuift in mentaal en mijn taal (denk aan het alfabetisch verloop van klinkers). Maar dan opeens, plotsklaps, plotseling helixt mijn taal in UNIEK INSTRUMENT. Jammer dat van der Sijs, van Oostendorp of een Robbert Dijkgraaf deze herontdekte kennis van het voorjoods matriarchaat niet willen erkennen. Deze les-femmes-sage verkondigden hun (les fem)mes-sage alias boodschap al millennia geleden die ze ons nalieten op historische munten.
aanbevolenlevensveranderend
Slaat de vlam in de pan!
boekervaringAns Schapendonk - 26/05/2022
https://boeken.cafe/recensie/?bookSku=9789028450707&bookID=2163239
Hedde Zeijlstra baseert zich in zijn uitleg op de bestudering van het Piraha, een schijnbaar zeer simpele, maar toch complexe taal gesproken door een volk dat aan een zijstroom van de Amazone leeft. Helaas bestaat er geen enkele taal die makkelijker of moeilijker is dan een andere, want aan alle talen ligt hetzelfde universeel geldige klankpatroon ten grondslag waaraan Zeijlstra helaas niet openlijk refereert. Hij vermeldt noch aan wie hij zijn kennis ontleent noch legt hij het principe van dit klankpatroon uit. Dat kent scheikundige stoffen waaronder de Piranha-oplossing, waarbij Caro’s zuur vrijkomt. Dit is echter geen ‘zuur’ zoals in zuurstof, maar een vreemd ‘zuur’ want de ‘zuurstok’ op de kermis is ‘mierzoet’! Zeijlstra heeft het over Chomsky, het Droste-effect en de Fibonaccireeks, die begint met twee getallen 1 en 1, maar net als bij de twee zuren, is hier de ene 1 niet gelijk aan de andere 1, ook vergelijkbaar met de twee nullen in het getal honderd. Zeijlstra koos een titel “De geniale eenvoud van taal” die opmerkelijk is, want waarom heeft het dan geen eeuwen, maar zelfs millennia geduurd voordat taalkundigen op het niveau zaten van de kennis van het voorjoodse matriarchaat, dat – zoals nu uit de bestudering van historische munten blijkt – al op de hoogte was van dat wat de universele klankhelix wordt genoemd, die Zeijlstra niet zonder reden verzwijgt. Dit patroon houdt in dat woorden van achteren langer worden (adjectio) en van voren afslijten (detractio). Zeijlstra laat zich daarom ook in de kaart kijken wanneer hij het voorbeeld van ‘(h)eet’ Petra een appel opvoert. Deze zin is geen toeval, want ‘appèl’ verwijst naar ‘een beroep doen op’, terwijl ‘heten’ en appeler ook naar roepen, noemen en heten verwijzen, waardoor opnieuw het ‘nagenoeg gelijk’ (i.c. interferentie) een rol speelt. Hiermee kom ik op de kern van de zaak, want waarom verwijst Hedde Zeijlstra niet naar het omvangrijke oeuvre van Ans Schapendonk, een historisch taalkundige die deze materie al in augustus 2012 tijdens een IVN-congres in Antwerpen toelichtte door op het door haar ontdekte tot nog toe onbekende vierde rijtje van de W (naast P, T en K) te wijzen. Professoren en medewerkers begrepen op slag hun blunders, die ze nu willen goedmaken door publicaties, maar helaas zonder bronvermelding. Schapendonk beschreef bovengenoemde verschijnselen uitvoerig, inclusief alle schei-, natuur- en wiskundige samenhangen waaronder de gulden snede. De uitkomst van deze oplossing is 0,666, het getal van het beest, waardoor Petra waaruit Eva helixt van vredelievende duif werd verdoemd tot duivels wijf. De getallen 6 en de 9 zijn ook nagenoeg identiek wat samenhangt met de saponificatie (verzeping). Het standje 69 lijkt onvruchtbaar, maar is dat wel zo? Niet de joodse Talmoed, maar de voorjoodse Getalmoed, ontwikkeld door het matriarchaat, verklaart de klat die in ons dialect (Engels slang) zit, wat taalkundigen taalverloedering noemen, omdat ze van de klankhelix geen flauw benul hadden. Zeijlstra ontving de Taalboekenprijs, maar die zou naar de vroedvrouwen, de “Witte vrouwen uit het Verloren Millennium” moeten gaan. Onder deze wis-, natuur- en scheikundigen bevond zich ook ‘reus’ Goliath, geen ‘groot’ persoon, maar een ‘groots’ persoon, die lafhartig door koning David werd vermoord, nadat David haar (!) zoon had vermoord, zodat hij met diens weduwe Batseba kon trouwen. Zie het dit jaar verschenen boek “De klankhelix van reus Goliath, een bijdehante tante die de broek aan had”: een string’, die de stringtheorie verklaart: het Sa-Mari(um) en het Broekie (i.c. het kindje Jezus). In moleculen vindt men als plaatjes naast onze sprookjes ook de hele Jezus-geschiedenis verbeeld. 2000 jaar na zijn dood, zou Zijn Woord alias Le Mot wederkeren. In Zeijlstras boek zit de mot, die aangetrokken door de vlam (zijn zucht naar status en roem) roemloos aan zijn eind komt.
Hedde Zeijlstra baseert zich in zijn uitleg op de bestudering van het Piraha, een schijnbaar zeer simpele, maar toch complexe taal gesproken door een volk dat aan een zijstroom van de Amazone leeft. Helaas bestaat er geen enkele taal die makkelijker of moeilijker is dan een andere, want aan alle talen ligt hetzelfde universeel geldige klankpatroon ten grondslag waaraan Zeijlstra helaas niet openlijk refereert. Hij vermeldt noch aan wie hij zijn kennis ontleent noch legt hij het principe van dit klankpatroon uit. Dat kent scheikundige stoffen waaronder de Piranha-oplossing, waarbij Caro’s zuur vrijkomt. Dit is echter geen ‘zuur’ zoals in zuurstof, maar een vreemd ‘zuur’ want de ‘zuurstok’ op de kermis is ‘mierzoet’! Zeijlstra heeft het over Chomsky, het Droste-effect en de Fibonaccireeks, die begint met twee getallen 1 en 1, maar net als bij de twee zuren, is hier de ene 1 niet gelijk aan de andere 1, ook vergelijkbaar met de twee nullen in het getal honderd. Zeijlstra koos een titel “De geniale eenvoud van taal” die opmerkelijk is, want waarom heeft het dan geen eeuwen, maar zelfs millennia geduurd voordat taalkundigen op het niveau zaten van de kennis van het voorjoodse matriarchaat, dat – zoals nu uit de bestudering van historische munten blijkt – al op de hoogte was van dat wat de universele klankhelix wordt genoemd, die Zeijlstra niet zonder reden verzwijgt. Dit patroon houdt in dat woorden van achteren langer worden (adjectio) en van voren afslijten (detractio). Zeijlstra laat zich daarom ook in de kaart kijken wanneer hij het voorbeeld van ‘(h)eet’ Petra een appel opvoert. Deze zin is geen toeval, want ‘appèl’ verwijst naar ‘een beroep doen op’, terwijl ‘heten’ en appeler ook naar roepen, noemen en heten verwijzen, waardoor opnieuw het ‘nagenoeg gelijk’ (i.c. interferentie) een rol speelt. Hiermee kom ik op de kern van de zaak, want waarom verwijst Hedde Zeijlstra niet naar het omvangrijke oeuvre van Ans Schapendonk, een historisch taalkundige die deze materie al in augustus 2012 tijdens een IVN-congres in Antwerpen toelichtte door op het door haar ontdekte tot nog toe onbekende vierde rijtje van de W (naast P, T en K) te wijzen. Professoren en medewerkers begrepen op slag hun blunders, die ze nu willen goedmaken door publicaties, maar helaas zonder bronvermelding. Schapendonk beschreef bovengenoemde verschijnselen uitvoerig, inclusief alle schei-, natuur- en wiskundige samenhangen waaronder de gulden snede. De uitkomst van deze oplossing is 0,666, het getal van het beest, waardoor Petra waaruit Eva helixt van vredelievende duif werd verdoemd tot duivels wijf. De getallen 6 en de 9 zijn ook nagenoeg identiek wat samenhangt met de saponificatie (verzeping). Het standje 69 lijkt onvruchtbaar, maar is dat wel zo? Niet de joodse Talmoed, maar de voorjoodse Getalmoed, ontwikkeld door het matriarchaat, verklaart de klat die in ons dialect (Engels slang) zit, wat taalkundigen taalverloedering noemen, omdat ze van de klankhelix geen flauw benul hadden. Zeijlstra ontving de Taalboekenprijs, maar die zou naar de vroedvrouwen, de “Witte vrouwen uit het Verloren Millennium” moeten gaan. Onder deze wis-, natuur- en scheikundigen bevond zich ook ‘reus’ Goliath, geen ‘groot’ persoon, maar een ‘groots’ persoon, die lafhartig door koning David werd vermoord, nadat David haar (!) zoon had vermoord, zodat hij met diens weduwe Batseba kon trouwen. Zie het dit jaar verschenen boek “De klankhelix van reus Goliath, een bijdehante tante die de broek aan had”: een string’, die de stringtheorie verklaart: het Sa-Mari(um) en het Broekie (i.c. het kindje Jezus). In moleculen vindt men als plaatjes naast onze sprookjes ook de hele Jezus-geschiedenis verbeeld. 2000 jaar na zijn dood, zou Zijn Woord alias Le Mot wederkeren. In Zeijlstras boek zit de mot, die aangetrokken door de vlam (zijn zucht naar status en roem) roemloos aan zijn eind komt.
