Vandaag deelgenomen in Den Haag aan de Royal Ten, die langs Paleis Huis ten Bosch voert door het Haagse Bos. Heen een uur gefietst, terug een uur gefietst, naar Oegstgeest. ‘Naturel’, ik bedoel: niet electrisch aangedreven. Daarna ’s middags in de achtertuin het net verschenen ‘Ter plekke – Buitengewone verhalen van een sportjournalist’ door Joep Schreuder uitgelezen. Interessant boek, door hem geschreven op basis van zijn eigen aantekeningen door de jaren heen.
‘On the spot’ ware een treffender titel voor het boek geweest. Schreuder is de man met de microfoon in zijn hand die altijd daar opduikt waar het nieuws om woorden met beelden vraagt. Schreuder is van alle markten thuis. De ‘vierde verdieping’ – daarmee bedoelt hij de sportredactie van de NOS in Hilversum, kan hem altijd overal heen sturen. Het gaat dan bijna altijd om voetbal.
Bert Maalderink was vooral een vaste volger van het Nederlands elftal, voor Studio Sport. Hij kreeg ruzie met de toenmalige bondscoach Dick Advocaat, omdat hij hem ‘Dikkie Dik’ noemde. Van hem verscheen ‘Buiten beeld – De Oranje-jaren van Bert Maalderink’. Buiten beeld? Op de achterkant van het boek is Maalderink afgebeeld met een microfoon in zijn hand.
Leo Oldenburger was de vaste tv-commentator van het Nederlands elftal. Hij deed verslag van de wedstrijden, terwijl Maalderink in zijn tijd en Schreuder nu om Oranje heen opereerden. De titel van Oldenburgers boek is dan ook ‘De Stem van Oranje – Dagboek van een voetbalcommentator’. Ook Oldenburger kreeg ruzie met bondscoach Dick Advocaat.
Evert ten Napel, tenslotte, schreef ‘Het Volksparkstadion is van Oranje’. Het werd een gevleugelde uitspraak van de voetbalcommentator.
Rob Siekmann
Paperback / softback | Nederlands | Non-fictie Vrije tijd/algemeen |
