Van Open Vld-voorzitster Gwendolyn Rutten verscheen pas haar derde boek Nieuwe vrijheid. In tijden van protectionisme, sluitende grenzen en religieuze radicalisering vond ze het opportuun om een boek over vrijheid uit te brengen. Eerder schreef ze al De geëngageerde burger (2013) en publiceerde ze samen met Annemie Turtelboom en Noël Slangen De toekomst kan elk moment beginnen (2012).
‘In een nieuwe tijd moet je op zoek gaan naar nieuwe vrijheid om vooruit te gaan’, stelt Rutten die in 208 pagina’s over vrijheid schrijft. Toch blinkt haar boek niet uit in het aanbrengen van nieuwe ideeën. Een van de weinige ‘nieuwe’ voorstellen die ze neerschrijft is de idee van een Europees leger, iets wat al langer dan vandaag in sommige geesten rijpt.
In tegenstelling tot haar oudere publicatie De geëngageerde burgers is Nieuwe vrijheid eerder een opfriscursus van haar mantra’s: ‘Meer vrijheid’, ‘meer vooruitgang’, ‘meer ondernemingsvrijheid’, ‘minder regels’, ‘minder belastingen’ en ‘minder vakbond’. Ten slotte is het boek nog het meest in de media geraakt door haar quote ‘onze manier van leven is superieur aan alle andere’ en haar voorstel om net als godsdienstlessen religieuze subsidies af te schaffen. Het kan zeker geen kwaad om de liberale democratie te benadrukken en je eigen voorstellen te promoten, maar het is alleszins jammer dat dit boek onvoldoende uitgewerkt is.
Rutten zou beter ook in eigen boezem kijken. De Vlaams liberalen zitten sinds 1999 quasi onafgebroken in de federale regering. In die periode hebben ze goede maar ook minder goede zaken gerealiseerd, zelfs omtrent hun core business. Ook in deze regering kan Open Vld zich onvoldoende thematisch profileren, en daarbij gaat een onelinerboek over vrijheid niet helpen. Zelfs Jong VLD haalde al geregeld uit naar de antiliberale voorstellen van Open VLD, de gebrekkige partijcommunicatie en het goestingverhaal van Rutten dat maar niet blijkt aan te slaan. Bovendien gaat net N-VA lopen met de (beperkte) sociaal-economische hervormingen …
Overigens vond ze tijdens haar studiereis in 2013 Turkije nog ‘een heel ondernemend, open en energiek land’, geen enkel (!) kritisch woord kwam toen over haar lippen – nochtans is Turkije al langer onbesproken dan het afgelopen referendum van president Erdogan. Toch heel andere taal dan nu (‘De toetredingsgesprekken met de EU moeten we gewoon afblazen’).
Dat dit boek verscheen in de week waarin bekend werd geraakt dat België ja stemde voor een zitje voor Saoedi-Arabië in de VN-vrouwenrechtencommissie en dat onder de eindverantwoordelijkheid van de liberale buitenlandminister Didier Reynders (MR) is bovendien nogal knullig.