aanbevolenlevensveranderend
boekervaringAns Schapendonk - 26/05/2022
Hedde Zeijlstra baseert zich in zijn uitleg op de bestudering van het Piraha, een schijnbaar zeer simpele, maar toch complexe taal gesproken door een volk dat aan een zijstroom van de Amazone leeft. Helaas bestaat er geen enkele taal die makkelijker of moeilijker is dan een andere, want aan alle talen ligt hetzelfde universeel geldige klankpatroon ten grondslag waaraan Zeijlstra helaas niet openlijk refereert. Hij vermeldt noch aan wie hij zijn kennis ontleent noch legt hij het principe van dit klankpatroon uit. Dat kent scheikundige stoffen waaronder de Piranha-oplossing, waarbij Caro’s zuur vrijkomt. Dit is echter geen ‘zuur’ zoals in zuurstof, maar een vreemd ‘zuur’ want de ‘zuurstok’ op de kermis is ‘mierzoet’! Zeijlstra heeft het over Chomsky, het Droste-effect en de Fibonaccireeks, die begint met twee getallen 1 en 1, maar net als bij de twee zuren, is hier de ene 1 niet gelijk aan de andere 1, ook vergelijkbaar met de twee nullen in het getal honderd. Zeijlstra koos een titel “De geniale eenvoud van taal” die opmerkelijk is, want waarom heeft het dan geen eeuwen, maar zelfs millennia geduurd voordat taalkundigen op het niveau zaten van de kennis van het voorjoodse matriarchaat, dat – zoals nu uit de bestudering van historische munten blijkt – al op de hoogte was van dat wat de universele klankhelix wordt genoemd, die Zeijlstra niet zonder reden verzwijgt. Dit patroon houdt in dat woorden van achteren langer worden (adjectio) en van voren afslijten (detractio). Zeijlstra laat zich daarom ook in de kaart kijken wanneer hij het voorbeeld van ‘(h)eet’ Petra een appel opvoert. Deze zin is geen toeval, want ‘appèl’ verwijst naar ‘een beroep doen op’, terwijl ‘heten’ en appeler ook naar roepen, noemen en heten verwijzen, waardoor opnieuw het ‘nagenoeg gelijk’ (i.c. interferentie) een rol speelt. Hiermee kom ik op de kern van de zaak, want waarom verwijst Hedde Zeijlstra niet naar het omvangrijke oeuvre van Ans Schapendonk, een historisch taalkundige die deze materie al in augustus 2012 tijdens een IVN-congres in Antwerpen toelichtte door op het door haar ontdekte tot nog toe onbekende vierde rijtje van de W (naast P, T en K) te wijzen. Professoren en medewerkers begrepen op slag hun blunders, die ze nu willen goedmaken door publicaties, maar helaas zonder bronvermelding. Schapendonk beschreef bovengenoemde verschijnselen uitvoerig, inclusief alle schei-, natuur- en wiskundige samenhangen waaronder de gulden snede. De uitkomst van deze oplossing is 0,666, het getal van het beest, waardoor Petra waaruit Eva helixt van vredelievende duif werd verdoemd tot duivels wijf. De getallen 6 en de 9 zijn ook nagenoeg identiek wat samenhangt met de saponificatie (verzeping). Het standje 69 lijkt onvruchtbaar, maar is dat wel zo? Niet de joodse Talmoed, maar de voorjoodse Getalmoed, ontwikkeld door het matriarchaat, verklaart de klat die in ons dialect (Engels slang) zit, wat taalkundigen taalverloedering noemen, omdat ze van de klankhelix geen flauw benul hadden. Zeijlstra ontving de Taalboekenprijs, maar die zou naar de vroedvrouwen, de “Witte vrouwen uit het Verloren Millennium” moeten gaan. Onder deze wis-, natuur- en scheikundigen bevond zich ook ‘reus’ Goliath, geen ‘groot’ persoon, maar een ‘groots’ persoon, die lafhartig door koning David werd vermoord, nadat David haar (!) zoon had vermoord, zodat hij met diens weduwe Batseba kon trouwen. Zie het dit jaar verschenen boek “De klankhelix van reus Goliath, een bijdehante tante die de broek aan had”: een string’, die de stringtheorie verklaart: het Sa-Mari(um) en het Broekie (i.c. het kindje Jezus). In moleculen vindt man als plaatjes naast onze sprookjes ook de hele Jezus-geschiedenis verbeeld. 2000 jaar na zijn dood, zou Zijn Woord alias Le Mot wederkeren. In Zeijlstras boek zit de mot, die aangetrokken door de vlam (zijn zucht naar status en roem) roemloos aan zijn eind komt.
aanbevolenlevensveranderend
Het lam is gevonden: de klankhelix!
boekervaringAns Schapendonk - 07/05/2022
Een adembenemend mooie bundel. De dichter hunkert naar de liefde van zijn moeder die meer aandacht lijkt te hebben voor haar geloof. De titel Waar is het lam? interpreteren mensen - waaronder ook de dichter - verkeerd net als het verhaal van Abraham die Isaac zou moeten offeren. Kijken we naar de universele klankhelix, helixt lam in lama, waardoor het om de wol en de spuug gaat resp. glaswol tussen de spouwmuur (vgl. de klaagmuur). Glas helixt uit klat, want in taal zit de klat dat taalkundigen sinds eeuwen foutief taalverloedering noemen. Foutief, want ons dialect, onze volkstaal, verschuift universeel volgens een vast klankpatroon. Het ging daarom ook nooit om offeren want dat helixt uit de joffer (juffrouw) alias Moeder Natuur (i.t.t. Vaderlijke God). Vol(k)staal zit vol staal waardoor ijzer (i.c. IJzerhoek) helixt in isra-el, terwijl palestina helixt uit pale tint (bleekgezicht). De vraag waar de joden (wij allemaal) oorspronkelijk vandaan komen, moet daarom ook worden gesteld. Offer helixt uit slachtoffer en daar ch uit k helixt, ging het om de slak (overblijfsel uit ijzer, uit staal), maar die helixt in slang (i.c. sinuscurve: go-dal helixt in God / Allah) dat in het Engels verwijst naar dialect. De klankhelix is dus een sterk staaltje dat in 2011 werd herontdekt. In (h)eet Eva een appel(er) zie je hoe woorden van achteren langer worden en van voren afslijten (i.t.t. tot wat Jakob Grimm beweerde). De kunst der mamas was de ma-the-ma-tiek want zij leerden tellen door hun telgen te voeden. Het ging dus nooit om de Talmoed, maar om de Getalmoed! Het heten en het Franse appeler verwijzen naar de noemer en de teller. Het gaat daarom om wat, weet en dan wiskunde, want klinkers helixen alfabetisch. Deze kennis van de wit(ch) alias heksen (i.c. hexagram) werd in ons collectieve geheugen gewist, maar ze maakt een comeback, want wis helixt via is in issue (is jou: het evenbeeld van God) alias the matter alias de zaak dat helixt in karma. Karma verwijst naar de ma die de kar uit de mo(e)d(d)er trekt: een eeuwig durende cyclus! Het karma helixt uit maker alias de schepper? Nee hoor, alias de schepster waardoor ook prie-ster en muezzin naar een vrouw verwijzen: Moeder Natuur! Dat begrijpt Mustafa Stitou niet. Zijn moeder gelooft in moeder natuur en dus juist in het nageslacht dat door met name mannen wordt afgeslacht. Overigens helixt moskee (i.c. meiske, meisje) in het Duitse Muschi dat vagina betekent. Een moskee heeft ook nooit één minaret, maar twee, omdat een moskee de baarmoeder symboliseert met twee eierstokken. Minaret helixt in minnares waarin de min zit, want ook de Roomse kerk verwijst naar de room alias de melk, omdat het gaat om de sterrenconstellaties in de Melkweg waaraan de mens ooit het schrift ontleende. We hebben dichters zoals Stitou hard nodig, want op die manier komen we tot de kern van de zaak: naastenliefde!
