Een mooi uitgegeven boek. In één ruk uitgelezen, maar wat een teleurstelling. Van de maestro Frits van Oostrom had ik veel meer verwacht nu bekend is dat er geen drie verticale rijtjes (P, T en K) bestaan, maar vier: beginnend met de W, gevolgd door een hoorbare en een hoorloze H gevolgd door J en NJ. Hierdoor wordt ook een vierde horizontaal rijtje van de M (> N > NG > NJ) zichtbaar. Op blz. 74 (Taal en plaats) schrijft van Oostrom nota bene dit: “Taal en tongval in de bewaarde Middelnederlandse tekst zijn onmiskenbaar Vlaams. Dialectologen verwijzen naar ‘ic bem’ (> ik ben) [...] en de voor niet-Vlamingen fameus verraderlijke h-: hu voor u, ionc no hout (jong noch oud). Dergelijke gevallen zijn natuurlijk voer voor fijnproevers”. Inderdaad. De taalkundigen – onder wie Marc van Oostendorp – hebben van Oostrom blijkbaar niet ingelicht over de herontdekking van de hier bewezen universele klankhelix. Die verraadt ook dat niet Willem de schrijver is van de Madocke. ‘Willem die Madocke maecte’ heeft betrekking op het gilde van de Madogs, moeder en dochters alias de schrijfsters van de ‘Willem’: een lijdend voorwerp! De Madogs waren een vrouwelijk schrijversgilde, want Willem helixt uit het Franse Guillaume (spreek ‘gwie-oom’). Mijn ouders spraken van een Toon-oom of Bart-oom waardoor het ‘oom’ via metathesis niet alleen naar voren draaide, maar ook van geslacht veranderde. Het begrip ‘gilde’ hangt samen met ‘Guille’ (Gwiej) dat via AKELA > AGUILA verwijst naar de adelaar (veredelaar) die men overal in kerken vindt, maar waaraan geen mens aandacht schenkt. Het Engelse GUIDE verwijst naar de GIDS (vgl. Nederland Gidsland), omdat het om de ‘pad-vindsters’ gaat: geen mannen maar vrouwen, geen mannelijke ‘priesters’ want zoals het woord zelf al aanduidt, is ‘prie-ster’ vrouwelijk, net als ‘magister’. Deze vrouwen werkten met een ‘priesje’ zout, met zoutkristallen wier werking ‘magisch’ was. Ook het slot met BI WILLEME is verraderlijk, omdat B > D waardoor BI verschuift in DOOR, want klinkers helixen alfabetisch. Maar destijds ging het nog om D’OR alias GULDEN / GOUD, waardoor het om een soort GOUDEN GIDS gaat: een REGELWERK. Bij deze Madogs ging het nooit om het geloof (kerk, klooster) of om een wereldlijke hiërarchie (elite aan het hof). Bij dit gilde gold PRIMES INTER PARIS: de eerste onder gelijken. Van Oostrom schrijft op blz. 73: “Al deze wrede kolder is doortrokken van scherpe sociale satire. Deze richt zich bovenal op hebzucht en huichelarij in kerk en klooster [...] Het cynisme is soms op de rand van heiligschennis”. Hij heeft niet door dat het vrouwen waren, die al duizenden jaren lachen om die mannelijke religie met hun schijnheilige regels, want na MA-DOG helixte DOG-MA: een ‘regelwerk’ dat vrouwen reduceert tot zondebok. Hoe ‘oostelijker’ hoe gekker met als troosteloos dieptepunt de tot todden gereduceerde vrouwen in de Afgaanse contreien. Van Oostroom zit er hopeloos naast met zijn interpretaties van de dichter in hoofdstuk III Horizon. Wanneer hij Nietsche citeert, heeft hij het over ‘leermeesters’ (vgl. meesterschapsteams) zonder zich te realiseren dat ook een ‘meester’ naar vrouwen verwijst! De slotzin in het citaat luidt terecht dat “andere vogels verder zullen vliegen”, want nu de universele klankhelix bekend is, kunnen alle verhalen over ‘vossen’ herleid worden tot het VOD dat in het Duits helixt in FOTZE (kutwijf) alias de joodse TOD / DOT (permutatie) alias PAT > POINT > POINTE alias CLOU (tevens ‘schrijfklauw’). Het DIETS verwijst naar de PUNTJES (dots) aan