‘Klungelige’ Weghorst mikpunt van spot

Het aanbod aan spitsen voor Oranje droogt op. Het is behelpen voor bondscoach Ronald Koeman, een week voor de halve finale in de Nations League tegen Kroatië.

Memphis Depay heeft zich geblesseerd afgemeld. Luuk de Jong en Vincent Janssen maken niet langer tijd vrij voor Oranje. Quincy Promes, topschutter bij Spartak Moskou en vorig seizoen voetballer van het jaar in Rusland, durft al twee jaar het land niet meer uit omdat hij anders als crimineel in Nederland meteen in de cel wordt vastgezet.

Voor de spitsposities zijn alleen Cody Gakpo en Wout Weghorst beschikbaar. Gakpo vindt na zijn winterse transfer naar Liverpool FC gaandeweg zijn draai in de Premier League. Zeven goals liet de voormalige topscorer van PSV dit seizoen noteren in Engeland. Bij Liverpool heeft Jürgen Klopp hem een centrale positie toebedeeld, nadat hij bij PSV vooral vanaf links zijn doelpunten maakte.

Wout Weghorst is voor Oranje geen uitgesproken eerste spits. Hij is het ‘breekijzer’ in de selectie, die in die rol alleen indruk maakte met zijn twee goals in de WK-kwartfinale tegen Argentinië. De laatste maanden was Weghorst bij Manchester United meestal slechts invaller. Deze week meldt hij zich bij Oranje als het ‘lachertje van de Premier League’. Nul treffers in 17 wedstrijden (waarvan tien in de basisopstelling), 800 minuten zonder dat hij scoorde in de Premier League, één assist.  Dan word je vanzelf mikpunt van spot in Engeland.

WREED EN HILARISCH

Ook twaalf minuten in de finale om de FA Cup tegen Manchester City konden het beeld dat Wout Weghorst heeft opgebouwd niet meer kantelen. Zijn optreden was voor verslaggever Jonathan Liew in de kwaliteitskrant The Guardian aanleiding om wreed af te rekenen met de huurspeler, voor een half jaar, van Besiktas. De invalbeurt van de 1.97 meter lange Nederlander vormde inspiratie voor enkele hilarische passages onder de kop ‘Weghorst’s klungelige beker glimprol’:

‘Een groot en log object als Weghorst van de reservebank naar een voetbalveld verplaatsen is geen eenvoudige taak. Je kunt hem niet zomaar doorsturen, processen en protocollen moeten worden gevolgd. Er was een team van acht man, een hydraulische lift en een ingewikkeld systeem van touwen en katrollen voor nodig om de 30-jarige Nederlander naar de zijlijn te lieren, waar hij zijn laatste instructies kreeg van Ten Hag. Naar de inhoud kunnen we alleen maar gissen.

“Get us a goal” zou waarschijnlijk het geluk hebben gepusht voor een jongen die twee keer heeft gescoord in 30 wedstrijden voor United. Waarschijnlijker was het iets minder ambitieus. “Geef ons een vrije trap.” “Geef ons een pasje.” “Geef ons een kopbal.”

Weghorst sjokte in ieder geval door, klonterde een tijdje rond als een verwarde herkauwer en raakte vier minuten na zijn aantreden voor het eerst de bal.  Hij stond buitenspel.

Niet dat we hier te hard moeten zijn voor Weghorst: een fatsoenlijke, eerlijke, hardwerkende speler die simpelweg faalde doordat hij op het verkeerde moment op de verkeerde plaats terecht kwam, en misschien in de verkeerde sport. Het echte probleem is hoe een club van de omvang van United in tien jaar tijd een miljard pond kan uitgeven aan transfersommen en toch Weghorst en Scott McTominay op stuurt  om te proberen een bekerfinale te winnen.’

ERIK TEN HAG

Niet alleen Wout Weghorst, ook Erik ten Hag mag zich zulke opmerkingen aantrekken. De Nederlandse coach oogstte in Engeland lof met zijn standvastige houding ten opzichte van Cristiano Ronaldo.  Met Ten Hag vond United de weg terug naar de Champions League en won het de League Cup. Zijn keuze voor Weghorst en het lang vasthouden aan hem, heeft daarentegen het vertrouwen in zijn aanpak afgezwakt.