aanbevolengrappiglevensveranderendleerrijk
Lijstjes
Mijn boekervaringen & recensies
Terug van weggeweest? No way!
boekervaringAns Schapendonk - 11/06/2022
If one looks at the presentation of Susskind on youtube under this link: https://www.youtube.com/watch?v=-OkwGDKoY0o one sees the uncertainty of this professor, because he hears the bell tolling, but still knows not where the clapper hangs. Since 2011, chemists have derived their results from the rediscovery of the ‘universele klankhelix’ (sound helix, Lauthelix). If we apply the course of these sound patterns, we find processes that have remained hidden. Ill give you an example. From KAT (katalysator) helixes through KET, KIT, KOOT, KUT, KUAT: KWAT(s) because vowels helix alphabetically. KWAT(s) in Dutch means nonsense, so scientists ignored illogical processes. But KWAT also helixes in KWANT, so that quantum mechanics was investigated as a process. But the helix KWANT, KWENTJE (little tail) helixes into KWINT, which means that it comes down to the ‘quintessence’: the punch line, the pointe. This CLOU is helixing in Dutch KLAUW which refers to a leg like in ‘pulling a leg’ (in Dutch ‘iemand een pootje lappen’). Now look and find in every church the lamb with this leg. This means that the stringtheory deals with religion, which is in the end only MA-the-MA-tics: theory found by the mama’s. I will explain. In French, KWINT means QUINT which refers to the number fifteen, found by adding 6 and 9. These two numbers are nagenoeg’ = ‘almost identical. If one speaks of the 69-position, it is known as barren. But between these numbers are the 7 and the 8, written in Dutch as zevenacht, which makes it seem to be about the night (cf. dark matter). But if you apply the permutatio by reading the number 7 from the right to the left, you get neve which refers to the number 9 in French (noef), but by adding the remaining z (zevenacht) it becomes a plural (noefs ). Permutatio does not only mean retrogarde (read from back to front), but also repetition, so that in French there appears to be noef (n)oeufs: ‘negen eieren’, which means ‘nine eggs’. But ‘nine’ refers to a child, a female child (Nina). In French, noef oeufs refers to the copulation where the man penetrates the woman from behind. 6-9 gives birth since 7-8 (thermic crack) deals with ‘nine’ which is helixing in ‘nighteen’: atonce (in Dutch ‘plot-seling’, but in Spanish ‘and than, and than, and than (without an ending). But in English it means ‘a surprise’! Now look at the strychnine, a molecule that shows exactly this process. This phase arises from cyclo-addition indole, on which you can see the stork with the basket the baby is in. What I have written here seems complete nonsense, but it is not. In this way I rediscovered the string theory, because a string is a hair, but also a reference to the umbilical cord (butterfly). It is a rediscovery because her is also a possessive pronoun that refers to women, to the pre-Jewish matriarchy that the midwife Mrs. Hatschepnut, which is Mother Nature, did discover in the stars: Auriga, Gemini, Taurus, Orion and Cetus. For many men it is difficult to accept that women before men had already discovered the string theory millennia ago. Women were the first MA-the-MA-tici, because the string theory is related to the figure of the double banana (butterfly).What I blame Susskind and also Chomsky is that they act as if they themselves discovered the relationship between quantum mechanics and string theory versus the sound helix. This also proves that they have not understood the sound helix, because it eventually exposes all lies. Ans Schapendonk 2022-06-12.
aanbevolendoet je denken
Waarom over het werkelijk mysterie van het voorjoods matriarchaat wordt gezwegen.
boekervaringAns Schapendonk - 10/06/2022
Alhoewel Goropius Becanus, de Vader der Vergelijkende Taalwetenschappen én lijfarts van keizer Karel V. al in de 16e eeuw wees op het verband tussen de Indo-Europese talen door op het belang van de consonant W te wijzen, weigeren taalkundigen aan universiteiten zijn theorie te erkennen. Ook Sleeman en Peeters reppen met geen woord over Becanus’ opvatting van adjectio (woorden worden van achteren langer), detractio (lossen van voren op), metathesis (klanken, lettergrepen en woorden draaien om hun as) en permutatio (herhaling, retrogarde). Ruim 5 eeuwen deden taalkundigen erover om erachter te komen dat Becanus het mysterie van de oertaal blootlegde door erop te wijzen dat het Vlaams (Diets) direct helixte uit het Hebreeuws. Ook in het Zeeuwse dialect zit de verwijzing naar de ‘eeuw’ alias honderd jaar. Hier kom ik zo op terug. Alle ‘curieuze’ verhalen die taalonderzoekers en -docenten aan Nederlandse universiteiten schrijven, ontlenen ze aan de herontdekking van de klankhelix: een universeel klankpatroon dat in alle talen op exact dezelfde manier verloopt alleen niet gelijktijdig. Het enige wat ‘mysterieus’ is in dit boek is het geheimhouden van deze klankhelix, die bewijst dat het Vlaams de oertaal is (dat zijn de ‘raadselachtige feiten’ waarop de schrijfsters duiden). Nu dit hier is onthuld, is het zaak de consequenties te aanvaarden. Het begrip eeuw verwijst naar de kat en de hond die via adjectio en detractio verwijzen naar de (k)Hat-tieten (vrouwen) die via de helix hond – honderd - hun drietjes naar het getal 100 verwijzen, die staat voor de Heilige Drie-eenheid. In het Frans doe je hetzelfde: tan – ten – cien – chien – siècle (eeuw). Dit concept komt niet van de mannelijke dogma’s maar van de madogs, dat helixt uit Madocke, moeders en dokters, dat helixt in dochters, die ‘de Willem’ schreven, want Guillaum alias (g)uide-oom verwijst naar Gids-Dames. Niet alleen taalkundigen maken heimelijk gebruik van de klankhelix. Ook letterkundigen onder wie Frits van Oostrom ontrafelt in zijn nog te publiceren boek het geheim van de werkelijk auteurs (Madogs) van de Vos Reynaerde. De rivier De Hondt helixte via Hondsch in Schelde die uitmondt in de huidige Noordzee die de Dog-gersbank overspoelde, het voormalige Kanaän (lees: het land der kano’s van de zee-vaarders alias Fari-zeeërs). De Madogs ontleenden het schrift aan de sterren, puntjes alias ‘dots’ die verbonden door (p)latjes de vroedvrouw Mrs. Hatschepnut (gewoon: het schepnet) laat zien met aan de andere kant Ophiuchus, de kraamvrouw op Asklepilos. Uit het vrouwelijke heiligbeen wisten deze vrouwen uit de oertijd het mannelijke sperma te winnen. Daarom ziet men op het Luikse schilderij La vièrge au Papillon dit heiligbeen onder het zitvlak van Jezus; niet Holbein maar het holle been alias het hollende been, the running clouds, verwijzen naar de kennis die het voorjoods matriarchaat ontdekte over het bestaan van de klankhelix, die is gerelateerd aan de stringtheorie. Nederlandstalige onderzoekers schrijven zogenaamd raadselachtige boekjes om te verhullen dat ze al eeuwen de plank missloegen inzake de werkelijke geschiedenis van Noordwest-Europa, inzake de intelligentie van vrouwen en inzake de waarheid omtrent ‘religie’ (dog/god). Dat dit voorjoods matriarchaat in Pas de Calais alias Astoria (geen his-story, maar her-store) leefde, bewijst de helix ‘regalo’ (Gallië), want het gaat om de baby, het resultaat van de voortplanting. Geen sprake van mannelijke ‘bisschoppen’, want het Duitse ‘beim Schopf packen’ (Schopf betekent kuif) verwijst naar wat de vroedvrouw doet, wanneer ze het kindje er b ij het hoofdje uithaalt. Begrippen als prie-ster, domin-ee en muezz-in verwijzen naar vrouwen, die met een priesje zout werkten: zoutkristallen. Wanneer Sleeman en Peeters zichzelf verloochenen door de naam van de herontdekster van de universele klankhelix te verzwijgen en de rol van vrouwen in de geschiedenis te negeren, acht ik dit soort valse ‘mysteries’ meer de moeite van het discussiëren waard dan het lezen van hun boek. Gelukkig biedt boeken.cafe hier een podium om over dit soort onderwerpen te debatteren.
aanbevolenleerrijk
KAT, (k)HAT, (h)ATLA(nT: HET LAND, maar welk dan?
