Vaak krijg ik de vraag van ouders en leerkrachten over hoogsensitiviteit en hoe het zit met al die andere “labels” zoals, hoogbegaafdheid, autisme, adhd…en waar ze overlappen, al dan niet.
Deze vragen houden me ook al een tijdje bezig. Ik heb er lang over nagedacht en heb voor mezelf een visie gevormd. Mijn visie is niet wetenschappelijk bewezen, het gaat enkel om mijn ervaringen en het geeft me de mogelijkheid om het kind te blijven zien als kind, los van zijn “labels”.
Ik laat “labels” graag los, maar desondanks helpt dit soms wel om recht te hebben op hulpverlening en geeft het een verklaring voor het gedrag van het kind. Aan de andere kant gaan mensen zich vastklampen aan het “label” en dat kan beperkend werken. Je plaatst het kind trouwens in een hokje.
En wat al helemaal beperkend en verwarrend kan werken is als een kind verschillende “labels” toebedeeld krijgt. De aanvaarding en verwerking voor ouders en leerkrachten kan al een heel proces zijn…en bedenk dan eens hoe het moet voelen voor het kind zelf als de nadruk op de “labels” wordt gelegd. Het kind kan niet meer gezien worden voor wie het is, maar wordt bedekt met “labels”.
Ik wil “labels” helemaal niet veroordelen maar neem het “label” als leidraad. Daarnaast is het belangrijk om het kind te observeren en te bevragen. Ga in gesprek met het kind over zijn uniek gedrag en leer het kind om zijn vaardigheden en talenten te benoemen. Geef het vooral de boodschap dat het helemaal OK! is om uniek te zijn. Natuurlijk hoef jij je ogen niet te sluiten voor zijn “eigenaardigheden”. Maar ook dat maakt deel uit van het kind. Probeer een open geest te behouden en benoem zijn “eigenaardigheden” op een neutrale manier. Probeer samen oplossingen te vinden. Kijk onder het gedrag van het kind, daar vind je vaak wat het kind nodig heeft. Zo leer jij het kind beter kennen en begrijpen.
HspOK!
 € 20
Paperback / softback | Nederlands | Opvoeding van kinderen en jongeren |