Wout Weghorst gelooft zo sterk in zichzelf dat hij zich niks zal aantrekken van wat een journalist van The Guardian over hem schrijft. Hij is zoveel stijfkop dat hij zich er ook niet voor geneerde om met Lionel Messi ruzie  te maken na de uitschakeling op het WK. Weghorst kan er op wijzen dat hij met zijn gebrekkige techniek en onbeholpen wendbaarheid toch maar mooi de Premier League heeft gehaald; eerst bij Burnley,  dit seizoen bij een grootmacht als Manchester United.

Met United heeft Weghorst in een klein half jaar twee keer op Wembley gespeeld en er de League Cup gewonnen. Zijn bankrekening is flink gespekt. Dat hij maar twee keer heeft gescoord (in League Cup en Europa League)  neemt hij mee als een litteken op zijn grenzeloze ambities.

ZONDER BROBBEY EN PROMES

De Nations League ( 14-18 juni) wordt zijn laatste klusje dit seizoen. Aangenomen mag worden dat Ronald Koeman alleen op hem teruggrijpt als het met Gakpo alleen in de spits niet lukt voldoende te scoren tegen Kroatië. Veel meer  keus had Koeman niet. Op Brian Brobbey, de jonge spits van Ajax maar nog zonder interlands, deed hij geen beroep. Brobbey, een broer van Derrick Luckassen (ex-Anderlecht),  gaat met Jong Oranje naar het EK onder 21 in Georgië en Roemenië.

Quincy Promes is allang uit de gratie. Frank de Boer selecteerde hem nog wel voor de EK-eindronde in 2021, hoewel toen al lang vast stond dat de aanvaller van Spartak Moskou vervolging door de Nederlandse justitie boven het hoofd hing. Deze week behandelde de rechtbank zijn zaak, zonder dat Promes aanwezig was. Voor het  toebrengen van ernstige steekwonden werd twee jaar cel geëist. Hij wordt bovendien verdacht van cocaïnesmokkel op grote schaal, een vergrijp dat later voor de rechter komt.

Behalve Depay schrapte Ronald Koeman ook Daley Blind, al maandenlang bankzitter bij Bayern München, en nieuweling Tiijani Reijnders (AZ). Beiden houden zich als stand-bye-speler beschikbaar, mochten er vervangingen nodig zijn in de 23-koppjge selectie. Voor de Ajacieden Steven Berghuis, Davy Klaassen en Kenneth Taylor was op voorhand geen plaats ingeruimd, ook dat maakt het verval van Ajax zichtbaar.

Meer berichtjes van Redactie De Witte Duivel

Serie vijftig jaar Belgisch profvoetbal. Van Maurice Martens (RWDM 1974) tot Domenico Oliveiri (KRC Genk 1999), aflevering 3: François Van der Elst bezorgt Anderlecht én België de eerste Europese beker in 1976.

Het Belgisch profvoetbal viert dit seizoen zijn vijftigste verjaardag. Auteur Raf Willems brengt wekelijks een serie van 25 portretten uit de eerste 25 seizoenen toen ons clubvoetbal zijn beste – met talrijke Europese successen – tijdperk beleefde. Hij voerde deze gesprekken de voorbije decennia [lees verder]

Straatvoetbal wereldwijd: Yvgeniy Levchenko (Oekraïne)

‘Elke fabriek had zijn eigen voetbalclub. Mijn vader speelde in de verdediging van het team van de glasfabriek van Konstantinovka. Vanaf het moment dat ik kon lopen nam hij me mee naar de wedstrijden. Ik stond me als jochie behoorlijk te vervelen langs de lijn. Na een tijdje gaf hij me een bal zodat [lees verder]

KRC Genk: de valse start van een nieuwe club

Onze derde en laatste bijdrage uit het boek Racing Limburg van Geert Foutré. Het boek kan onder andere via deze site besteld worden.
Op acht juli 1988 gaat de allereerste training van KRC Genk niet door. Een voorteken van een rampzalig eerste seizoen.
Op vrijdag acht juli 1988 wordt in het [lees verder]

Ajax staat in brand

Woorden komen ze te kort, al tientallen jaren – politici, voetbalbestuurders, wetenschappers, politiemensen en burgemeesters. Niemand heeft de oplossing gevonden om het hooliganisme in het Nederlands betaald voetbal af te remmen. Met de staking van Ajax – Feyenoord, na 55 minuten bij de stand 0-3, [lees verder]