boekervaringAns Schapendonk - 08/06/2022
Jozef van Loon is een historisch fonoloog die zijn sterren verdiend heeft. Toch sloeg hij tot 2011 de plank mis bij de verklaring van plaatsnamen. Pas nadat hij was ingelicht over de universele klankhelix kon hij dit ‘Antroponymie van Noordwest-Europa tot de twaalfde eeuw’ schrijven dat op 23 juni 2022 in Gent gepresenteerd wordt. Van Loon schrijft niet geheel toevallig over het Germaans, want hieruit helixt het (ge)Romaans. Uit het Vlaams helixte het Waals! Deze tegenstrijdige informatie zet de hele geschiedenis van Europa op zijn kop, want voor het Italiaanse Rome bestond er een Germaans Room. Germaans helixt uit KARMA waaruit via (k)AROMA de ROOM-MA (botervrouwtje, Ramadam) helixt. KARMA / MAKAR (metathesis) verwijst naar de sterrenconstellatie van Auriga, Gemini, Taurus, Orion en Cetus. Ik noemde haar Mrs. Hatschepnut, dat Egyptisch klinkt, maar ‘het schepnet’ betekent. Geen vaderlijke God, maar een Moeder Natuur staat levensgroot aan het firmament. Wanneer van Loon het over de wateren heeft, gaat het over De Hondt die via Hondsch helixt in de Schelde, want woorden worden van achteren langer en lossen van voren op. Van Loon heeft dit pas begrepen toen hij werd ingelicht over de universele klankhelix met niet drie rijtjes P, T en K, maar met een vierde rijtje van de W. Ook helixen klinkers alfabetisch en moet men soms van achteren naar voren lezen (permutatie). Al deze klankregels verklaren bij de toepassing ervan namen van mensen, dieren, planten of sterren. In het Engels is de vertaling van hond de dog, die na permutatie helixt in God. Woorden worden van achteren langer in elke taal, wat de helixen ‘hond, honderd, hun drietjes (100)’ alias de heilige drie-eenheid en ‘tan, ten, cien, chien (dog), siècle (100) bewijzen. De dog helixte in Doggersbank, waardoor Goropius Becanus, lijfarts van keizer Karel V. maar ook taalkundige na vijf eeuwen als idioot werd bestempeld alsnog aan het langste eind trekt. Hij onderzocht de relatie tussen het Vlaams (Diets) en het Hebreeuws (> Zeeuws) door op het belang van de consonant W te wijzen, waardoor ik een vierde rijtje van de W kon ontwikkelen. Dog helixt uit Madog, moeders en dokters, die helixen in dochters. Madog helixt in Dogma, waardoor de regels van de menstruatie veranderden in regels van de star, de (s)tora, de tuas glos (Bijbel) en de (t)orak / koran. Vrouwelijke woorden als prie-ster, als domin-ee en muezz-in bewijzen dat het Vlaams niet alleen de oudste geschreven taal is, maar dat vrouwen dit schrift ooit ontleenden aan de sterren, waardoor paradoxaal genoeg het Sanskriet naar ‘zonder krijt’ verwijst. Het schrift wordt terecht als een sensationele ontdekking beschouwd. Toch werd daardoor het natuurlijk klankverloop tegengehouden, waardoor de werkelijke geschiedenis van Noordwest-Europa in de vergetelheid geraakte. Fari-zeeërs helixte in zeevaarders alias kruisvaarders die niet met paarden naar Jeruzalem togen, maar die met hun zeilkano’s (Kanaän) de rivieren opkruisten in Pas de Calais, de bakermat van de joodstalige bevolking, want Pale(s)tin(t) verwijst naar ‘bleekgezicht’! Vlaams helixt via VLAM in het LAM, want woorden lossen van voren op en worden van achteren langer. Het Gods Lam helixte via Islam in Dalai Lama, dus van west richting oost! Of het nu dieren, werktuigen of plaatsnamen zijn, wanneer men de universele klankhelix toepast, kan elke taalkundige mooie boeken schrijven. Maar hierin zouden ze op zijn minst naar de herontdekster van de klankhelix kunnen verwijzen. Dat doet van Loon niet. Taalkundigen verzwijgen de klankhelix omdat ze hun blunders willen verbergen en omdat politici hun daartoe dwingen. Pas de Calais alias Astoria was vóór His-story een Her-store. Veel mannen kunnen niet accepteren dat vrouwen al millennia geleden de stringtheorie kenden, omdat ze de klankhelix beheersten.
aanbevolenlevensveranderend
KAT, (k)ATLA, (h)ATLA(n)T: HET LAND, maar welk dan?
boekervaringAns Schapendonk - 08/06/2022
Jozef van Loon is een historisch fonoloog die zijn sterren verdiend heeft. Toch sloeg hij tot 2011 de plank mis bij de verklaring van plaatsnamen. Pas nadat hij was ingelicht over de universele klankhelix kon hij dit ‘Antroponymie van Noordwest-Europa tot de twaalfde eeuw’ schrijven dat op 23 juni 2022 in Gent gepresenteerd wordt. Van Loon schrijft niet geheel toevallig over het Germaans, want hieruit helixt het (ge)Romaans. Uit het Vlaams helixte het Waals! Deze tegenstrijdige informatie zet de hele geschiedenis van Europa op zijn kop, want voor het Italiaanse Rome bestond er een Germaans Room. Germaans helixt uit KARMA waaruit via (k)AROMA de ROOM-MA (botervrouwtje, Ramadam) helixt. KARMA / MAKAR (metathesis) verwijst naar de sterrenconstellatie van Auriga, Gemini, Taurus, Orion en Cetus. Ik noemde haar Mrs. Hatschepnut, dat Egyptisch klinkt, maar ‘het schepnet’ betekent. Geen vaderlijke God, maar een Moeder Natuur staat levensgroot aan het firmament. Wanneer van Loon het over de wateren heeft, gaat het over De Hondt die via Hondsch helixt in de Schelde, want woorden worden van achteren langer en lossen van voren op. Van Loon heeft dit pas begrepen toen hij werd ingelicht over de universele klankhelix met niet drie rijtjes P, T en K, maar met een vierde rijtje van de W. Ook helixen klinkers alfabetisch en moet men soms van achteren naar voren lezen (permutatie). Al deze klankregels verklaren bij de toepassing ervan namen van mensen, dieren, planten of sterren. In het Engels is de vertaling van hond de dog, die na permutatie helixt in God. Woorden worden van achteren langer in elke taal, wat de helixen ‘hond, honderd, hun drietjes (100)’ alias de heilige drie-eenheid en ‘tan, ten, cien, chien (dog), siècle (100) bewijzen. De dog helixte in Doggersbank, waardoor Goropius Becanus, lijfarts van keizer Karel V. maar ook taalkundige na vijf eeuwen als idioot werd bestempeld alsnog aan het langste eind trekt. Hij onderzocht de relatie tussen het Vlaams (Diets) en het Hebreeuws (> Zeeuws) door op het belang van de consonant W te wijzen, waardoor ik een vierde rijtje van de W kon ontwikkelen. Dog helixt uit Madog, moeders en dokters, die helixen in dochters. Madog helixt in Dogma, waardoor de regels van de menstruatie veranderden in regels van de star, de (s)tora, de tuas glos (Bijbel) en de (t)orak / koran. Vrouwelijke woorden als prie-ster, als domin-ee en muezz-in bewijzen dat het Vlaams niet alleen de oudste geschreven taal is, maar dat vrouwen dit schrift ooit ontleenden aan de sterren, waardoor paradoxaal genoeg het Sanskriet naar ‘zonder krijt’ verwijst. Het schrift wordt terecht als een sensationele ontdekking beschouwd. Toch werd daardoor het natuurlijk klankverloop tegengehouden, waardoor de werkelijke geschiedenis van Noordwest-Europa in de vergetelheid geraakte. Fari-zeeërs helixte in zeevaarders alias kruisvaarders die niet met paarden naar Jeruzalem togen, maar die met hun zeilkano’s (Kanaän) de rivieren opkruisten in Pas de Calais, de bakermat van de joodstalige bevolking, want Pale(s)tin(t) verwijst naar ‘bleekgezicht’! Vlaams helixt via VLAM in het LAM, want woorden lossen van voren op en worden van achteren langer. Het Gods Lam helixte via Islam in Dalai Lama, dus van west richting oost! Of het nu dieren, werktuigen of plaatsnamen zijn, wanneer men de universele klankhelix toepast, kan elke taalkundige mooie boeken schrijven. Maar hierin zouden ze op zijn minst naar de herontdekster van de klankhelix kunnen verwijzen. Dat doet van Loon niet. Taalkundigen verzwijgen de klankhelix omdat ze hun blunders willen verbergen en omdat politici hun daartoe dwingen. Pas de Calais alias Astoria was vóór His-story een Her-store. Veel mannen kunnen niet accepteren dat vrouwen al millennia geleden de stringtheorie kenden, omdat ze de klankhelix beheersten.