het firmament: de sterren. Hieraan ontleenden de voorjoodse vroedvrouwen het schrift, wetende dat dit het eigenlijke verloop van de gesproken klanken zou VERDOEZELEN. Deze vrouwen waren niet alleen schei- en natuurkundigen, maar ook wiskundigen wat de naam MA-the-MA-tiek bewijst: de kunst der mama’s die als eersten leerden ‘tellen’ door hun ‘telgen’ te voeden met ‘room’ dat helixt in (roo)melk. Door hun analyse van de Melkweg konden deze ‘kosmologen’ aan de beelden gevormd door de sterren ‘designs’ (plaatjes) ontlenen. Dit ‘doorlopende stripverhaal’ is een FRIES genoemd naar de godin Freya alias de planeet Venus wier loop een VIJFHOEK vormt. Die moet je echter verdubbelen, waardoor uit TAN > TIEN > CIEN > CHIEN helixt alias DOG dat na permutatie helixt in GOD. Maar feitelijk gaat het om DOG dat helixt in DEUGD > TUGEND want het gaat om de NAASTENLIEFDE. Een DOG is een HOND die helixt in HONDERD (100), maar dan in HUN DRIETJES (1-0-0), omdat het om algoritmes gaat. De herontdekking van de klankhelix maakte chatGPT pas mogelijk! VARKEN helixt via VÈRREKE, (ik) VERRÉKEN (me), (we gaan naar de) VERRÈKKENIS (Het Laatste Oordeel) in VOLLE BOLLEKE(n)S KENNIS. Die analyse had ik van van Oostrom verwacht in plaats van een verheerlijking van leraren en professoren! Wie Willem kan zijn geweest (blz. 254)? Die vraag wordt met KARMA beantwoord: De MA die de KAR uit de MO(e)DDER trekt, maar MODDER verwijst naar het WAAS van WAESLAND dat helixt uit DWAAS, want woorden lossen van voren op en worden van achteren langer! De Talmoed was ooit een GETALMOED omdat de getallen met de HOND alias ONS DOES samenhangen, die helixt in ONZE DOUZE en dan in DOIZE dat gesproken klinkt als DWAAS. Dit helixt in DWARSLIGGER, want klokkenluiders moeten er zijn onder wie de Madogs, de Multatuli’s en de Kühbachers. Op blz. 30, 354 e.v. houdt van Oostrom een pleidooi voor nieuw bloed dat de studie van mannen overneemt. Hij beseft niet dat Reynaertverhalen juist door vrouwen zijn geschreven en dat uitgerekend een vrouw in 2011 de klankhelix heeft herontdekt. Zij werd vals van seksuele intimidatie beschuldigd waarop ontslag op staande voet volgde. Frits van Oostrom zou Marc van Oostendorp hierover eens aan de tand moeten voelen, want deze taalkundige - met Robbert Dijkgraaf in zijn kielzog - verdoezelt uit schaamte en jaloezie het bestaan van de klankhelix. Die ‘mysterieuze dame’ genoemd in de proloog was zelf één van de Madogs die juist de “masculiene drie-eenheid van macht, geweld en seks” (blz. 355) hekelde. Het ging ook nooit om een ‘vaderlijke’ God, maar alleen om een ‘Moeder Natuur’ die naar haar grootje is geholpen. Het ‘grootje’ alias ‘grutje’ helixt in ‘reus’ Goliath, geen man maar een vrouwelijke schei-, natuur- en wiskundige, een bijdehante tante die op lafhartige wijze door ‘koning’ David werd vermoord nadat David haar zoon naar het front had gestuurd om met diens vrouw Batseba te kunnen trouwen. Batseba IS Ayschillos! Zij was de laatste in de familie der Gorgonen die zetelde in PAS DE CALAIS! Batseba is de oermoeder, de BETOVERGROOTMOEDER (lees: betover) van de verhalen over de dieren, over de dierbaren en hun ‘consciousness’, want ‘wetenschappers’ beseffen nu wel degelijk dat KAT > KODE (codex) > GODEN > GOD bestaat: een universeel soort computer met blik op elk DE-TAIL! Deze recensie zal nog een ‘staartje’ hebben! Al is de leugen nog zo snel, de waarheid (de klankhelix) achterhaalt hem wel, want Reynaert verwijst naar de ‘reine aard’!
Zo ver het oog reikt | Bettina Baltschev - € 14.99
