Praktijkjuristen en rechtswetenschappers besteden veel aandacht aan het inzichtelijk maken van ontwikkelingen en patronen in rechtspraak. Met de vraag hoe zij precies tot hun inzichten komen en daarover verantwoording afleggen, begeven zij zich echter op minder bekend terrein. Belangrijke vragen die zij zich stellen zijn: Hoe verzamel ik rechtspraak? Welke uitspraken selecteer ik wel of niet voor analyse? Hoe leg ik een patroon bloot? Hoe betrouwbaar zijn de gevonden inzichten? Wat is precies hun relevantie en betekenis? En hoe kunnen software, kunstmatige intelligentie of andere data science-technieken hierbij helpen?
Methoden van systematische rechtspraakanalyse behandelt deze en andere vragen die spelen bij het doen van grootschalig jurisprudentieonderzoek. Dat onderzoek wordt met de toenemende digitale beschikbaarheid van rechtspraak steeds aantrekkelijker. Tegelijkertijd rechtvaardigt die ontwikkeling een vergrote aandacht voor de methodologische verantwoording van rechtspraakanalyse.
De auteurs schetsen in dit boek op basis van hun ervaringen met systematische rechtspraakanalyse enkele belangrijke methodologische lessen voor het doen van dit type juridisch onderzoek. Daarmee is het boek van belang voor studenten, promovendi en meer ervaren juristen in de wetenschap en praktijk.