aanbevolenlevensveranderend
Wie waren die "Oude Grieken" werkelijk?
boekervaringAns Schapendonk - 30/05/2022
Kinderen op een speelse manier kennis over de Oude Grieken bijbrengen is een bittere noodzaak, want "de wonderlijke weetjes en fascinerende feiten" die Sarah Devos hen aanreikt, vormen de basis van waaruit we veel mythes kunnen ontmaskeren. Zo blijkt het paard van Troje geen paard te zijn, maar een schip omgebouwd tot paard, getuige The Trojan Horse on the trail of a myth. Dit schip had als boegbeeld een paard dat op oude afbeeldingen van roeiende Phoeniciërs te zien is. Uit het woord schip helixte de Griekse benaming (sc)hippo voor paard, want woorden worden van achteren langer en slijten van voren af! Wanneer Sarah Devos dit soort klankverschuivingen in haar boeken zou inbouwen, zouden kinderen ook aan de weet komen, waar deze "Grieken" alias Phoeniciërs - wier naam ontleend is aan de Föhn, de wind - werkelijk vandaan kwamen. De inhoud van dit hele boek berust op één grote mythe. Schip helixt uit skaap, wat duidt op (s)kapers op de kust die de techniek van het zeilen kenden. De zogenaamde kruisvaarders na de tijd van de Fari-zeeërs waren zee-vaarders die niet op paarden, maar op zeilboten vanuit de Atlantische Oceaan de Middellandse Zee op kruisten. Sarah Devos is een getalenteerde schrijfster die met de kennis van de klankhelix kinderen op een nog betere manier het ware verleden van de Oude Grieken kan bijbrengen.
aanbevolenspannendgrappigleest als een treinleerrijk
Taal geen kwestie van mensenwerk, maar van Moeder Natuur!
boekervaringAns Schapendonk - 29/05/2022
Standaardtaal lijkt gevormd te worden door taalwetten van mensen. Lijkt, want dat is niet waar, wat juist het gebruik van hun als onderwerp bewijst. Toen het de provincies Holland na de ontginning van de veengebieden voor de wind ging, werden deze dialecten tot standaard verheven. Maar ook hier was geen sprake van een ‘vrije wil’, want deze dialecten - die uit het Vlaams voortkwamen - bewijzen dat de overgang volgens universeel geldige klankwetten verliep. Uit as-de helixte as-de-gij waarna als-je volgde. Dus, een analoog horizontaal verloop volgens de overgang van het derde verticale rijtje van de K in het voor van der Sijs onbekende vierde verticale rijtje van de W. Nu taalkundigen ook nog zijn ingelicht over het vierde horizontale rijtje van de M weten we dat aan alle talen hetzelfde klankpatroon ten grondslag ligt. Talen helixen op een universeel geldige manier. Reden waarom ze niet op elkaar lijken is het verloop door een verschil in tijd. Op bladzijde 84 schrijft van der Sijs dat Goropius Becanus - nog altijd de Vader der Vergelijkende Taalwetenschappen – beweerde dat het Gotisch uit het Getisch stamde. Helemaal correct want klinkers helixen alfabetisch. Nog zo’n klankregel die van der Sijs nooit heeft opgemerkt. Ze begrijpt niet dat dialecten een natuurlijk verloop hebben dat door de standaardtaal (lees: opgelegde wetten door economisch sterkere gebieden) wordt ondermijnd. Op dezelfde manier (economisch belang) verdrijft het Engels de landstalen. Vanaf bladzijde 544 verhardt van der Sijs haar toon door met getallen of concrete voorbeelden haar gelijk te staven, terwijl die voorbeelden juist haar ongelijk bewijzen. De zin “Zuid-Nederlandse immigranten brachten geen taalverschijnselen (klanken, woorden, constructies) mee die doordrongen tot de standaardtaal” spreekt de zin die erboven staat “Er zijn nauwelijks sporen van de Hollandse volkstaal in de standaardtaal te vinden” tegen, omdat juist de rijke immigranten die vertrokken uit Antwerpen (let op: werpen) steden in de provincies Holland (let op: gooien) groot maakten, waaronder de diamanthandel. De Zuid-Nederlandse dialecten verschoven juist via de universele klankhelix in dat wat we nu de Noord-Nederlandse dialecten noemen. Lie helixte in lui, (k)werpen (Antwerpen) helixte in gooien (Het Gooi). Woorden worden van achteren langer en lossen van voren op (vgl. I (k)now). Een –er helixt in een –ol (vgl. Goirle), maar een verdubbelde l wordt een j-klank (vgl. detailleren)! Van der Sijs beheerst de techniek niet! Daarom zongen de Vlaamse Brabanders ooit ‘ben ik van Dietsen bloet’, want klinkers helixen alfabetisch waardoor als gevolg van de blunders die taalkundigen sinds Becanus maken, het Duitse Nassau de veel oudere Nassau’s uit de provincies West- en Oost-Vlaanderen en Brabant ging overschaduwen. De zin “De zuidelijke invloed was in de zeventiende eeuw in Holland juist opvallend gering” klopt niet, omdat er juist sprake was van een opvallende klankverschuiving. De uitspraak hiel voor heel helixt in hil, omdat de ie in een i helixt, wat van der Sijs niet opvalt omdat ze zich laat misleiden door het schriftbeeld in heel. De Zuid-Nederlandse dialecten komen voort uit het Bargoens, een oude zigeunertaal die men dieventaal noemt, niet omdat het om een verarmd, joods volk gaat, maar om een techniek waarbij men uit een tomatenplant het middelste gedeelte plukt zodat de vrucht beter groeit. En dit komt overeen met de techniek van het thermisch kraken, waardoor het Kraks helixte via Krieks in Grieks! Uit de Germaanse talen helixten de (Ge)Romaanse talen! Het dief verwijst naar een jat (aanwijsstok) die samenhangt met een gap waardoor het jatten en gappen synoniem zijn met stelen. Zigeunervolken worden hiermee geassocieerd, terwijl deze woorden ook naar oplichten verwijzen. Taalkundigen lichten de zaak op door het bestaan van de universele klankhelix te verzwijgen om zo hun blunders te verdoezelen. Het middelste stukje afval uit de tomatenplant helixt via afvallig in bevallig licht licht op. Het gaat daarom om de fluorescentie, de bioluminescentie alias kleurverschijnselen die onze klanken op een manier kleuren die volgens een universele patroon in menselijke taal verloopt. Volgens een bepaalde kleurstaal, waardoor het bij onze dialecten om volk-staal gaat, waarin het staal verwijst naar een metaal dat via madam, (m)Adam, adem, Atem / Meta (lees van achteren naar voren) en metaal verschuift in mentaal en mijn taal (denk aan het alfabetisch verloop van klinkers). Maar dan opeens, plotsklaps, plotseling helixt mijn taal in UNIEK INSTRUMENT. Jammer dat van der Sijs, van Oostendorp of een Robbert Dijkgraaf deze herontdekte kennis van het voorjoods matriarchaat niet willen erkennen. Deze les-femmes-sage verkondigden hun (les fem)mes-sage alias boodschap al millennia geleden die ze ons nalieten op historische munten.
aanbevolenlevensveranderend
Geen ‘voer voor theologen’, maar voor het ‘varken’! Hoezo?
