De Vlaamse frontsoldaten in de Eerste Wereldoorlog hadden te maken met een ongezien antiflamingantisme: het zou de Vlaamse beweging enkel sterker maken.
Nieuwe politieke formaties met een voorheen nooit gezien Vlaams-nationaal programma dienden zich aan: de wens van zelfbestuur werd steeds duidelijker geformuleerd en gepropagandeerd. De emancipatie van de eigen Vlaamse identiteit kwam in een versnelling.
Een gemeenschapshuis
Al voor de Eerste Wereldoorlog hadden Vlaamsgezinden in Gent behoefte aan een verenigingslokaal, een gemeenschappelijk huis van waaruit ze een plaats op het politieke strijdtoneel poogden te veroveren. Sympathisanten uit het Activisme en de Frontbeweging waren de drijvende kracht en richtten de samenwerkende vennootschap ‘Elckerlyc’ op.
De grootste bloei kende het Gentse Vlaams Huis na de Tweede Wereldoorlog. De Uilenspiegel werd omgedoopt tot Roeland en de zaak begon langzaam maar zeker, te floreren – ook financieel.
Parlementsleden van de Volksunie hielden er hun zitdagen. Studentenverenigingen, jeugdorganisaties, drukkingsgroepen organiseerden er tal van activiteiten.
Na een renovatie en verbouwing koos men opnieuw voor de oorspronkelijke naam: Uilenspiegel. Vandaag bestaat het Vlaams Huis in Gent honderd jaar.
Een eeuw Vlaams Huis in Gent van historicus Peter Van Windekens is een uitgave van Doorbraak en vzw Uilenspiegel.
Paperback / softback | Nederlands | Vaderlandse geschiedenis |