Wat te onthouden van het weekeinde: kanonnenvlees

PLOEG VAN DE WEEK: de Red Flames, de nationale vrouwenploeg die Nederland klopte
SPELER VAN DE WEEK: twee doelmannen, of beter gezegd een doelman en een doelvrouw: Nicky Evrard van de Flames en Theo Defourny van RWDM, die twee penalty’s stopte
BELGIE
‘Vijf op vijf’, jubelde Lorin [lees verder]

One Love: Gedachten uit mijn voetbalmuseum (2) Schaf de Klassieker af! Ajax-Feyenoord en F/A hebben geen bestaansreden meer

In deze rubriek formuleert Raf Willems op ongeregelde tijdstippen enkele ongerijmde en onsamenhangende gedachten over heden, verleden en toekomst van het voetbal. Vanuit zijn voetbalmuseum als het ware…Want… When I’m 64, zo zongen The Beatles. One Love! Jawel, al was het maar om Infantilo te pesten…
[lees verder]

Straatvoetbal wereldwijd: Nii Lamptey (Ghana)

‘Als ik terugdenk aan de tijd dat ik een kleine jongen was, zie ik een gelukkig en vrolijk jongetje dat aan het voetballen is op straat. Ik voetbalde met alles dat ik op straat zag liggen. Sinaasappels van marktkraampjes waren favoriet. Er waren ook van die kleine voetballetjes. Daar werd veel [lees verder]

Paul Van Himst tachtig: vertolker van le beau jeu, paarse poëet van het Astridpark en de Belgische speler van de twintigste eeuw

Paul Van Himst. Tachtig op 2 oktober 2023. Hij werd verkozen tot de Belgische Voetballer van de Twintigste Eeuw én hij was de geestelijke leider van het glorieuze Anderlecht van de jaren zestig dat vijf keer na elkaar kampioen speelde tussen 1964 en 1968. Naar aanleiding van de ‘klassieker’ [lees verder]

One Love: Gedachten uit mijn voetbalmuseum (1) Die Königlichen. Die Geschichte von Real Madrid

In deze rubriek formuleert Raf Willems op ongeregelde tijdstippen enkele ongerijmde en onsamenhangende gedachten over heden, verleden en toekomst van het voetbal. Vanuit zijn voetbalmuseum als het ware…Want… When I’m 64, zo zongen The Beatles. Met als voetbalmotto One Love! Jawel, al was het maar [lees verder]

De Twee Wijzen: Ajax is van talentopleider verworden tot een ordinair handelshuis!

Frank (voor de stelling): Bij het raadplegen van de vorige Pingelieër werd ik ditmaal meer getriggerd door het bericht over de jubilarissen dan door de nieuwe stelling. Zonder de andere gelauwerden tekort te doen, sprong het 60 (!) jarige lidmaatschap van good old Bennie Meuwissen eruit. Terwijl de [lees verder]

Goed en slecht nieuws van de Pingelieër

BAD NEWS
Ajax wint veel maar nu (even) niet. De club zit in een wak en heeft dat helemaal aan zichzelf te danken! Er is geen visie, geen beleid en al helemaal geen leiderschap. Het resultaat daarvan is zichtbaar op het veld… Een technisch directeur met een scheel oog, een trainer die het niet [lees verder]

Straatvoetbal wereldwijd: Andrés Iniesta (Spanje)

Hij was altijd te vinden op de betonnen speelplaats van zijn school in Fuentealbilla. Dag in dag uit was hij daar. Tot het avond werd en het te donker was. ‘Ik was daar urenlang aan het voetballen, vooral na schooltijd,’ zegt Iniesta. ‘Jammer dat er destijds nog geen lichtmasten stonden. [lees verder]

0
    0
    Jouw winkelmand
    Jouw winkelmand is leeg
      Bereken verzending
      Bon toepassen

      Bedankt!

      Je link is opgenomen. Hartelijk dank. We bekijken en plaatsen die zo snel mogelijk. Klik ‘Nog een link ingeven’ om een nieuwe link in te geven of klik op Terug om terug te gaan naar de vorige pagina.