boekervaringAns Schapendonk - 16/06/2022
Ik wed dat de meeste vrouwen van penisnijd geen last hebben. Omgekeerd wed ik dat veel mannen mateloos jaloers zijn op vrouwen, waardoor ze ooit de penis tot een zich verheffende Godheid (i.c. religie) hebben benoemd. Messianisme als ‘gevaarlijke herinnering’ mag een idee zijn van Marcel Poorthuis, maar interessanter is de vraag naar aanleiding waarvan hij op dit idee kwam. Dat is de herontdekking van de universele klankhelix, waarmee we het verleden kunnen reconstrueren en de toekomst kunnen spellen. Vrouwen ontdekten dit klankpatroon lang geleden. Toen het patriarchaat de macht overnam, ging deze kennis een ondergronds leven leiden tot aan 2011 toen opnieuw een vrouw de klankhelix ontdekte. Maar daarover wordt in alle talen gezwegen, want dat is nou juist dat ‘gevaarlijke’: waren de vrouwen de eerste en zijn vrouwen nog steeds de betere wetenschapsters? Ja. Vrouwennamen komt men in dit boekje niet tegen, terwijl het oorspronkelijk om een vrouw die in ‘verwachting’ was ging. Niet de ‘verlosser’ maar de ‘verloskundige’, de ‘gynaecoloog’, de vroedvrouw, de ‘les femmes sage’ (> message) hielpen de kraamvrouw door de baby er ‘bij het hoofdje uit te pakken’. Hierdoor ontstond het begrip ‘bisschop’ (beim Schopf (kuif) packen). Begrippen als prie-ster, mee-ster, domin-ee of muezz-in zijn dan ook allemaal vrouwelijk, terwijl moskee (meiske) zelfs direct naar de vagina verwijst (Muschi). Ooit ging het niet om ‘dogma’, maar om de madogs, waarin the dog alias de hond overeenkomt met ‘gynae’ (hondenkenner). Dat is relevant, want volgens de regels van het klankpatroon helixt DOG / GOD via de permutatie: lees van achteren naar voren. Wanneer vrouwen ‘de broek aan hebben’ is dit voor veel mannen onverdraaglijk. Poorthuis en de auteurs van dit boekje sloegen decennia lang de plank mis en halen alleen joodse denkers aan, terwijl ze over de voorjoodse denksters een boekje open hadden moeten doen. Ook de foto op de cover is feitelijk een illustratie van de miskleunen van (mannelijke) wetenschappers. Ten eerste helixt Turk uit Kort, waardoor de Ottomanen niet voor de poorten van Wenen stonden, maar voor die van Kortrijk (in de buurt van Lille). Ottomaan heeft met de joodse traditie van de ‘zevenacht’ te maken. Het ging bij de Talmoed om een Getalmoed, waarin de zeven en de acht door de zes en de negen werden ‘gekraakt’. Ten tweede verwijst de fopmachine naar het Lam Gods dat de mensheid millennia lang een pootje lapte door ‘religie’ in plaats van het ‘regalo’ (de baby als geschenk, de menselijke voortplanting) te eren. Ten derde bewijst de fopmachine het belang van de klankhelix, want mensen beseffen niet dat ze leven naargelang de woorden zich volgens het universele klankpatroon ontwikkelen. Uit ‘dakraam’ helixt ‘de kraan’, gevolgd door ‘(kr)aanrecht’ dat helixt in ‘Insel’ (kookeiland). Dat Poorthuis niets van de klankhelix heeft begrepen, blijkt uit het feit dat hij en andere (geëmeriteerde) professoren deze herontdekking nog steeds angstvallig verzwijgen. Het zou ‘gevaarlijk’ zijn, wanneer uitkomt dat de oorspronkelijke joodse bevolking in Pas de Calais leefde, nadat de Doggersbank (Kanaän) door de Noordzee was overspoeld. Maar nog groter is de angst van al deze mannen dat uitkomt hoe ze geen eeuwen, maar millennia lang hebben gefaald als het om ‘wetenschap’ gaat. Dit boek is geen ‘voer voor theologen’, maar voor het ‘varken’, dat helixt in ‘verreke’, (ik) ‘verréken’ (me), (we gaan naar de) ‘verrèkkenis’, maar dan in ‘volle bolleke(n)s kennis’!
aanbevolengrappig
Slaat de vlam in de pan!
boekervaringAns Schapendonk - 26/05/2022
https://boeken.cafe/recensie/?bookSku=9789028450707&bookID=2163239
Hedde Zeijlstra baseert zich in zijn uitleg op de bestudering van het Piraha, een schijnbaar zeer simpele, maar toch complexe taal gesproken door een volk dat aan een zijstroom van de Amazone leeft. Helaas bestaat er geen enkele taal die makkelijker of moeilijker is dan een andere, want aan alle talen ligt hetzelfde universeel geldige klankpatroon ten grondslag waaraan Zeijlstra helaas niet openlijk refereert. Hij vermeldt noch aan wie hij zijn kennis ontleent noch legt hij het principe van dit klankpatroon uit. Dat kent scheikundige stoffen waaronder de Piranha-oplossing, waarbij Caro’s zuur vrijkomt. Dit is echter geen ‘zuur’ zoals in zuurstof, maar een vreemd ‘zuur’ want de ‘zuurstok’ op de kermis is ‘mierzoet’! Zeijlstra heeft het over Chomsky, het Droste-effect en de Fibonaccireeks, die begint met twee getallen 1 en 1, maar net als bij de twee zuren, is hier de ene 1 niet gelijk aan de andere 1, ook vergelijkbaar met de twee nullen in het getal honderd. Zeijlstra koos een titel “De geniale eenvoud van taal” die opmerkelijk is, want waarom heeft het dan geen eeuwen, maar zelfs millennia geduurd voordat taalkundigen op het niveau zaten van de kennis van het voorjoodse matriarchaat, dat – zoals nu uit de bestudering van historische munten blijkt – al op de hoogte was van dat wat de universele klankhelix wordt genoemd, die Zeijlstra niet zonder reden verzwijgt. Dit patroon houdt in dat woorden van achteren langer worden (adjectio) en van voren afslijten (detractio). Zeijlstra laat zich daarom ook in de kaart kijken wanneer hij het voorbeeld van ‘(h)eet’ Petra een appel opvoert. Deze zin is geen toeval, want ‘appèl’ verwijst naar ‘een beroep doen op’, terwijl ‘heten’ en appeler ook naar roepen, noemen en heten verwijzen, waardoor opnieuw het ‘nagenoeg gelijk’ (i.c. interferentie) een rol speelt. Hiermee kom ik op de kern van de zaak, want waarom verwijst Hedde Zeijlstra niet naar het omvangrijke oeuvre van Ans Schapendonk, een historisch taalkundige die deze materie al in augustus 2012 tijdens een IVN-congres in Antwerpen toelichtte door op het door haar ontdekte tot nog toe onbekende vierde rijtje van de W (naast P, T en K) te wijzen. Professoren en medewerkers begrepen op slag hun blunders, die ze nu willen goedmaken door publicaties, maar helaas zonder bronvermelding. Schapendonk beschreef bovengenoemde verschijnselen uitvoerig, inclusief alle schei-, natuur- en wiskundige samenhangen waaronder de gulden snede. De uitkomst van deze oplossing is 0,666, het getal van het beest, waardoor Petra waaruit Eva helixt van vredelievende duif werd verdoemd tot duivels wijf. De getallen 6 en de 9 zijn ook nagenoeg identiek wat samenhangt met de saponificatie (verzeping). Het standje 69 lijkt onvruchtbaar, maar is dat wel zo? Niet de joodse Talmoed, maar de voorjoodse Getalmoed, ontwikkeld door het matriarchaat, verklaart de klat die in ons dialect (Engels slang) zit, wat taalkundigen taalverloedering noemen, omdat ze van de klankhelix geen flauw benul hadden. Zeijlstra ontving de Taalboekenprijs, maar die zou naar de vroedvrouwen, de “Witte vrouwen uit het Verloren Millennium” moeten gaan. Onder deze wis-, natuur- en scheikundigen bevond zich ook ‘reus’ Goliath, geen ‘groot’ persoon, maar een ‘groots’ persoon, die lafhartig door koning David werd vermoord, nadat David haar (!) zoon had vermoord, zodat hij met diens weduwe Batseba kon trouwen. Zie het dit jaar verschenen boek “De klankhelix van reus Goliath, een bijdehante tante die de broek aan had”: een string’, die de stringtheorie verklaart: het Sa-Mari(um) en het Broekie (i.c. het kindje Jezus). In moleculen vindt men als plaatjes naast onze sprookjes ook de hele Jezus-geschiedenis verbeeld. 2000 jaar na zijn dood, zou Zijn Woord alias Le Mot wederkeren. In Zeijlstras boek zit de mot, die aangetrokken door de vlam (zijn zucht naar status en roem) roemloos aan zijn eind komt.
Hedde Zeijlstra baseert zich in zijn uitleg op de bestudering van het Piraha, een schijnbaar zeer simpele, maar toch complexe taal gesproken door een volk dat aan een zijstroom van de Amazone leeft. Helaas bestaat er geen enkele taal die makkelijker of moeilijker is dan een andere, want aan alle talen ligt hetzelfde universeel geldige klankpatroon ten grondslag waaraan Zeijlstra helaas niet openlijk refereert. Hij vermeldt noch aan wie hij zijn kennis ontleent noch legt hij het principe van dit klankpatroon uit. Dat kent scheikundige stoffen waaronder de Piranha-oplossing, waarbij Caro’s zuur vrijkomt. Dit is echter geen ‘zuur’ zoals in zuurstof, maar een vreemd ‘zuur’ want de ‘zuurstok’ op de kermis is ‘mierzoet’! Zeijlstra heeft het over Chomsky, het Droste-effect en de Fibonaccireeks, die begint met twee getallen 1 en 1, maar net als bij de twee zuren, is hier de ene 1 niet gelijk aan de andere 1, ook vergelijkbaar met de twee nullen in het getal honderd. Zeijlstra koos een titel “De geniale eenvoud van taal” die opmerkelijk is, want waarom heeft het dan geen eeuwen, maar zelfs millennia geduurd voordat taalkundigen op het niveau zaten van de kennis van het voorjoodse matriarchaat, dat – zoals nu uit de bestudering van historische munten blijkt – al op de hoogte was van dat wat de universele klankhelix wordt genoemd, die Zeijlstra niet zonder reden verzwijgt. Dit patroon houdt in dat woorden van achteren langer worden (adjectio) en van voren afslijten (detractio). Zeijlstra laat zich daarom ook in de kaart kijken wanneer hij het voorbeeld van ‘(h)eet’ Petra een appel opvoert. Deze zin is geen toeval, want ‘appèl’ verwijst naar ‘een beroep doen op’, terwijl ‘heten’ en appeler ook naar roepen, noemen en heten verwijzen, waardoor opnieuw het ‘nagenoeg gelijk’ (i.c. interferentie) een rol speelt. Hiermee kom ik op de kern van de zaak, want waarom verwijst Hedde Zeijlstra niet naar het omvangrijke oeuvre van Ans Schapendonk, een historisch taalkundige die deze materie al in augustus 2012 tijdens een IVN-congres in Antwerpen toelichtte door op het door haar ontdekte tot nog toe onbekende vierde rijtje van de W (naast P, T en K) te wijzen. Professoren en medewerkers begrepen op slag hun blunders, die ze nu willen goedmaken door publicaties, maar helaas zonder bronvermelding. Schapendonk beschreef bovengenoemde verschijnselen uitvoerig, inclusief alle schei-, natuur- en wiskundige samenhangen waaronder de gulden snede. De uitkomst van deze oplossing is 0,666, het getal van het beest, waardoor Petra waaruit Eva helixt van vredelievende duif werd verdoemd tot duivels wijf. De getallen 6 en de 9 zijn ook nagenoeg identiek wat samenhangt met de saponificatie (verzeping). Het standje 69 lijkt onvruchtbaar, maar is dat wel zo? Niet de joodse Talmoed, maar de voorjoodse Getalmoed, ontwikkeld door het matriarchaat, verklaart de klat die in ons dialect (Engels slang) zit, wat taalkundigen taalverloedering noemen, omdat ze van de klankhelix geen flauw benul hadden. Zeijlstra ontving de Taalboekenprijs, maar die zou naar de vroedvrouwen, de “Witte vrouwen uit het Verloren Millennium” moeten gaan. Onder deze wis-, natuur- en scheikundigen bevond zich ook ‘reus’ Goliath, geen ‘groot’ persoon, maar een ‘groots’ persoon, die lafhartig door koning David werd vermoord, nadat David haar (!) zoon had vermoord, zodat hij met diens weduwe Batseba kon trouwen. Zie het dit jaar verschenen boek “De klankhelix van reus Goliath, een bijdehante tante die de broek aan had”: een string’, die de stringtheorie verklaart: het Sa-Mari(um) en het Broekie (i.c. het kindje Jezus). In moleculen vindt men als plaatjes naast onze sprookjes ook de hele Jezus-geschiedenis verbeeld. 2000 jaar na zijn dood, zou Zijn Woord alias Le Mot wederkeren. In Zeijlstras boek zit de mot, die aangetrokken door de vlam (zijn zucht naar status en roem) roemloos aan zijn eind komt.
aanbevolenlevensveranderend
boekervaringAns Schapendonk - 26/05/2022
Hedde Zeijlstra baseert zich in zijn uitleg op de bestudering van het Piraha, een schijnbaar zeer simpele, maar toch complexe taal gesproken door een volk dat aan een zijstroom van de Amazone leeft. Helaas bestaat er geen enkele taal die makkelijker of moeilijker is dan een andere, want aan alle talen ligt hetzelfde universeel geldige klankpatroon ten grondslag waaraan Zeijlstra helaas niet openlijk refereert. Hij vermeldt noch aan wie hij zijn kennis ontleent noch legt hij het principe van dit klankpatroon uit. Dat kent scheikundige stoffen waaronder de Piranha-oplossing, waarbij Caro’s zuur vrijkomt. Dit is echter geen ‘zuur’ zoals in zuurstof, maar een vreemd ‘zuur’ want de ‘zuurstok’ op de kermis is ‘mierzoet’! Zeijlstra heeft het over Chomsky, het Droste-effect en de Fibonaccireeks, die begint met twee getallen 1 en 1, maar net als bij de twee zuren, is hier de ene 1 niet gelijk aan de andere 1, ook vergelijkbaar met de twee nullen in het getal honderd. Zeijlstra koos een titel “De geniale eenvoud van taal” die opmerkelijk is, want waarom heeft het dan geen eeuwen, maar zelfs millennia geduurd voordat taalkundigen op het niveau zaten van de kennis van het voorjoodse matriarchaat, dat – zoals nu uit de bestudering van historische munten blijkt – al op de hoogte was van dat wat de universele klankhelix wordt genoemd, die Zeijlstra niet zonder reden verzwijgt. Dit patroon houdt in dat woorden van achteren langer worden (adjectio) en van voren afslijten (detractio). Zeijlstra laat zich daarom ook in de kaart kijken wanneer hij het voorbeeld van ‘(h)eet’ Petra een appel opvoert. Deze zin is geen toeval, want ‘appèl’ verwijst naar ‘een beroep doen op’, terwijl ‘heten’ en appeler ook naar roepen, noemen en heten verwijzen, waardoor opnieuw het ‘nagenoeg gelijk’ (i.c. interferentie) een rol speelt. Hiermee kom ik op de kern van de zaak, want waarom verwijst Hedde Zeijlstra niet naar het omvangrijke oeuvre van Ans Schapendonk, een historisch taalkundige die deze materie al in augustus 2012 tijdens een IVN-congres in Antwerpen toelichtte door op het door haar ontdekte tot nog toe onbekende vierde rijtje van de W (naast P, T en K) te wijzen. Professoren en medewerkers begrepen op slag hun blunders, die ze nu willen goedmaken door publicaties, maar helaas zonder bronvermelding. Schapendonk beschreef bovengenoemde verschijnselen uitvoerig, inclusief alle schei-, natuur- en wiskundige samenhangen waaronder de gulden snede. De uitkomst van deze oplossing is 0,666, het getal van het beest, waardoor Petra waaruit Eva helixt van vredelievende duif werd verdoemd tot duivels wijf. De getallen 6 en de 9 zijn ook nagenoeg identiek wat samenhangt met de saponificatie (verzeping). Het standje 69 lijkt onvruchtbaar, maar is dat wel zo? Niet de joodse Talmoed, maar de voorjoodse Getalmoed, ontwikkeld door het matriarchaat, verklaart de klat die in ons dialect (Engels slang) zit, wat taalkundigen taalverloedering noemen, omdat ze van de klankhelix geen flauw benul hadden. Zeijlstra ontving de Taalboekenprijs, maar die zou naar de vroedvrouwen, de “Witte vrouwen uit het Verloren Millennium” moeten gaan. Onder deze wis-, natuur- en scheikundigen bevond zich ook ‘reus’ Goliath, geen ‘groot’ persoon, maar een ‘groots’ persoon, die lafhartig door koning David werd vermoord, nadat David haar (!) zoon had vermoord, zodat hij met diens weduwe Batseba kon trouwen. Zie het dit jaar verschenen boek “De klankhelix van reus Goliath, een bijdehante tante die de broek aan had”: een string’, die de stringtheorie verklaart: het Sa-Mari(um) en het Broekie (i.c. het kindje Jezus). In moleculen vindt man als plaatjes naast onze sprookjes ook de hele Jezus-geschiedenis verbeeld. 2000 jaar na zijn dood, zou Zijn Woord alias Le Mot wederkeren. In Zeijlstras boek zit de mot, die aangetrokken door de vlam (zijn zucht naar status en roem) roemloos aan zijn eind komt.
aanbevolenlevensveranderend
Het lam is gevonden: de klankhelix!
boekervaringAns Schapendonk - 07/05/2022
Een adembenemend mooie bundel. De dichter hunkert naar de liefde van zijn moeder die meer aandacht lijkt te hebben voor haar geloof. De titel Waar is het lam? interpreteren mensen - waaronder ook de dichter - verkeerd net als het verhaal van Abraham die Isaac zou moeten offeren. Kijken we naar de universele klankhelix, helixt lam in lama, waardoor het om de wol en de spuug gaat resp. glaswol tussen de spouwmuur (vgl. de klaagmuur). Glas helixt uit klat, want in taal zit de klat dat taalkundigen sinds eeuwen foutief taalverloedering noemen. Foutief, want ons dialect, onze volkstaal, verschuift universeel volgens een vast klankpatroon. Het ging daarom ook nooit om offeren want dat helixt uit de joffer (juffrouw) alias Moeder Natuur (i.t.t. Vaderlijke God). Vol(k)staal zit vol staal waardoor ijzer (i.c. IJzerhoek) helixt in isra-el, terwijl palestina helixt uit pale tint (bleekgezicht). De vraag waar de joden (wij allemaal) oorspronkelijk vandaan komen, moet daarom ook worden gesteld. Offer helixt uit slachtoffer en daar ch uit k helixt, ging het om de slak (overblijfsel uit ijzer, uit staal), maar die helixt in slang (i.c. sinuscurve: go-dal helixt in God / Allah) dat in het Engels verwijst naar dialect. De klankhelix is dus een sterk staaltje dat in 2011 werd herontdekt. In (h)eet Eva een appel(er) zie je hoe woorden van achteren langer worden en van voren afslijten (i.t.t. tot wat Jakob Grimm beweerde). De kunst der mamas was de ma-the-ma-tiek want zij leerden tellen door hun telgen te voeden. Het ging dus nooit om de Talmoed, maar om de Getalmoed! Het heten en het Franse appeler verwijzen naar de noemer en de teller. Het gaat daarom om wat, weet en dan wiskunde, want klinkers helixen alfabetisch. Deze kennis van de wit(ch) alias heksen (i.c. hexagram) werd in ons collectieve geheugen gewist, maar ze maakt een comeback, want wis helixt via is in issue (is jou: het evenbeeld van God) alias the matter alias de zaak dat helixt in karma. Karma verwijst naar de ma die de kar uit de mo(e)d(d)er trekt: een eeuwig durende cyclus! Het karma helixt uit maker alias de schepper? Nee hoor, alias de schepster waardoor ook prie-ster en muezzin naar een vrouw verwijzen: Moeder Natuur! Dat begrijpt Mustafa Stitou niet. Zijn moeder gelooft in moeder natuur en dus juist in het nageslacht dat door met name mannen wordt afgeslacht. Overigens helixt moskee (i.c. meiske, meisje) in het Duitse Muschi dat vagina betekent. Een moskee heeft ook nooit één minaret, maar twee, omdat een moskee de baarmoeder symboliseert met twee eierstokken. Minaret helixt in minnares waarin de min zit, want ook de Roomse kerk verwijst naar de room alias de melk, omdat het gaat om de sterrenconstellaties in de Melkweg waaraan de mens ooit het schrift ontleende. We hebben dichters zoals Stitou hard nodig, want op die manier komen we tot de kern van de zaak: naastenliefde!
aanbevolengrappiglevensveranderendleerrijk
boekervaringAns Schapendonk - 17/04/2022
Einstein was “vermoedelijk de meest uitzonderlijke geleerde die ooit heeft geleefd”, schrijft Hawking (blz. 59). Dit zou ook voor hem kunnen gelden. Toch bewijzen afbeeldingen op historische munten dat de ‘hawkingstraling’ of de ‘stringtheorie’ al bij het voorjoodse MAT > MATRIARCHAAT bekend was: de SMAT > SMEED (smeedijzer) > SMET > METSE / CEMENT (vgl. de METselaar METselt MET METZE. METZE / ZEME(n)T > CEMENT zijn combinaties die net als in MADOG / DOGMA een metathesis vormen. Uit NIETS kan geen IETS ontstaan, want ook een proton is iets, alhoewel Hawking dit schijnt te ontkennen (blz. 62). Het gaat om een MAT > MIET > NIET alias een ‘verbinding’! Maak je een ‘berg’ (GO), ontstaat tegelijkertijd een ‘kuil’ (DAL), waardoor het om een GO-DAL gaat (omhoog, omlaag): een GOD-ALLAH, een SCHEP(per) gaat, maar dit blijkt een SCHEPSTER (i.c. Moeder Natuur). Kijken we naar de sterrenbeelden vormen Auriga, Gemini, Taurus en Orion een SCHEPSTER, want we zien een grote vrouw (i.c. Moeder Natuur) met in haar handen een groot schepnet (CETUS, walvis). Plaatjes vertolken woorden en dan zien we de relaties tussen BAKERMAT > MAT > NIET (m wordt altijd n) > NIETS > (n) IETS of tussen MADAM > (m) ADAM: de bevalling van Adam was een rib uit haar lijf: een ZWAAR(tekracht) > ZWARE bevalling! Woorden worden van achteren langer en lossen van voren op. Uit MADAM > (m)ADAM > ADEM > ATEM / META > METAAL > MENTAAL > MIJN TAAL helixt > UNIEK INSTRUMENT alias een STERK STAALTJE (vgl. ijzer > Isra-el). Dit klankpatroon is in 2011 herontdekt waardoor ‘meesterschapsteams’ (o.a. Charlotte Kooiman (neerlandistiek.nl) nu bezig zijn scholen op het belang van taalkunde te wijzen; lees: de klankhelix. Het begrip MAT ontstaat uit SMAAD dat verschuift in SMET alias ZONDE(r) alias TABOE dat verschuift in BOETE(doening). Het ZON verschuift uit TAN (tien) want klinkers verschuiven alfabetisch en T > Z > S (zie Nicoline van der Sijs: Taalwetten). We moeten de MAT verdubbelen waardoor uit deze pentagram (vijfhoek), de MAT een > MIJTER helixt: een dubbele vijfhoek! Mozes had het ook niet over tien geboden, maar over ‘twee tafels van vijf. Hawkings zat er dus naast, want met de oerknal begon DE tijd niet, maar met de oerknal begon ONZE tijd. TIJD en RUIMTE zijn namelijk ONEINDIG. Oerknallen ontstaan voortdurend uit zwarte gaten, waar we nu volgens Newscientist midden in zitten! Wetenschappers hebben de klok horen luiden, maar weten nu eindelijk ook waar de KLAP > de KLEPEL hangt via de herontdekking van de universele klankhelix. Dit boek van Hawkings helpt u daarbij, dus zeker aanschaffen!
aanbevolenlevensveranderend
“Een erudiete verkenning van (h)EERLIJK bronnenmateriaal”!
boekervaringAns Schapendonk - 11/04/2022
Een schrijver als Schoorle weet (jonge) lezers wél te motiveren, terwijl de dikke pillen van hooggeleerden ongelezen blijven. Menig professor kan een voorbeeld nemen aan Schoorls analyse van de Reynaert en het werk van Erasmus. Dat geldt zelfs voor Langereis die Erasmus’ achtergrond nog steeds niet in de peiling heeft. Het is ook ‘van den zotte’ dat professoren pas sinds de herontdekking van de universele klankhelix in staat zijn historische werken correct te interpreteren. Nu Schoorle op bladzijde 42 verklapt dat Frits van Oostrom een hernieuwde poging (2023) doet de Reynaert (lees: de reine aard) te doorgronden, lachen Willem en Erasmus zich een breuk, want de schijnheiligheid - die beide auteurs nu juist aan de kaak stellen - zal er vanaf druipen. Het was van Oostrom die de ‘canon’ samenstelde, waarop Erasmus ontbrak! Hij moet nu opnieuw aan de bak sinds hij op zijn Willems gezegd: de klok hoorde luiden, maar nu ook de klepel weet te hangen, wanneer het gaat om “Willem die Madocke maecte”. Dankzij ‘Meer dan humor’ van Marc Schoorle (en de klankhelix) weten leerlingen ‘van wanten’. Dat is allemaal beter dan wachten op Godot .. (van Oostroms publicatie). En zei Jezus niet al dat zijn ‘woord’ (Frans ‘le mot’) zo’n 2000 jaar na zijn dood zou wederkeren? Misschien vindt van Oostrom in het dierenepos nog een ‘mot’, aangetrokken door het ‘licht’, nu hij de Reynaert en het werk van Erasmus eindelijk heeft begrepen. Lees “Meer dan humor”, mensen. Dit boekje is ook goedkoper dan heruitgaven van professoren die juist niet aan (h)eerlijke bronvermelding doen! Ze zouden een voorbeeld moeten nemen aan Marc Schoorle. Hij zou een tweede Multatuli kunnen zijn, die ons op zijn Droogstoppels laat bulderen van het lachen! Of nog beter: hij wordt een tweede Hermans die rumoer schopt ‘onder professoren’!
aanbevolengrappiglevensveranderendleest als een treinleerrijk
